Sende Kimsin?

#Final#

---Hae Young---

Bütün hayatım boyunca şunu anlamıştım ki; aslında hayatımıza biz yön veriyorduk. Belki farkında olarak belki de farkında olmadan yaptığımız şeyler yaşantımız boyunca bizi etkileyebiliyordu. Hayatımıza nasıl yön verebiliyorsak bunun iyi veya kötü olmasına da karar verebilirdik değil mi?

Ben farkında olmadan hayatımın değişmesine neden olmuştum. İçimdeki acıma duygusuydu belki beni harekete geçiren ya da küçük bir çocuğun tatlılığına olan büyülenmem. Ne fark ederdi ki? Sonuçta beni kısa sürede harekete geçirmiş ve onu kurtarmama neden olmuştu. O an sadece onu kurtarmaya odaklanmıştım. İnsan yaşamına karışmanın ağır cezaları olduğu aklımın ucundan bile geçmemişti. Aslında bu bilgi hayatımda su kadar önemli bir bilgiydi. O an her şey olup bitmişti işte.

Sonrasında ise onu bırakamamıştım. Nasıl büyüdüğünü, büyüdükçe nasıl değiştiğini izlemiştim. Beni ona bağlayan bir parça vardı ama henüz bulamamıştım o parçayı. Hiç bıkmadan ve pes etmeden o parçanın ne olduğunu aramaya devam ettim onunla karşılaştıktan sonra bile.

İnsana dönüştükten sonra zaman ne de çabuk geçmişti. Kafedeki işim devam etmiş aynı zamanda baş model olarak da hayatımı yürütmeye çalışmıştım. Taehyung'un tabiriyle benim açık sözlülüğüm aynı şekilde devam etmişti. Taehyung ise o günden sonra açık sözlü olmaya karar vermişti galiba. Beni özlediğini söylediği o günden itibaren gözlerime baktığında aklından veya kalbinden geçen her şeyi söylemiş. Bunu daha sonra öğrenmiştim.

İlk başlarda Taehyung'un açık sözlü davranması fazlaca heyecanlanmama, bir domates gibi kızarıp gitmeme ve ona daha çok bağlanmama neden olmuştu. Doğrusu bu durumdan hiç de şikayetçi değilim. İlk başlarda bana bu etkileri yaşatmış olduğunu söylesem de kendime itiraf etmeliyim ki hala hiç eksilmemiş bir şekilde bütün güzel duyguları yaşatıyordu bana. Sonuçta Taehyung bu, sevdiğim, aşık olduğum adam.

Benim hayatımda her şey yolunda gidiyordu ve bu beni mutlu ediyordu ama aynı zamanda unnimin de mutlu olması mutluluğuma mutluluk katıyordu. Jungkook ile birbirlerine tekrar aşık olmaları ve hayatlarının sonuna kadar birlikte yaşayacaklarına dair söz vermeleri hayatımıza mükemmel bir sevgi bırakmıştı. Unnim de artık tamamen insana dönüşmüştü. Bu dönüşüm zamanında zor günler geçirmişti. Yavaş yavaş bütün özel güçlerini kaybetmiş ve bedeninde neden olduğunu anlamadığı acılar hissetmişti. Bütün gücü tükendiği anda ise hep onu düşünmüştü; sevdiğini. Bir gün uyandıktan sonra bana, eski hayatına dair hiçbir şey hatırlamadığını söylemişti. Biraz araştırma yapmıştım bu konu hakkında. Unnim de insan hayatına karıştığı için cezalandırılmıştı. Özel güçleri ve eski hayatına dair anıları ondan alınmıştı ama aynı zamanda sevdiğiyle ömrü boyu yaşayacağı bir hayat sunulmuştu. Bunun ceza mı yoksa bir hediye mi olduğuna kişi kendisi karar verebilirdi. Ben, bana ceza olarak sundukları hayatı bir hediye olarak almıştım, çektiğim zorlukların karşılığında.

Kısa sürede gerçekleşen şirket açılışının ardından işler daha da yoğunlaşmıştı. Bu zamanlarda Taehyung fazlaca yoruluyordu. Beni şirkette gördüğünde bir kenara çekip sarılmaları sıklaşmıştı. Bana sarıldığında tekrar enerji dolduğunu ve böylelikle daha iyi çalıştığını söylüyordu. İşte sadece bu anlar için bile tüm hayatımı tekrar feda edebilirdim.

Karşımdaki kitaba bakarken bu düşüncelere daldığımda arkamdan belime dolanan kollarla kendime gelmiştim. Teahyung çenesini omzuma koymuş ve o da kitaba bakmaya başlamıştı. Bu kitap sayesinde Taehyung'un hissettiklerini, düşündüklerini öğrenmiştim. Bu kitap, hayatımızda olup bitenin kaydedildiği bir kitaptı. Aramızdaki sessizlik varlığını devam ettirirken bunu Taehyung sonlandırmıştı.