Krasi Element Akademisi (-TAMAMLANDI-)

Mimiklerinde kaybolduğum😂

Tyler'ın yola gelmesi beni mutlu etmişti. Tamam yapmamam lazım ama ona karşı içimde birşeyler hissediyordum. Onun da birseyler hissettiğini biliyordum.

-------------------------------------------------------------

Bizimkilerin yanına döndük. Biri ile konuşuyorlardı. Bir dakika bu Mrs.Gwen? Beni görünce hemen "Ah Moonia, sonunda burdasin. Seninle konuşmam lazım" dedi ve beni kolumdan tutup tekrar ormana çekti. Biraz endişeli ama umutlu bir bakış attı bana. "Mrs.Gwen ne demek istemiştiniz acaba?" Diye sordum sessizliği bozarak. "Moonia bir grup kurduğunuzu ve bu grubu Deska'yı yenmek için kullanacağınızı biliyorum." Dedi. Biraz korkmuş bir şekilde konuşmaya devam etti. "Yapamazsınız, onu yenemezsiniz. O-o yenilmez" dedi. Tam bir deli gibi davranıyordu. Yere doğru çömeldi ve tekrar etmeye başladı. "Hayır o yenilmez, yenilmez, yenilmez, o yenilmez..." her hecesinde gözündeki korku dolu bakışlar artıyordu. Yanına çömeldi ve "Mrs.Gwen sakın olun. Size her ne yaptıysa bir daha yapamayacak, size bir daha dokunamaz" dedim. "Ah, o bana dokunmadı" ağlamaklı bir ses tonu ile "O benim kızıma dokundu. Kızıma dokundu ve onu yaktı, herşeyi yaktığı gibi kızımı da yaktı" dedi.

Mrs.Gwen adına çok üzülmüştüm. Kadın resmen korkudan ve üzüntüden kafayı yemiş gibi davranıyordu. Aniden toparlandı ve "Üzgünüm biraz kendimden geçtim. Az önce dediklerime aldanma sakın." Dedi ve gözyaşlarını sildi. "Gerçekten onu yenmenin bir yolu yok mu?" Dedim. Biraz düşündü sonra da "Evet... yok" dedi. Yalan söylediğini anlamıştım. "Efendim bana onu nasıl yenicegimi söylemelisiniz" dedim. İç çekti ve "Aslında bir yolu var ama çok zor. Bunu denemeye çalışan onlarca kontrolcü hayatını kaybetti." Dedi. "Ama onlarda olmayan birşey var. Onlar sadece kontrolcüydu. Ben ise melez bir kontrolcüyüm" dedim. Bunu ilk defa söylüyordum ve bu kelime bana garip geliyordu. 'Melez kontrolcü'...

Mrs.Gwen "kütüphanede eski bir kitap var. O kitapta Ateş kontrolcülerini nasıl yeneceğin yazıyor. Senin efsanen ile ilgili bir kitap" dedi. Vay be! Gerçekten bir efsanem var öyle mi? "Bana o kitabı gösterebilir misiniz?" Dedim. "Çok üzgünüm biraz işim var. 2.koridorda 4.rafta kitap" dedi ve hızlı adımlarla akademiye doğru yürüdü. Bende bizimkilerin yanına döndüm ve olanları anlattım.

Jessica ve ben kitabı bulmaya gidecektik. Mary, Stefan, Mia ve Amanda da spor salonunda çalışacaktı. Biz de kitabı bulduktan sonra onlara katılacaktık. Kütüphaneye doğru yürüdük. Tahta,kocaman kapıyı açıp içeri girdik. 2.koridora geçtik ve tozlu 4.rafa bakınmaya başladık. Boynumuzdan büyük olan rafın üst taraflarına rüzgar yardımı ile uçarak ben bakacaktım, alt taraflarına da Jessica bakacaktı.

30 dakika sonra...
"Nerde bu lanet kitap ya!" Diye bağırdım. "Bilmiyorum, bilmiyorum. Yarım saattir arıyoruz altı üstü bir kitap!" Diye karşılık verdi Jessica. İkimizde hem sinirli hem de sıkkındık. Arkamızdan gelen ses ile ikimizde irkildik. "Bunu mu arıyordunuz?" Dedi yabancı ses. Arkamı döndüm. Karşımda bizim yaşımızda bir çocuk vardı. Saçları ateşten olduğu için ateş kontrolcüsü olduğunu anlamıştım. Ela rengine benzer gözleri ve biraz ince kaşları vardı. Elinde bir kitap tutuyordu. Çocuk "yaklaşıp kitaba baksana. Merak etme seni ısırmam" dedi ve güldü. Kitaba biraz baktım. Üstünde 'Yen gina kıh' yazıyordu. Anlamı ise "Eski Ateş Ustaları" demekti. Çocuk kitabı uzattı sonra da "Ah, bu arada ben Lui." Dedi. Tam adımı söyleyecekken "kendini tanıtmana gerek yok efsane kız, seni herkes tanıyor zaten" dedi ve sırıttı. O güldüğünde mimiklerinde kaybolmuştum resmen. Dur bir dakika. Benim hoşlandığım bir çocuk var zaten! Sus Moonia sus duyacaklar seni. Jessica içimden geçenleri duymuş olacak ki gülmeye başladı. Seni öldürücem bakışları attım ve kitap için çocuğa teşekkür edip kütüphaneden çıktım. Jessica da peşimden gülerek geliyordu.

Bizimkilerin yanına gitmeden önce yemekhaneye uğradık ve yarım saat boyunca zıkkımlandık. Evet doğru yazdım zıkkımlandık 😂. Sonunda yemekhaneden çıkıp bizimkilerin yanına, yani spor salonuna doğru yürümeye başladık. İçeri baktığımda Lui'yi bizimkiler ile konuşurken gördüm. Yanlarına doğru gittim. Stefan "Sonunda gelebildiniz" dedi. Lui "Aa, senin arkadaşların mıydı?" Dedi yalandan bir tepkiyle. Tamam bu çocuk sınırları zorluyor.

Evet bu bölüm de böyle oldu. Umarım begenmissinizdir. 😄

Arkadaşlar birde şu yıldız sayılarımızı artık arttıralım lütfen. 😉😊