Bırakma Beni

-23-

EVET!UZUN BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM.KURAN KURSUNA GİDİYORUM VE 5 GÜNÜM ORADA GEÇİYOR AMA BUGÜN GİTMEYİP,SİZİN İÇİN BÖLÜM YAZDIM.BÖYLE DE BİR YAZARIM İŞTE ASDFG NEYSE YORUMLARINIZI VE VOTELERİNİZİ EKSİK ETMEYİN LÜTFEN.İYİ OKUMALAR.

MULTİMEDİA'DAKİLERİ ARAS VE İLKİM OLARAK DÜŞÜNÜN :D

İlkler asla unutulmaz. İlk bakış, ilk gülümseme, ilk aşk... İlk hayal kırıklığı, ilk gözyaşı ve en önemlisi ilk kalp sancısı…

Benim ilkim Aras.İlk onu sevdim..ilk onu öptüm..ilk onunla huzurlu bir şekilde uyudum.İlk sırf beni sevmiyor diye onun için ağladım,hayal kırıklığına uğradım.Önceden de hoşlandığım bir iki kişi olmuştu ama Aras..o farklıydı.

Şuan tam bir aptal gibi beni sevmeyen birini düşünüyordum.Aptallıktı,biliyordum.Ama ben onu,o beni sevmese de severdim.

Aras’ı sevmiyorsun.Onu unutmak için kullanıyorsun!

Ah,evet!Bir süredir iç sesimle bunun tartışması içerisindeydik.İç sesime göre;Ben,Aras’ı sevmiyor,sadece iğrenç hayatımı onu düşünerek unutuyordum.

Kahretsin ki beni şüpheye düşürüyordu!

Aras’ı gerçekten sevip sevmediğimi bir türlü anlayamamıştım onun yüzünden.

“İlkim!”diye bağırıp,boynundan hiç çıkarmadığı siyah düdüğünü üfleyen Şükrü hocanın sesiyle yerimden sıçradım. “Kızım,daha deminden beri kime sesleniyorum ben?”

“Kime hocam?” diye sordum o anın dalgınlığıyla.

Sınıftakiler gülmeye başlayınca kaşlarımı çattım.

“Aşık mısın yavrucum sen?”

“Ne alaka hocam ya!Aşk olsun vallahi."

 “O zaman hülyalı hülyalı etrafına bakıp sırıtacağına buraya odaklan.”

Sınıftakiler yine gülünce,onlara gözlerimi kısıp, 'çıkışta gelin.' bakışlarımdan attım.

Şükrü gıcığına ne kadar ölümcül bakışlarımı yollamak istesem de,kendime hakim olup başımı salladım yalnızca.

Büyük bir spor salonumuz vardı.Büyük olmasına rağmen,sadece basket potası vardı ama.Karşımda da basketbolu nasıl oynamamız gerektiği anlatan bir adet bıyıklı,senenin başından beri hiç çıkartmadığı mavi eşofman takımı ve sağ elinde tuttuğu basketbol topuyla Şükrü Aydın vardı.

Beden derslerini severdim...önceden tabi.Şükrü’yle tanışmadan önce.

İbne Şükrü.

Banane abisi dinlemeyeceğim seni.Aras’ımı düşüneceğim ben.

Bu sabahı mesela…

Uyandığım da,Aras’la aynı pozisyonda uyuyorduk.Hayatımda uyuduğum en huzurlu uykulardan biriydi…Diğerleri de Aras’la olanlar tabi o ayrı.Sonra kafamı geri çekip,elimi yanağına koyup okşadığımda bana, “Yine bir sapık gibi beni izliyorsun.Senin yanında namusum için endişeleniyorum İlkim.” Dediğinde ilk şaşkınca bir bakıp,sonra da kahkaha atmıştım.O da beni izlemişti.Hayvan gibi gülmüştüm lan,izlemeseydi keşke.

Tabi sonra işlerim var diyip,çekip gitmişti.Tabi ki kapıdan!Annem yakalayacak diye çok korkuyorum çok.En fazla ne olur,kafamı falan kırar aslında ya.Çok bir şey değil yani.

“Lan.”Birinin kolumu cimciklemesiyle ikinci kez yerimden zıpladım. “Ne mal gibi sırıtıyorsun?”

“Sırıtmıyorum Beys.” Dedim fısıldayarak.Şükrü duyarsa iki saat soru sorardı.