Murderous [COMPLETED]

17: Without Him

Sabi ko hindi ako magmumokmok over some guy pero pagkatapos kung kausapin si Papa pati si Ryu, halos isang buwan na akong di lumakabas sa kwarto ko.

**Flashback

Sinipa ko ang pinto dahilan para bumukas yun ng napakalakas kaya naman lahat ng tao sa arena ay napatingin sa direksyon ko, pati yung nasa loob ng ring ay napatingin din sakin. Mukhang patapos na ang battle dahil hawak ni Jace yung kamay nung isa.

Naglakad na ako at umakyat kung nasaan si Papa at si Ryu habang ang lahat naman ay pinagmamasdan akong maglakad. "What brings you here?" tanong ni Ryu pero di ko siya sinagot o nilingon man lang. "We need to talk" sabi ko kay Papa habang nakatingin ng diretso sa mata niya.

Tinapos muna yung laban at mukhang wala munang "free-battle" dahil nandito kami. "What are we going to talk about?" tanong ni Papa nang makalabas na lahat ng tao dito sa arena. Pinakita ko sakanya ang report paper ni Meno, "what's the meaning of this!?!?" Nagkatinginan naman sila ni Ryu and that look, it means something. Oh shit! "Papa, what have you done!?!?"

"No worries, Zeyi. We already wiped them out" sabi ni Ryu. Nakakaimbyerna talaga ang isang toh, usapang pamilya tas sumisingit, bwesit!! At saka ano daw? "What do you mean wiped out!?" tanong ko kay Papa. It may seem not like it but I'm scared of what they will answer.

"We killed them. And that Zico, I killed him with my own hands." And there it is. That answer. :( Galit akong bumaling kay Ryu. "Will you shut the fuck up!?! Di ikaw tinatanong ko!!" sigae ko sabay tutok sakanya ng baril ko. Bwesit! Hinawakan naman ni Papa ang baril ko at binaba iyon. What the hell!? "It's true, anak. I know he's your friend but he's an enemy." Friend!? He's not just a fucking friend!! Tang ina! Kaya ba hindi siya nun sumulpot?

**End of flashback

He's dead. Ryu killed him. Napatitig naman ako sa token-necklace ko. Nahirapan pa nga ako sa paghahanap nito last week eh.

Nakarinig naman ako ng footsteps sa labas ng kwarto ko tas ilang sandali lang, may kumatok na sa kwarto ko. Anong oras na ba? Ahh, 3  na nga pala ng umaga. "I added some dishes" sabi ni Anilla . She's that maid na kaibigan ni Meno. Siya lang ang inallow kong pumasok sa kwarto ko since hindi siya "reporter" ni Papa. Tas naaalala ko rin sakanya si Tita Anil, both of them wants me to stay healthy.

Nilagay na niya sa side table ng kama ko ang tray na may laman ng pagkain ko habang nakatitig lang ako sakanya at pinapanood siya. Ganito lagi ang routine ko. I eat once a day and that's every 3 am dahil ayokong makita o makasabay si Papa at Ryu. I hate them. "Anil, masaya ka ba dito sa base?"

"Anilla po pero okay lang. Hm, masaya naman po ako, wala rin naman akong matitirhan. Pero mas masaya ako ngayon kasi napapagsilbihan kita" nakangiti siya sakin ng mapait. Umupo ako at nilapit naman niya sakin yung side table ko.

"Nagkagusto ka na ba sa isang tao?"

"Ahh, kaya ka pala ganyan kasi broken hearted ka?" I instantly glared at her at agad naman siyang yumuko dahil narealize niyang mali ang sinabi niya. "I'm sorry, I shouldn't have said that" sabi niya. Tinanguan ko nalang siya habang patuloy lang ako sa pagkain. "Answer my question."