႐ူ ေခါင္း ငိုက္စိုက္ခ်ကာ မ်က္ရည္မ်ားကလည္း ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်ေန၏။
ထိုစဥ္ ႐ူ႕လက္ကို လာကိုင္ေသာ လက္ေသးေသးေလးတစ္ဖက္...
ေနာက္လက္ေသးေသးေလးတစ္ဖက္ကေတာ့ ႐ူ႕မ်က္ရည္မ်ားကို သုတ္ေပးေန၏။
"က.. ကေလး... "
႐ူ ထိုကေလးေသးေသးေလးကိုေပြ႕ခ်ီကာ ရင္ခြင္ထဲတြင္ တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားမိ၏။
"ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ
အခုကစၿပီး ကိုကို ဘယ္ေတာ့မွ အဲ့လိုမလုပ္ေတာ့ပါဘူး 😭
ကေလးကို ကာကြယ္ေပးမယ္
ဘယ္သူမွ ကို႔ကေလးေလးကို လာမထိေစရဘူး"
"ခစ္ခစ္...
ကိုကို"
"ဟင္ ကေလးေလး"
"ကို.. ကို...
မြ မြ မြ မြ"
သူ႕လက္ေသးေသးေလးျဖင့္ လည္ပင္းကို ရစ္ဖက္တြယ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကို ဖြဖြေလး လာမြေနသည္။
"ခ်စ္တယ္ ကေလးေလး
သိပ္ခ်စ္တယ္ မြ
ကိုကို႔ကို ခ်စ္လား အစ္ကိုတစ္ေယာက္လိုမဟုတ္ဘဲ? "
ေခါင္းေလး တဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပေနပံုက ႐ူ႕ကို အသဲယားေစျပန္သည္။
ကေလးမွာ စိတ္ပင္ပန္းထားတာေၾကာင့္ အရြယ္ျပန္ငယ္သြားသည္မို႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးက ေသးေသးဆူဆူေလး...
႐ူ ကေလးကို အားရပါးရနမ္းပစ္လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း ကေလးေလးႏႈတ္ခမ္းေလး စုတ္ျပတ္သြားမည္စိုး၍ ခပ္ဖြဖြသာ ဖိကပ္နမ္းလိုက္၏။
"ကေလးရာ ဘာလို႔ ေသးေသးေလးျဖစ္ေနတာလဲကြာ
ကိုကိုက ေဟာဒီႏႈတ္ခမ္းေလးကို အားရေအာင္ နမ္းခ်င္တာ
ၿပီးေတာ့ ေဟာဒီႏႈတ္ခမ္းေလးက ကိုကို႔ကို ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတာကို ၾကားခ်င္တာ 😪"
ဆူပုတ္ပုတ္ႏွင့္ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေမွးေမွးေလးမ်ား မိွတ္သည္အထိ တခစ္ခစ္ရယ္ေနၿပီး ကန္ႀကီးထဲသို႔လက္ညိဳးထိုးျပ၏။
"ခစ္ခစ္"
"ကန္ထဲထဲ့ေပးရမွာလား"
"အင္း.. အင္း"
႐ူလည္း ကေလးကိုခ်ီကာ ကန္ထဲသို႔ျပန္ထဲ့ေပးလိုက္၏။
သိပ္မၾကာ ကန္ထဲမွ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျပန္ထြက္လာၿပီး ႐ူ႕ကို ေျပးဖက္ေလသည္။
YOU ARE READING
Jelly & Me
Science Fictionနည္းပညာႏွင့္ သိပၸံပညာမ်ား ေခာတ္ႏွင့္အညီ ပိုမိုတိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် Mutantမ်ဳိး႐ိုးဗီဇေျပာင္းထားသည့္ လူမ်ား၊ တိရိစၧာန္မ်ား၊ သေႏၶေျပာင္းလူသားမ်ား ေပၚေပါက္လာသည္မွာ မထူးဆန္းေတာ့။ သေႏၶေျပာင္း jellyfishလူသားေလး တစ္ေယာက္ လူသားကမ႓ာထဲသို႔ ေရာက္ရိွေမြးဖြား...
