Şarkına Aşığım

Doğum Günü

4 Gün Sonra:

Elime aldığım kıyafeti katladım ve valizime yerleştirdim. Yarın okuldan mezun oluyoruz. Artık yurtta kalmıyıcağımız için, valizlerimizi topluyoruz. Telefonum çalınca, cebimden telefonumu çıkarttım ve açıp, başımla omzum arasına sıkıştırdım:

- Efendim?

Ayaz: Açelya? Ne yapıyorsun?

- Kıyafetlerimi topluyorum. Yarın mezuniyet var malum. dedim başka bir kıyafeti katlarken.

Ayaz: Hmmm... Sana bir şey söylemem lazım.

- Söyle.

Ayaz: Yarın Emre'nin doğum günü.

Evet! Yarın Emre'nin doğum günü. Telaşımdan tamamen unuttum!:

Ayaz: Yarın benim evimde toplanıp doğum günü kutlayacağız. Kızlarla beraber sende gelsene. Eğer isterse Meriç'te gelsin. 

- Ben gelirim ama kızlara sormam lazım. 

Ayaz: Tamam sen bana haber verirsin.

- Tamam, görüşürüz.

Ayaz: Görüşürüz.

Telefonu kapatıp kızlara baktım. Onlarda valizlerini topluyordu:

- Kızlar... Yarın Emre'nin doğum günü. Ayaz'ın evinde kutlayacaklarmış. Ayaz, sizi de çağırıyor. İsterse Meriç'te gelsin dedi.

Deniz: Gidelim mi kızlar?

Ada: Neden olmasın!

İrem: Bende Meriç'i arayıp soruyum.

- Tamam.

Yeniden valizimi hazırlamaya döndüm. Ve elimdeki kıyafeti katlayıp valize yerleştirdim. Çınar abi iki gün önce gitmişti. İzni bitti ve gitmek zorunda kaldı. Beren'de şuan depresyonda. Bizimle beraber Antalya'ya gelmeye niyetlendi ama ailesini buna izin vereceğini sanmıyorum:

İrem: Açelya! Meriç'te geliyormuş.

- Tamam.

Yeniden valizime yönelmiştim. Yarın gerçekten bu yurttan gidiyordum...

1 Gün Sonra:

Yurt odamıza çıkıp valizlerimizi aldık. Az önce mezuniyet yapılmıştı. Ayaz, bizi aşağıda bekliyor. Yurttan çıkıp anahtarlarımızı teslim ettik. Hızlıca aşağıya inip yurttan çıktık. Tam Ayaz'ın arabasına yönelmiştim ki, birisinin kolumdan tutmasıyla durdum. Başımı çevirip kolumu tutan kişiye baktım. Bu, Tuna'dan başkası değildi:

Tuna: Açelya...

- Tuna! Lütfen kolumu bırakır mısın?

Tuna: Açelya... Lütfen beni dinle, sadece dinle.Bunun seni son görüşüm olucağını biliyorum, senin Antalya'ya gidiceğinide biliyorum, Ayaz'la sevgili olduğunu da biliyorum, onu gerçekten sevdiğini de biliyorum... Kahretsin ki hepsini biliyorum! Ama çok pişman olucaksın! Ayaz'ı sevdiğin için, bana bir şans vermediğin için çok pişman olucaksın! 

- Tuna, bırak! diyip kolumu çekiştirdim. 

kolumu daha sıkı kavradı ve dudaklarını araladı. Tam konuşacaktı ki, birden durdu. O sırada parmaklarıma kenetlenen parmaklar hissettim. Ardından Ayaz'ın sesini duydum:

Ayaz: Aşkım? Ne oluyor burada?

Tuna, sertçe yutkunup kolumu bıraktı ve sinirle konuştu: