2.15

1K 135 7
                                    

3η μέρα και η Αννούλα ακόμα να ανοίξει το στοματάκι της. Δεν μπορώ να καταλάβω πως αντέχει χωρίς φαγητό τοσες μέρες. Προσωπικά εγω; θα τα είχα παρατήσει από την πρώτη ώρα, μην πω δευτερόλεπτο. Έφτασα στην παλιά μικρή βρομικη αποθήκη όπου και την έχουμε. Άνοιξα την πόρτα και το τρίξιμο της με έκανε να ανατριχιάσω.

<<Γεια σαςς>> είπα σε στιλ τραγουδιού <<τι λεει;>> ρώτησα όλο χαμόγελο. Ο Δημήτρης έγνεψε αρνητικά αλλά το χαμόγελο μου δεν εξαφανίστηκε από πρόσωπο μου.

Κοίταξα την Άννα. Ήταν έτοιμη να τα εγκατάλειψη. Φαινόταν. Αλλά ήξερα πως δεν θα το έκανε. Αλλά όχι. Σήμερα θα μάθουμε έστω και κάτι μικρό. Είχα έρθει με σχέδιο.

<<Δημήτρη, πρεπει να πεινάς έτσι δεν ειναι;>> τοον ρωτησα ετσι ωστε να με ακουσει η Αννα <<λιγο>> ειπε και με κοιταξε μπερδεμενη <<τι σου έφερε η φίλη σου;>> ρωτησα ρητορικα και του έδωσα την χάρτινη μπλε σακούλα που είχα στα χέρια μου. <<πιτογυρα, ξέρεις εσυ, από όλα, όπως τα τρως>> του ειπα 

<<ΣΤΑΜΆΤΑ!>> φώναξε η Άννα <<ΑΝ ΠΙΣΤΕΎΕΤΕ ΠΩΣ ΈΤΣΙ ΘΑ ΜΕ ΚΆΝΕΤΕ ΝΑ ΜΙΛΉΣΩ ΕΊΣΤΕ ΓΕΛΑΣΜΈΝΟΙ>> συνέχισε να φωνάζει και να κλαίει υστερικά.

[...]

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΏΡΕΣ

2 ώρες έχουμε περάσει, και δεν έχει μιλήσει. <<θα σας πω>> έσπασε την σιωπή και την κοιτάξαμε ξαφνιασμένοι και εγώ και ο Δημήτρης <<δεν τα έκανα από κακια, αλλά ούτε και από καλοσύνη>> ειπε το τελευταιο ειρωνικα <<Τον Χρήστο τον ήθελα από την 1η λυκείου και ξαφνικά έρχεται μια κοπέλα και μου τον παίρνει. Είχα κόλλημα μαζί του. Όπως και η βασια και όπως όλα τα κορίτσια του σχολείου.>> συνεχισε <<και γιατί μετά από 11 χρόνια τα κάνεις ολα αυτα;>> την ρωτησα <<από εκδίκηση>> είπε σκληρά <<σε είχα χάσει για λίγο καιρό, αλλά μετά σε βρήκα. Όταν σε βρήκα ξεκίνησα να ψάχνω για όλους και για όλα. Ξερω μέχρι και την πιο μικρή λεπτομέρεια για την ζωή σας.>> Δεν ξαναμιλησα.

<<Πως την βρήκες;>> ρώτησε ο Δημήτρης <<δεν έχει σημασία>> της απαντησε <<μόνη σου ή κάποιος άλλος σε βοηθησε;>> την ξανα ρωτησε <<πολλά είπα για σήμερα>> <<απάντησε και θα σου δώσω να φας>> <<με βοήθεια>> ειπε <<Ποιος είναι ο αλλος;>> ρώτησα <<είπε ήταν η τελευταία ερώτηση, δεν απαντάω. Δεν λέω τίποτα αλλο>> είπε κάθετη <<αστην μυρτω>> μου ψιθύρισε ο Δημήτρης Και βγήκε έξω

[...]

Γύρισα σπίτι και προσπαθούσα να σκεφτώ ποιος είναι αυτός ή αυτή η αλλη; Το μυαλό μου έχει κολλήσει, δεν πάει πουθενά. Ποιος στο διάολο ειναι;

ΝΑΙ ΚΑΛΑ [2]Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora