2.14

1.2K 151 19
                                    

<<Αννα;>>

Δεν μπορουσα να το χωνέψω. Απο που και ως που; Μετα απο τοσα χρονια, που μας θυμηθηκε; Που ξερει που μενουμε; Αλλα το κυριότερο; Γιατί;

<<Μπα μπα, βλεπω θυμασαι το ονομα μου πουτανακι>> στο τελος της προτασης της ξινησε την μουρη της. Ο χρηστος πηγε να της απαντησει αλλα τον σταματησα <<δεν χρειάζεται>> είπα χαμηλόφωνα και τον κοιταξα στα ματια. 

<<Τι να λεει αραγε η Βασουλα, χρηστακο; Λες να της αρεσει που την κερατωνεις;>> <<χρηστο μην απαντησεις!>> τον κοιταξα στα ματια και προσπαθουσα να τον πεισω να μην κανει καμια βλακεια, προσπαθούσα να τον κάνω να ηρεμήσει Αλλά αδύνατο με αυτά που λέει αυτη <<η γκομενα σου, σου εχει βαλει τα δυο ποδια σε ενα παπουτσι εε;>> συνεχισε με το ειρωνικο το υφακι της <<δεν εισαι σε θεση να μιλας>> της απαντησε μεσα απο τα δοντια του <<καλα καλα, τραγουδα>> αρχισε να γελαει υστερικα <<τι ειπε η βασια οταν ειδε τις φωτογραφιες;>> ρωτησε ολο 'ενδιαφερον' <<οτι θελει!>> της απαντησε αποτομα 

<<γιατι τα κάνεις ολα αυτα; τι θα κερδισεις;>> την ρωτησα πιο ηρεμη και την κοιτουσα με μισο-κλειστα ματια <<εκδικιση λεγετε!>> <<εκδικιση;>> αν  πριν ημουν μπερδεμενη, φανταστείτε τι ειμαι τωρα <<ακριβως!>> <<ποιος σε εβαλε;>> ρωτησε ο χρηστος <<πρεπει να με βαλει καποιος;>> <<ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΑΣΑΣ ΜΕ ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ!>> της ειπε αφου του ειχε εξαντλησει την υπομονη του

<<Χρηστο ηρέμησε!>> τον κοιταξα και προσπαθησα να τον ηρεμισω αλλα ηταν μάταιο <<για ποιο λογο;>> την ρωτησα. ηθελα απαντησεις! αλλα δεν μου τις εδεινε <<για πολλα!>> <<εισαι ψυχοπαθείς!>> της επιτεθηκε ο χρηστος <<για νεο μου το λες;>> αρχισε να γελα υστερικά.

Εφυγε. Ηθελα να τον ακολουθήσω, ωστόσο ηθελα να μαθω και τι στο διαολο ηθελε αυτη η πουτανα απο την ζωη μας. <<τι στο διαολο θελεις;>> είπα επιθετικά αυτή την φορα <<να παω σπιτι μου, να καν->> <<ξερεις, ολοι ξερουμε πως εισαι ηλίθια , αλλα ελα τωρα, μεταξυ μας, μην κανεις την κατασταση χειροτερη, εμεις σε εχουμε δεμενη σε μια αποθηκη στη μεση του πουθενα, οχι εσυ εμας! εμεις μπορουμε να σε κανουμε οτι θελουμε, οχι εσυ! για αυτο σταματα τις μαλακειες κα απαντησε στα σοβαρα! ΤΙ - ΣΤΟ - ΔΙΑΟΛΟ- ΘΕΣ - ΑΠΟ - ΕΜΑΣ; ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ - ΣΟΥ - ΚΑΝΑΜΕ; ΓΙΑΤΙ;>> αν και ο τόνος μου ηταν ηρεμος και γλυκος, τα τελευταια λογια μου βγηκαν κοφτα και πιο δυνατα από ότι περίμενα. Οχι, δεν ηθελα να την τρομαξω ή κατι τετοιο, οχι προς το παρον, γιατι αν το ηθελα πολυ απλα ελεγα σε καποιον απο ολους αυτους που στεκοντουσαν στο ιδιο δωμάτιο με εμας να την κανονίσουν, απλα ηθελα απαντήσεις, και ήλπιζα να της παρω, αν και ξερω πως δεν ειναι τοσο εύκολο.

Την ειδα πως δεν ηθελε να συνεργαστεί μαζι μας, ετσι και πηρα την αποφαση, αν και λιγο γελοια, τόσο σημαντική για το αν θες να ζήσεις. Απλά, ελπιζω να πιάσει. <<Δημητρη, μεχρι να μιλησει σε καποιον, μην της δωσετε τιποτα να φαει, λιγο νερο και πολυ της ειναι>> δεν κοιτουσα αυτον, κοιτουσα αυτην. Μεχρι να ανοίξει το στόμα της, δεν εχει τιποτα.

Βγηκα απο το σκοτεινο εκεινο δωματιο και απο πισω μου ηρθε ο δημητρης. <<ποσα χρονια; αν και ξερω πως δεν ειναι η ωρα, που χαθηκες ρε ψηχη;>> είπε με ενα χαμόγελο στα χιλι του και τον αγκαλιασα και του χαμογελασα γλυκα <<θα τα πουμε καποια αλλη φορα αυτα. Δημητρη, σε παρακαλω παρα πολυ, καν την να μιλησει, να μαθουμε, σε εκλιπαρω>> τον κοιταξα απεγνωσμένη <<φυσικα>> είπε πρόθυμος να βοηθήσει <<ευχαριστω πολυ ρε>> τον ξανα αγκαλιασα <<παω στον χρηστο>> εκανα μερικά πισω βήματα και βγηκα απο την αποθηκουλα.

Τον ειδα να καπνιζει. Ηθελα να 'ξερα, τοσα χρονια δεν το εκοψε; <<τι γινετε εκει μεσα;>> ρωτησε <<τιποτα, δεν μιλαει>> <<μην πεις σε κανεναν για ολα αυτα! ουτε καν στον μιχαλη!>> μου ειπε και απλα συμφωνησα <<υποσχεσου>> μου ειπε <<υποσχομαι>> <<υποσχεσου σε αυτο που ειχαμε>> σενεχισε <<χρηστο, σου ειπα, δεν θα πω τιποτ->> με διεκοψε <<μιλησα!>> είπε αυστηρά <<υποσχομαι σε αυτο που ειχαμε>> ειπα ηττημένη <<ωραια>> <<που το ειδες;>> του ειπα ενω γελασα ειρωνικα και ακουμπησα στο αυτοκινητο του <<πουθενά>> ειπε και εσβησε το τσιγαρο του 

<<Τελος παντων, πρεπει να φυγω, ελα να σε παω σπιτι>> ειπε και μπηκαμε στο αμαξι











ΕΝΙΓΟΥΕΙ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΙΣ: xxxxIna ΚΑΙ deppy_pt ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΝ ΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΑΝΝΑ, ΓΕΙΙΙ 😂😂🎉🎉

ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ, ΤΑ ΛΕΜΕΕ

foulaaa

ΝΑΙ ΚΑΛΑ [2]Onde histórias criam vida. Descubra agora