Bırakma Beni

-21-

KONTRÖL ETMEDEN ACELEYLE YAZDIM YAZIM YANLIŞLARI İÇİN KUSURA BAKMAYIN :d 

Sırama gelip oturduğumda,Beyza bana tek kaşını kaldırmış bakıyordu.

“İki dersi kaçırdın?”

“Evet,uyunamamışım.Üstümü değiştireyim falan derken geciktim.”dedim gülümseyerek.

“Ne sırıtıyorsun?” dediğinde sırıtmam iyice büyüdü.

“Sırıtmak iyidir.”diye saçmaladım.Beyza endişeyle gelip yanıma oturdu.

“Allah’ım,ben biliyordum sana bir şey olacağını.Bak,psikolojin bozulmadı tamam mı?Çok iyisin bir tanem.Gel,Aras’ı uykusunda boğalım,rahatlarsın belki.” Diyip suratıma ciddi bir şekilde bakınca,kahkahayı bastım.O sırada içeri,Aras ve Berk gelmişti ama umursamadan Beyza’ya baktım.

“Ben,bana yaptıklarını ödetmeden ölmemesi lazım Beys.Belki sonra yaparız ama,hem rahatla biraz,çok iyiyim ben.”diyip göz kırptım.

Süper  ikilinin bize yaklaştığını görünce,Beyza ayağa kalkıp,kulağıma fısıldadı.

“O zaman deli gibi sırıtmayı kes.Mahalledeki Deli Ramize’ye benziyorsun.” Dediğinden kıkırdadım.Son bir kez daha, delirmiş miyim tereddütle bakıp,sırasına oturdu.Yanıma Aras oturunca,bir şey söylemedim.Evet,dediklerimi yapacaktım.Ama,biraz da kırgındım ona.

Kırgın olmam onun için çok önemli de sanki.Ölsem umurunda olmaz olum.

O yüzden mi gelip,elalem bakmasın diye bacaklarımı örttü?

Sus cevap verme bana.

Kafamda cevabını bulmak için tartışan iç seslerimi boş verip,Aras’a döndüm.

İfadesiz bir suratla, “Montun.” Diyip,yanımda duran montunu uzattım.Suratıma birkaç saniye bakıp, “Bu benim değil.” Dedi.

“Hayır,senin al.”dedim aynı ifadesizlikle.O da benim gibi,gözlerini gözlerime dikip, “Benim değil.” Dedi.Sertçe nefes aldım.

“Dün,üstünde bu vardı.Al.”diyip,sıranın üstünde önüne daha çok ittim.

“Tek bu model bende yok.”  Diyip,montu önüme itti.Şuan çocuk gibi,tartışıyorduk.

“Evet,ama üstümü örtecek senden başka,montun sahibi yok.”dedim saçma sohbetimize noktayı koyup,montu ona uzatarak.Montun bende kalmasını isterdim.Aras’ındı sonuçta.Ama,onu umursamadığımı sanması lazımdı.Bir süreliğine.

Hoca gelince,önüme dönüp,dinliyormuş gibi yaptım.Aras’ın bakışlarını üstümde hissettiğim de,hiç o tarafa bakmıyordum.Sıramın üstüne kağıt düştüğünde,elime alıp,sıranın altına koyup,açtım.

“Bu akşam sizde saat 8’de?”

Kağıdı kimin yazdığını merak edip,sınıfa baktığımda,Onur bana göz kırptı.Kalemi elime alıp,sıranın üstünde cevabı yazdım.

“7’de gel.”

Yazıp,kağıdı onun gibi üçe katlayarak,öğretmenin bakmadığına emin olduktan sonra,çaprazımda oturan Onur’a attım.Kağıdı açıp,okuyana kadar ona baktım.Onur,uzun boylu,sempatik ve çapkın biriydi.Çok konuşmasakta,sevdiğim bir arkadaşımdı ve oldukça inekti de.Her şeyde bir becerisi oluyordu mutlaka ve benim Teknoloji tasarımdan geçmem için Onur’a ihtiyacım vardı.

Bana bakıp,yavaşça kafasını salladı gülümseyerek.Bende onun gibi gülümsedim.Tekrar önüme döndüğümde,gözüm Aras’a takıldı.Bana kaşlarını çatmış bir şekilde baktığını görünce,tek kaşımı kaldırdım.Gözü,kaşıma kaydı bir saniyeden az bir süreliğine.Sonra yine sertçe gözlerime baktı.