Geleceğim Sensin

Geleceğim Sensin -19

" içeri girebilir miyim efendim ?" Poyrazın sesini duymamla kendimi toparladım biraz.
" Masal.! Rahatsız olma hayatım ." Poyrazın sesini duymamla toparlanmayı bıraktım ve arkama yaslandım .
" Rahatsız olmadım sadece toparlandım canım ."
Bana yaklaştı ve yanımdaki koltuğa oturdu.

"Dikişli yerleriniz geçti mi hanım efendi ?" Şirince sorduğu soruda ona döndüm ve yanağını okşadım.

" Geçti gönlümün efendisi. Hem yarin ise gideceğim. Malum hastalarım var." Kurduğum cümle ile kaşları çatıldı.

"Olmaz kızım. Senin daha iki hafta raporun var " üvey anneme baktım . Aslında ona Banu abla demek isterdim. Şu iki hafta da bana çok iyi bakmıştı. Onun kötü biri olmadığını anlamıştım .

Önceden onu babam ile evlendiği ve annemin intihar etme sebebi olduğunu bildiğim için sevmiyordum.
Ama olay farklıymış. Neyse . Bence onun ile anne kız olamasak da abla kardeş gibi olabilirdik.

"Cici anne sıkıldım evde. Çalışacağım ben yaa." Ellerimi önümde bağladım çocuk gibi ve dudaklarımı büzdüm. poyraz kulağıma yaklaştı ve

"O güzelim dudaklarını büzme. Öpesim geliyor kızım. Bak üvey annen var demeyeceğim öpeceğim seni haa!" Diye fısıldadı. Gözlerimi kocaman açtım ve dudaklarımı düzelttim.

"Aman be yapmam bir daha !"

"Kızım sen dinlen ben sana bakıyorum zaten. Hem tamamen iyileşmiş sayılmazsın."

Cici anneme baktım ve "Banu abla ! Allah için ya beni bir salın. Ben işimi özledim ya. Bakın vallahi sinirlenip birilerini depoya falan da kapatmayacağım."

"Olmaz kızıl saçlım. Hem biz Mert ile tatil planı yaptık. Seni ve toprağı bir haftalığına yurt dışına kaçıracağız." şaşkınlıktan ağzım açılmıştı.

"Kızım yapmasana şöyle şeyler !!" poyraz dudaklarıma bakıyordu.

"Off tamam be."

"Şimdi sen valizini hazırla. Ama uyarıyorum kısa kıyafetler giymek yok. en fazla dizine kadar !" gözlerimi devirdim ve alayla konuşmaya başladım.

"Ne o yoksa mafyamız kıskandı mı ? "

"Evet kıskandım lan . Kısa giyilmeyecek. Kimse benim kadınımın bacaklarına veya başka yerlerine bakmayacak. Bakanı vururum!" Bu adam cidden seviyordu beni .

"O zaman sen de dar gömlekler giymeyeceksin paşam.! Hatta bence sen takım elbise falan da giyme. Bak buldum. Ben senin kafana kese kağıdı geçireyim kimse senin o yakışıklı yüzünü görmesin ." bir çırpıda söylediğim şey ile poyraz kahkaha atmaya başladı.

"Ahhaha kıskandın mı sen beni ahahaha " Yanımdaki yastığı alıp o gülen yüzüne yapıştırdım bir tane.

"Gülme! Hem ben gelmiyorum bu ne ya. Tatil boyunca sen beni kanser edersin adam! Ben burada banu abla ile kalacağım." tekrar çocuk gibi kollarımı bağlamıştım önümde.

Şimdi siz diyeceksiniz nasıl poyraz ile bu kadar yakın oldunuz diye. Hmm hemen açıklayayım. Uyandığım günün ertesi sabahı hastaneye gelmişti poyraz. benim ile uzun uzun sohbet etmişti. İşte o sırada onu sevdiğimi ve ondan uzak durmak istemediğimi söylemiştim. Onunda zaten canına minnet.

Hemen beni ailesi ile tanıştırmak istemişti ama ben olmaz demiştim. İyileşince tanışmak istediğimi söyleyince de beni anlayış ile karşılamıştı.

Neyse anlayacağınız yakınlarda bir gün düğün var gençler. :)

Evet o kadar çabuk. Poyraz beni kaybetmemek için evlenmek istedi ama bey efendi daha evlenme teklifi bile etmemişti.
O evlenme teklifi edene kadar evlenmeyecektim. Tamam bir mafya adayı olarak bunları istemem saçma ama. Ne yaparsınız ben de kızım .