Şarkına Aşığım

Beni Dinle!

2 Gün Sonra:

Sıkıntıyla ofladım. Bu kadar sıkılmam normal mi? Yatakta oturur pozisyona gelip kızlara baktım. Kızlarda hayattan bezmiş gibilerdi. Sıkıntıyla çıkan sesimi ses tellerimden dışarı bıraktım:

- Kızlar? Ben çok sıkıldım.

Deniz: Bizimde zil takıp oynadığımız söylenemez.

- Haberin olsun, komik değildi.

Deniz: Ciddiydim.

Ne kadarda mükemmel bir ciddiyet. Cidden saçmalıyor. Ben neden Ayaz'la konuşmuyorum ki? Sevgilim değil mi? Canım sıkıldığında yanımda olması gerekir.

Telefonumu elime aldım ve Ayaz'a mesaj attım:

- Aşkım, nasılsın?

Aşkım: Her zamanki gibi. Sen?

- İyi sayılmam. Çok canım sıkıldı.

Aşkım: Yanıma gelebilirsin.

- Ama provan var.

Aşkım: Hiç değilse gözümün önünde olursun.

- Bilmem ki...

Aşkım: Gel işte, bekliyorum.

- Peki.

Telefonumu kapattım ve kızlara baktım:

- Ben gidiyorum.

Ada: Nereye?

- Ayaz çağırdı. Onun yanına gidicem.

Ada: Hayat sana güzel Açelya hanım. Canın sıkıldı mı, hemen sevgilinin yanına git. Deniz, acilen bizimde sevgili yapmamız lazım.

İstemsizce bi kahkaha attım. Haksız da sayılmazdı. Hızla ayakkabılarımı giydim ve kızlara el sallayıp odadan çıktım.

15 Dakika Sonra:

Ajansın kapısından içeri girdim. Asansörün yanına gittim ve gelmesini bekledim. Asansörün kapılarının açılmasıyla birlikte Murat'ı görmem bir oldu:

- Murat?

Hem şaşkınlık hemde sevinçle karışık bir şekilde çıkmıştı sesim. Murat'da bana şaşkınlıkla bakıyordu:

Murat: Açelya?

Sesi benimkisi gibi çıkmıştı. Birden bire gülümsedi ve konuştu:

Murat: Hoş geldin. Özlettin kendini. Hangi rüzgar attı sen buraya?

- Ayaz'ı görmeye geldim. Sen ne yapıyorsun bu katta?

Murat: Bu katta ufak bi işim var. Birazdan gelirim bende yanınıza.

- Peki. dedim ve asansöre bindim.

Aynı zamanda da, Murat asansörden inmişti. Prova odasının bulunduğu kata geldiğimde, asansörün kapıları açıldı. Prova odasına doğru yol aldığımda, Ayaz gözüme takıldı. Bir kızla birlikte, koridordaki bekleme koltuklarında oturuyorlardı.

Bir dakika... Merve mi o? Şu Merve'ye gıcık olduğum kadar hiç kimseye gıcık olmuyorum. Ara sıra gülüyorlardı ama Merve'nin suratı genel olarak asıktı. Gülme zaten! Gülmek sana yakışmıyor. Tipsiz! Peki Ayaz niye gülüyor? Gülmemen lazım!

Gözlerim ellerine kaydı. El elelerdi! Ayaz, elini Merve'nin elinden çekti ve ayağa kalktı. Merve'de ayağa kalkıp Ayaz'a sarıldı. Gözümden bir damla yaş süzülmüştü. Merve, Ayaz'ı yanağından öpüp Ayaz'dan ayrıldı. Ayaz'a el sallayıp hızla gözden kayboldu.