Şarkına Aşığım

Antalya'dayım

1 Hafta Sonra:

Sömestr tatiline girdik. 1.5 aylık bir sömestr tatili. Üniversiteyi cidden seviyorum.Ailelerimiz çok ısrar ettiği için Antalya'ya gidiyoruz. Gerekli olabilecek eşyaları bavuluma koydum ve bavulu zorla taşıyarak merdivenlerden indim. Çağırdığımız taksiyi beklemeye başladık. Taksi gelince bavullarımızı bagaja koydu. Taksiye bindik:

İrem: Hava alanına.

Taksici başıyla İrem'i onayladıktan sonra arabayı sürmeye başladı. Bende camdan doğru İstanbul'a son bakışlarımı atıyordum. İstanbul'dan 10 gün uzak kalmak... İş gence gibi. Burada çok rahattım. Taksiden indik ve hava alanına girdik. Güvenlikten geçtikten sonra uçağa bindik. Uçak kalkarken İstanbul'a son bir kez baktım.

1 Saat Sonra:

Uçaktan indik ve hava alanından çıktık. Çıkışta Çınar abiyi görmemizle yüzümde bir gülümseme oldu. Şimdi taksiyle kim uğraşacak? Hepimiz tek tek Çınar abiye sarıldıktan sonra, Çınar abi bavullarımızı aldı. Siyah BMW'sinin yanına gittik.  Çınar abi bavullarımızı bagaja koyarken bizde arabaya bindik, sonradan Çınar abide arabaya bindi ve arabayı çalıştırdı. Hepimiz bir sitedeki aynı binada oturuyoruz. Antalya'ya bakarken, Çınar abinin dikiz aynasından bana baktığını fak ettim. Bende dikiz aynasından Çınar abiye baktım:

Çınar: Yolculuğunuz nasıl geçti?

- Güzel...

Çınar: Hayırdır Açelya? Canın sıkkın gibi.

- Sıkkın çünkü.

Çınar: Sebep?

- İstanbul'dan ayrıldım daha ne sebep olabilir?

Çınar: Bende bir şey oldu sandım.

Bir süre sustuk sonra Çınar abi konuşmaya başladı:

Çınar: Aklıma gelmişken; siz hepiniz niye dar pantolon giydiniz?

Hepimiz önce üstümüze sonra Çınar abiye baktık. İrem ön koltukta oturuyordu ve birden bire Çınar abinin koluna vurdu. Aferin İrem, vallahi sen yapmasan ben yapıcaktım. Çınar abi sinirle İrem'e baktı:

Çınar: İrem, ne oluyor böyle abiye vurmalar falan?! dedi ve gözlerini yola çevirdi.

İrem: Abi, bi des tur ya!

- Aynen Çınar abi! Daha Antalya'ya adımızı atalı... dedim ve telefonumdan saate bakıp lafıma devam ettim:

- 7 dakika oldu. Bir dur ya, bismillah!

Çınar: Ben sizinle evde görüşücem!

Hepimiz susmuştuk. İyi ki dar pantolon giymişiz. Ada ile İrem etek giymeyi düşünmüştü ama vaz geçtiler. İyi ki vaz geçmişler. Çınar abi, dar pantolona bile kükredi. Eve geldiğimizde hepimiz arabadan indik. Ben eve anahtarla girdim, çünkü annemle babama sürpriz yapmak istiyorum. Geleceğimi biliyorlardı ama hangi saatte geleceğimi bilmiyorlardı. Kapıyı yavaşça kapattım ve bavulumu sessizce kenara koydum. Yavaş adımlarla salona girdim:

- Ben geldim! diye bağırdım.

Annem ve babam kapıya doğru baktı. Anneminde babamında yüzünde bir gülümseme oldu. İkisi de ayağa kalktılar ve yanıma geldiler. İlk önce anneme sarıldım. Bir bırakmak bilmedi. Anneme zorla kendimi bıraktırdıktan sonra babama sarıldım ve ikisiyle de güzelce hasret giderdim. Koltuğa oturdum, kısaca okulumdan ve İstanbul'dan bahsettim. Ben bunlardan bahsederken akşam oldu. Annem sofrayı hazırladı. Hemen sofraya geçip yemeklerimi yedim, cidden annemin yemeklerini özlemişim. Sofradan kalktım ve odama gittim. Hâlâ posterlerim duvarda duruyordu. Ateş ve Ayaz posterlerime biraz göz gezdirdikten sonra yatağıma oturdum. İnterneti açtığımda wi-fi görünmüyordu: