"Oğlum bir öldü ben her gün öldüm Burak! Bunu biliyordun! Sakladın. Sonra mutlu olmaya başladım . Hayata döndüm ben mutlu olmaya yeni başladım. Ama onu da elimden aldın." başım dönüyor ve midem bulanıyordu.
"Benden ne istedin Burak!" Burak da ayağa kalktı ve tam karşımda dimdik durdu.Kendisini göstererek . "Ben senden ne mi istedim. Biraz huzur , belki biraz da mutluluk. Beni seversin diye bekledim yıllarca olmadı. Allah kahretsin sevmedin beni masal sevmedin Neden ? Neden? Ne eksiğim ardı o Poyraz denen adamdan ?" Kükrüyordu resmen. Fısıltıyla konuşmaya başladım.
"Eğer... oğlumu benden almasaydın inan hayatımızda ne poyraz olurdu ne başkası. Oğlum için seni sevmeyi denerdim inan. Senden bu kadar uzaklaşmaz dım ben !" diz çökerek kafasını karnıma yaslayarak ellerini belime sardı.
"Korktum anlasana . Oğlumu da seni de kaybetmekten çok korktum. Bir gün sabah uyandığımda seni de oğlumu da benden gitmiş görmekten çok korktum. Ama bu günahın altında ezildim kaldım. Bir anneyi oğlundan asla ayırmamalı idim !"
Ellerimi saçlarında gezdirdim ve bir an hareket ettirmedim. Burak da bunu fark etmiş olacak ki kafasını kaldırıp bana baktı. Artık gücüm kalmadı ayaklarımın bir anda bağı çözüldü ve yere yığılacak iken Burak'ın kollarına düştüm.
Babam başımızda bizi izliyordu. Ağlayarak "Baba beni de oğlumu da eve götür lütfen." babamın ilk defa benim için üzüldüğünü gördüm . Kafasını salladı ve "Tamam kızım gel seni alayım." dedi ve bana yaklaştı kucağına alacakken Burak belime daha çok sardı ellerini ve bırakmadı.
"Ben getiririm arabaya Kemal Amca." babam hayır dercesine kafasını salladı.
"Ben götürürüm kızımı Burak ! yeterince yıprattın zaten!" diyerek yavaşça beni kucağına aldı. Kollarımı boynuna sararak kafamı göğsüne yasladım.
"Baba oğlum ." Babam arkasına baktı ve sonra bana bakarak "Banu annende merak etme bırakmam ." gülümsedim ve "Teşekkür ederim" diyerek fısıldadım ve gözlerimi kapattım.
Sesleri duyuyordum ama tepki vermiyordum.
"Ben de geleceğim Kemal amca oğlumu da Masalımı da yalnız bırakmam bundan sonra . Bir hata yaptım . Bir daha onları kaybetmeye tahammülüm yok!" Burak konuşmasını bitirince babam konuşmaya başladı.
"Umarım geçen bu yılları telafi etmeyi bilirsin Burak Umarım. " yumuşak yüzeye sırtımın temas etmesi ile birlikte kapı kapanma sesi bir oldu.
"Bak Burak sana o kadar zaman verdim. Kızıma yaptıklarına göz yumdum ama bundan sonra en ufak hatanda kızımı da torunumu da alırım sana göstermem ! Aklını başına al! Banu hadi canım Gidiyoruz."
Babamı ilk defa bu sözleri söylerken duydum. İlk defa kızım dedi.Benim kızım! Arabaya birkaç kişi daha bindiğinde hareket haline geçti.
**********
Burak'tan....
"Bak Burak sana o kadar zaman verdim. Kızıma yaptıklarına göz yumdum ama bundan sonra en ufak hatanda kızımı da torunumu da alırım sana göstermem ! Aklını başına al! Banu hadi canım Gidiyoruz." Haklıydı ne diyebilirim ki . Ama oğlumu asla başka birisine vermem. Kemal amcaya yaklaşarak;
"Kemal amca Masalı bundan sonra asla üzmem ama şunu da Asla unutma! Oğlumu da Karımı da kimseye vermem! Herkes de bunu böyle bilsin!"
Kemal amca bana cevap vermedi ve Banu ablayı da arabaya bindirerek uzaklaştı.Ben arabanın arkasından kısa süre baktıktan sonra kendi arabama ilerledim ve kapısını açtım tam binecekken Toprak arkamdan bağırmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geleceğim Sensin
أدب المراهقينBu sadece bir aşk hikayesi değil! Bu sabrın ,sevdanın hikayesi . Burak'ın sevdası ,Masal'ın sabrının hikayesi . Geçmişte yaşanan hatalardan ders çıkarma hikayesi. Geç bulunmuş sonsuz bir aşkın hikayesi ...
