Bırakma Beni

-41-

SELAMLAR :D FİNALE ADIM ADIM YAKLAŞIYORUZ.HEPİNİZİN BU BÖLÜMDE YORUMLARINI ALMAK İSTİYORUM LÜTFEN BENİ KIRMAYIN VE YORUM YAPIN.ARAS DOLAYLI YOLDAN İLKİME'E SENİ SEVİYORUM DEDİ ERKEN Mİ OLDU SİZCE?YA DA ŞUNU SORAYIM İLKİM'İN ARAS'I GERÇEKTEN SEVDİĞİNE İNANIYOR MUSUNUZ?O KISIMLARI İYİ YAZABİLİYOR MUYUM,BİLMİYORUM.ÇÜNKÜ BENİM HAYALİMDE İLKİM ARAS'A BAYA BİR AŞIK VE BUNU HİKAYEDE YANSITIP YANSITMADIĞIMI TAM OLARAK ANLAYAMIYORUM BEN.NEYSE,İYİ OKUMALAR!

MULTİMEDİA:İLKİM & ARAS

Lunaparka yaklaştığımızı atılan çığlıklardan duyabiliyordum.Arabada sevinçle Aras’a dönüp,sıkılgan suratına kocaman bir gülümsemeyle baktım.Bu suratsızlığı beni rahatsız etse de,tartışma çıkarmak istemiyordum.Şuanlık.

“İlk hangi alete binelim?” dedim heyecanla.Lunaparkları seviyordum,gerçekten küçüklüğümden beri aşıktım buraya.

“İlk bir inelim de.” Diye homurdandı Aras.Gülümsemem silinse de,tekrar yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirip,arkama yaslandım.Tamam,lunaparkları sevmeyebilirdi,anlardım.Ama neden lunaparkı sevmiyorsa o kızı buraya getirmişti?O kızdan nefret ediyordum.Evet,belki hiç konuşmamış olabilirdik.Yüzünü en fazla üç dört defa görmüş de olabilirdim,neredeyse Aras tarafından ölecek olması Aras’ın onu umursamaması anlamına geliyor da olabilirdi…ama,türküm olum ben,kıskanacağım tabi.Alınıyorum yani,elalemle gelip de kendisini deli gibi seven kızla geldiği için surat asması kalbimi kırıyordu.

Aras arabayı park ettiğinde kemerimi çözüp,suratına bir kere bile bakmadan arabandan indim.Sağ sola bakıp,arabanın geçmediğine emin olduktan sonra tekrar Aras’ı umursamamaya çalışarak,Lunapark adının ışıltılarla süslenmiş tabelasına bakıp,büyük kapıdan içeri girdim.

Etraf kalabalıktı,tıpkı filmlerde ve dizilerdeki gibi etrafta elinde pamuk şekerle koşuşturan küçük çocuklar,ardından koşan anne ve babaları,sevgililer,genç kız erkek karışık liseli gruplar,aletlerde atılan çığlık ve kahkaha sesleri…Lunaparkı gerçekten çok seviyordum.

Beyza,Zehra ve ben buraya sık sık gelirdik.Hatta üçümüzde yakışıklı erkek arayıp,birbirimizi dürtüp gülerek birbirimize gösterirdik.Baktıkları anda utanıp,hemen birimiz yere,diğerimiz havaya,bir diğerimizde ıslık çalıp,etraftaki çocuklara bakardık.Harbi maldık,yok yani o kadar erkek dikizliyorsun,niye baktığı anda hemen utanıp,kafanı çeviriyorsun ki?Bu mallığımıza da kızıp,bir dahakine birimize bakan erkeğe gülümseyeceğimiz için birbirimize söz versek de,yine aynı durumlar olurdu.

Belime dolanan kolla yüzümdeki buruk gülümseme neşeli bir gülümsemeye bıraktı kendini.Aras’a baktığımda,yüzü ifadesiz karşısına baktığını gördüm.Ne kadar dışarıdan sert görünüp,dokunduğunda yumuşacık olan yanağını öpmek istesem de,kızacağından dolayı dudağımı ısırmakla yetindim.

Buraya Aras’la birlikte geleceğimi hiç düşünmezdim.Hatta ben Aras’ın lunaparka geleceğini düşünmezdim.Bu his,suratımda hınzırca bir sırıtışa neden oldu.

Ah,bir dakika o zaten o kızla buraya gelmişti!

Aras’ın o zamanki gülümsemesi aklıma geldikçe daha çok çıldırıyordum!Resmen ona gülümseyip sarılmıştı ya.O an ki acımı sanki şimdi yeniden yaşamış gibi hissedince yüzümü buruşturdum.

“Yine ne düşünüyorsun?” diye mırıldandı Aras.Yüzümde nasıl bir ifade vardı bilmiyorum ama,Aras bana bakınca tek kaşını kaldırdı. “Uuu,cidden kızmış gözüküyorsun.Ne yaptım yine?”

“Ha,biliyorsun yani sürekli senin yüzünden sinirlendiğimi.” Dedim huysuzca.Cidden deli oluyordum o an aklıma geldikçe.

“Durup durmadık her şeye sinirlendiğini biliyorum sadece.” Aras’ın alayla çıkan sesinden dolayı suratına gözlerimi kısarak baktım.Belimdeki sahiplenici elinden kurtulup karşısına geçtim.Yüzünde hem eğlenir,hem de bıkmış bir ifade vardı.