Lieve lezers,
Even een kleine mededeling voordat je begint aan het nieuwste hoofdstuk. Dit hoofdstuk zal een pittige scene bevatten dus mocht je hier niet tegen kunnen skip dan dit hoofdstuk vanaf dit teken: *. Is er behoefte aan dat ik aangeef dat een pittige scene komt of is dat niet nodig? Als ik hier geen reactie op krijg zal ik het ook niet meer aankondigen.
Veel lees plezier!
X
E
"Vind je me echt leuk, Silvestre?"
We lagen met zijn tweeën in het gras op ons plekje. Ik draaide op mijn buik zodat ik hem kon aankijken.
"Hoezo die vraag, mijn lieve Mia," zei hij uitdagend terwijl hij op zijn rug lag met zijn handen achter zijn hoofd. Ik leunde met mijn arm op zijn borst.
"Gewoon."
"Daar geloof ik helemaal niks van. Heeft het iets te maken met Eve?"
Bingo. Hij had het goed geraden en hij kon duidelijk aan mijn gezicht aflezen dat dat ook echt zo was. Nadat Eve was weg gefietst was ik haar bewust niet achterna gegaan. Ze had alles gezegd en het kwam erop neer dat ze het duidelijk niet eens was met wat er tussen mij en Silvestre was.
"Wat heeft ze gezegd, Mia?"
"Ze zei dat ze het niet vertrouwde, dat je mijn hart zou breken."
Alleen al het idee dat Silvestre me niet echt leuk zou vinden deed pijn. Ik wilde niet nadenken over dat hij me echt niet leuk vond...
"Mia, ik zou jouw hart nooit breken. Je bent prachtig en zo'n lieve en leuke meid. Ik ben het gelukkigste vriendje op deze aarde want wauw, je verbaasd me elke dag meer met hoe leuk je bent."
Ik knikte en hij trok me naar zich toe om me te zoenen. Ik ging er gretig op in, ik wilde zijn lippen op de mijne en het warme gevoel van hem voelen. Wat begon als een intieme kus liep uit tot een zoen. Mijn handen waren verstrengeld in zijn haar en ik wilde hem zo dichtbij mogelijk hebben. Onze tongen speelden een vurig spel en het was bijna primitief hoe we ons aan elkaar vergrepen.
*
Silvestre rolde ons om in het gras waardoor hij bovenop me kwam te liggen. Onze lippen zaten aan elkaar vast en zijn handen gleden over mijn lichaam. Mijn jurk was wat naar boven gegleden en bedekte nog net mijn ondergoed. Zijn hand vouwde zich om mijn borst en mijn adem stokte. Hij keek me aan alsof hij om een soort goedkeuring vroeg en ik knikte. Zachtjes wreef hij met zijn duim over de stof van mijn jurk maar ik voelde maar al te goed wat hij aan het doen was. Silvestre plantte allemaal kusjes in mijn nek maar wisselde dit af en toe af met een aantal wat meer zuigende. Mijn handen lagen slapjes naast me neer, ik was te overdonderd om wat te doen. Maar mijn lichaam wilde maar één ding.
Zijn hand gleed steeds lager en hij streelde mijn bovenbeen. Steeds een stukje hoger. En hoger. Toen hij in de buurt kwam van de plek waar ik het liefst wilde hebben, stokte mijn adem. Hij keek me aan en gaf me een liefhebbend kusje op de mond.
"Laat me je verwennen, Mia."
"Silvestre," bracht ik uit terwijl zijn handen aan mijn onderbroek plukte. "Straks loopt er iemand langs."
"Heb jij ooit iemand hier langs zien komen? Ik niet hoor. Ontspan je en laat me je geven wat je wilt."
Het enige wat ik kon doen was knikken. Silvestre grinnikte en zijn hand gleed naar de plek waar ik hem wilde hebben. Een kleine kreun ontsnapte mijn mond en ik schrok er zelf van.
"Relax, liefje," en hij zoende me terwijl zijn vingers zich een weg zochten. De volgende minuten waren heerlijk en ongemakkelijk maar na een niet lange tijd ontsnapte een flinke kreun mijn lippen die werd vervolgd door een heerlijk gevoel dat zich door mijn lichaam verspreidde. Hij trok me naar zich toe en hield me vast terwijl ik mijn hart snel voelde kloppen.
"Hoe voelde dat?" zei hij terwijl hij me in een knuffel hield.
"Heel goed," fluisterde ik en voelde dat mijn hoofd waarschijnlijk een grote boei was.
"Ik zal je nog veel vaker goed later voelen. Je bent zo geil en mooi."
Ik kwam overeind en keek naar hem terwijl hij zo zelfverzekerd op zijn zij lag. Mijn hand gleed over zijn borst naar beneden. Mijn vingers stopte bij de riem van zijn broek.
"Dat hoeft niet, Mia. Ik weet dat je daar nog niet aan toe bent."
Hij kuste me en ik knikte. Ik was daar nog niet aan toe. Althans, niet voor lang meer.
"Je moet nooit twijfelen aan mijn gevoelens voor jou. Het is nog pril maar ik voel me zo goed bij jou."
Mijn hart was gevuld met liefde. Hoe hij daar lag, zo mooi en zelfverzekerd. Dan was hij ook nog eens zo vreselijk lief. Hij was alles wat ik wilde. En nog voordat ik het kon tegen houden ging het over mijn lippen.
"Silvestre, ik hou van je."
Woop woop, wat een einde van deze pittige scene! Wat vonden jullie ervan? Of vinden jullie deze scenes een beetje overbodig? Laat het me weten <3 Vergeet niet te stemmen!
X
E
JE LEEST
HIM & I [VOLTOOID]
RomanceSilvestre, de meest populaire en foute jongen die op school ook maar te vinden was zocht een nieuw slachtoffer. Hij was alleen niet de enige, zijn beste vriend Juan was ook wel opzoek naar een nieuwe uitdaging. En wat waren er toch een groot aantal...