ΝΑΙ ΚΑΛΑ [2]

2.24

<<που πας;>> την ρώτησα με σουφρωμένα φρύδια ενω άρχισα να αγχώνομαι <<σπιτι>> ειπε καθως με κοίταξε <<ΟΧΙ!>> της φώναξα και με κοίταξε μπερδεμένη. Λογικο, τοσο που φωναξα... Ολο το μαγαζί γύρισε να μας κοιτάξει.

<<Τι εννοεις οχι;>> με ρωτησε μπερδεμένη. Τι της λες τωρα; <<Εεε εννοώ οτι τον φούρνο τον έκλεισα εγω οταν πήγα να πιω νερο>> της ειπα την πρώτη δικαιολογία που μου ηρθε στο μυαλό <<Πηγες στην κουζινα;>> <<Αμμ ναι, δεν θυμασαι;>> της ρώτησα οσο πιο πιστικά μπορούσα και της χαμογέλασα οσο πιο γλυκά μπορούσα. <<εισαι σίγουρη;>> με ρώτησε για να διπλό τσεκάρει <<ναι ρε, τι παιδιά ήμαστε;>> Τι λεω; <<Τουλάχιστον παμε να το δουμε να σιγουρευτούμε;>> με ρωτησε καθως συνεχισε να μαζεύει τα πραγματα της << ελα ρε Μαρινα, μην χαλας τωρα την ατμοσφαιρα>> της ειπα και εβγαλα το κινητό μου απο την τσαντα μου

"Σβήσε το φουρνο" έστειλα στον χρηστο και ξαναέβαλα το κινητο μεσα στην τσαντα μου.

<<Τι ωρα πηγε>> την ρωτησα καθως κοιτουσε το κινητό της προβληματισμένη. Τι να εχει γινει άραγε; Δεν μου απάντησε, φαινόταν να μην ειναι εδω <<Μαρινα>> την φώναξα και κούνησα τα χερια μου μπροστά απο το πρόσωπο της και με αντίκρισε μπερδεμένη <<Ελα μου;>> ειπε και καλα χαλαρή <<ολα καλα;>> την ρωτησα και την κοιταξα καλύτερα <<ναιππ>> ειπε και εβαλε το κινητο της στην ακρη <<ολα τελεια>> ειπε οσο πιο πιστικά μπορουσε αλλα εγω δεν πείστηκα καθολου. 

<<Τι εγινε;>> την ξαναρώτησα <<τιποτα>> μου απαντησε και κοίταξε αλλου ενω ήπιε λιγο απο το καφε της <<απο τοτε που πηρες αυτο το τηλεφώνημα φαίνεσαι αναστατωμένη, ολα καλα;>> <<ναι ρε, απο την δουλεια ηταν>> ειπε ενω συνέχισε να μην με κοιταει. "οκευ" ειπα απο μεσα μου και το αφησα εκει καθως καταλαβα οτι δεν θα μάθαινα τιποτα σημερα. Δεν ηταν η μερα μου...

<<τι μου ελεγες πριν;>> με ρωτησε και έκατσε καλύτερα στην καρέκλα της <<δεν θυμαμα- αα ναι, τι ωρα ειναι;>> την ρωτησα αφου θυμήθηκα την ερωτηση μου <<πηγε 3>> ειπε και άρχισα να κοιταω το μαγαζι γυρω γυρω αγχωμένη.

<<Ο μιχαλης ποτε θα ερθει;>> την ρωτησα και την ειδα λιγο να τσιτώνεται στην ερώτηση μου χωρις να καταλαβαίνω το λογο, άπλα το αγνόησα. Δεν θελω να κανω ή πω κατι σημερα που θα εχει ως αποτέλεσμα να φυγει και να παει σπιτι νωρίτερα. <<Δεν ξερω>> ειπε και ειπε ακομα λιγο απο το καφε της με αποτελεσμα να το τελειωσει <<θα τον παρω τηλεφωνο>> δηλωσα και εβγαλα το κινητο μου καλωντας τον.