ΝΑΙ ΚΑΛΑ [2]

2.18

Κατά τις 12 ξύπνησα και πήγα να φάω πρωινό. Ευτυχώς για εμένα η Βάσια ήταν στη δουλειά και έτσι δεν χρειάστηκε να την αντικρίσω μετά από την χθεσινή μας κουβέντα.

Άνοιξα την τηλεόραση και πείρα το κινητό μου στα χέρια μου, ενώ παράλληλα έτρωγα φρυγανιές με μέλι. Μπήκα στα μηνύματα να δω εάν η Μυρτώ μου απάντησε και όταν είδα πως δεν είχε στείλει τίποτα απογοητευτικά λιγάκι. 

Μετά από πόσες ώρες σκέψεις αποφάσισα να της τηλεφωνήσω. <<ναι;>> άκουσα την φωνή της από την αλλη άκρη του ακουστικού <<Γεια σου, με είχες πάρει τηλέφωνο;>> τι ρώτησα ο βλάκας; να! Μουτζωσα τον εαυτό μου, κάτι πιο προφανές δεν μπορούσα να ρωτησω; 

<<εεε ναι>> η αμηχανία κυριαρχούσε στην φωνή της. <<εγινε κάτι;>> την ρωτησα <<ήθελα να δω πως είσαι...>> ήταν το μόνο που είπε <<ααα>> αναφώνησα και για λίγα λεπτά η σιωπή κυριάρχησε για αλλη μια φορα <<εεε δεν το σήκωσα γιατί ήμουν στη  δουλειά, Και όταν τις είδα τις κλείσεις σου ήταν ήδη πολύ αργά, αλλά σου έστειλα ένα μήνυμα...>> έσπασα την σιωπή <<εεμμ ναι, το είδα το μήνυμα σου, και δεν πειραζει>> είπε και αμέσως μετά αποχαιρετηθήκαμε.

Είδα λίγο τηλεόραση και μετα πήγα για ένα γρήγορο καφέ πριν την δουλειά με κάτι συνεργάτες μου.

Κατά τις 6 το απόγευμα πήγαμε όλοι μαζί στην δουλειά, αλλά καθ όλη την διάρκεια της ημέρας σκεφτόμουν το ίδιο πράγμα. Αποκλείεται να με πηρε τόσες φορές τηλέφωνο μόνο και μόνο για να δει πως είμαι! Και το άλλο που είπε πως το ειδε το μήνυμα; Αφού το ειδε Γιατί δεν με ξαναπήρε ή δεν απαντησε στο μηνυμα; κάτι άλλο μπορεί να έχει γίνει, Αλλά τι;

Και από την αλλη εγώ ακόμα να μάθω εάν η άλλη Βάσια είναι η Βάσια και αν αυτή είναι μπλεγμένη σε όλο αυτό, για πιο λόγο να στείλει φωτογραφίες στον εαυτό της; και Γιατί να μου πει όλα αυτά που μου είπε χθες για την Μυρτώ; είμαι τόσο μπερδεμένος!

Αποφάσισα να τα κάνω όλα αυτά στην άκρη και να συγκεντρωθώ στην δουλειά γιατί η ιατρική δεν σηκώνει κανένα λάθος.

Όταν το ξημέρωμα γύρισα σπίτι έπεσε κατευθείαν για ύπνο διότι ήμουν πτώμα.

Κατά τις 1 το μεσημέρι ξύπνησα σκεπτόμενος να μιλήσω με την Βάσια. Απο όσο θυμάμαι σήμερα Ούτε η Βάσια Αλλά ούτε και εγώ δουλεύουμε οποτε αυτή είναι η ευκαιρία μου.

<<καλημερα>> <<καλημερα>> <<τι κάνεις;>> ρώτησα καθώς πήρα μια κούπα καφέ για τον εαυτό μου <<καλα είμαι εσυ;>> <<καλα>> απαντησε και εβαλα λιγο καφε στην κουπα μου <<Τι μαγειρεύεις;>> την ρωτησα <<λέω να κανω παστίτσιο>> είπε καθώς έκοβε το κρεμμύδι <<Να σε ρωτήσω>> πιο πολύ δήλωσα παρα ρώτησα <<πες>> Είπε καθώς έβαλε το κρεμμύδι στο τηγάνι και άρχισε να κόβει την πιπεριά. <<ξέρεις καμία μαρίνα;>> <<μαρίνα;>> επανέλαβε το όνομα όλο περιέργεια και μπερδεμένη μπορώ να πω <<μαρίνα τι;>> Ρώτησε και προσπάθησα να θυμηθώ εάν ξέρω το επίθετο της <<Δεν ξερω>> <<Οχι>> είπε και ανασηκωσε τους ώμους της <<Γιατί Ρωτάς;>> <<εε τιποτα>> είπα και έπιασε το σβέρκο μου.

<<καμια->> έκανα μια μεγάλη παύση και με κοίταξε ανυπόμονα στα μάτια <<-αννα;>> ρώτησα και την κοίταξε στα μάτια για να δω εάν θα πει αληθεια ή οχι <<μια Άννα ξέρω και ελπίζω να μην την είχα γνωρίσει ποτέ στην ζωή μου!>> είπε όλο μίσος στην φωνή της Αλλά και στα μάτια της. 

Βάζω στοίχημα πως εάν την είχε μπροστά της θα της είχε σκοτώσει μόνο με το βλέμμα της. <<Γιατί Ρωτάς;>> Ρώτησε καθώς σκούπισε τα μάτια της <<Οχι τιποτα>> είπα καθώς δεν ήθελα να της πω τίποτα από ότι συμβαίνει <<Τι εγινε;>> Ρώτησε όλο περιέργεια και γυρισε ολη της την προσοχη σε εμενα 

<<έχεις μιλήσει μαζί της;>> ρώτησα χωρίς να το σκεφτώ, τα λόγια απλά βγήκαν από το στόμα μου μονα τους. <<ΤΙ ΛΕΣ ΧΡΉΣΤΟ; ΠΑΣ ΚΑΛΑ; ΕΓΏ ΜΕ ΑΥΤΉΝ; ΘΥΜΆΣΑΙ ΤΙ ΈΚΑΝΕ; ΕΕΕ; ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΕΞΑΙΤΊΑΣ ΤΗΣ! ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΑ ΝΑ ΕΧΩ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ;>> άρχισε να φωνάζει και άφησε τα δάκρυα που τόση ώρα κρατούσε. <<σςςς>> προσπάθησα να την καθησυχασω και την έβαλα στην αγκαλιά μου <<πω-ς σου η-ρθε να μ-ε ρωτ-ησεις για α-υτην τω-ρα; μετά απ-ο το-σα χρον-ια;>> Ρώτησε μέσα από τα αναφιλητά της και παράλληλα απομακρύνθηκε από κοντά μου για να μπορεί να με δει στα μάτια <<εγινε κατι;>> συνέχισε Αλλά εγώ δεν ήθελα να της πω τίποτα ετσι την καθησύχασα με ενα 'Θα σου πω όταν σιγουρευτώ' και επίσης της είπα να μην πει τίποτα σε κανέναν. Να μείνει μεταξύ μας. Αφού συμφώνησε πήγα να κάνω ένα μπάνιο.

Όταν τελείωσα κατέβηκα κάτω βλέποντας την να καθαρίζει. <<σήμερα, μετά την δουλειά, θα πάω στου Μήτσου να δουμε μπαλα>> είπα ότι μου κατέβηκε <<δουλεύεις σήμερα;>> με ρωτησε μπερδεμενη <<εε Ναι, με πήρανε τηλεφωνο πριν από λίγο και πρέπει να πάω>> είπα ενώ παράλληλα προσπάθησα να μην την κοιτάξω στα μάτια. 

Ναι οκευ, συμφωνώ μαζί σας. Το ξερω πως δεν είμαστε μαζί και το πώς δεν χρειάζεται να δικαιολογώ τον εαυτό μου, αλλά και πάλι, δεν μου αρέσει που της λέω ψέματα. <<οκευ>> ήταν το μόνο που είπε και εγώ πήρα την τσάντα που έφτιαξα πριν 10 λεπτά με κάποια ρούχα μου και έφυγα.

Φυσικά και δεν θα πήγαινε στου Μήτσου, αυτός είναι Φλώρινα οποτε Ναι μπορεις να το πεις πως θα πάω και σε αυτόν, αλλά βασικός μου προορισμός ειναι το σπίτι της μυρτους....

foulaaa