Geleceğim Sensin

Geleceğim Sensin -53

Buraktan ...

Saatlerdir  doğum hanenin önünde bekliyordum ama ne çıkan vardı ne de bilgi veren birisi. Babam,  Kemal baba , Banu anne ile bekliyorduk.  Gençler evde kalmış Furkan'a bakıyordu.Berrin hanım da vardı. Bizi yalnız bırakmamıştı.

" Berrin canım sen eve git istersen..." Babam lafını tamamlamadan Berrin hanım onu susturmuştu.
" Olmaz Basri. Ben de sizlerin yanında olmak istiyorum . Yalnız bırakmak istemiyorum. Eğer sakıncası yoksa kalabilir miyim ?" Bana bakarak sormuştu soruyu.

"Sizin kendi tercihiniz." Dedim kısık sesle.

Tam o sırada doğum hanenin kapısı açıldı.

"Burak , Burak bey kim ?" Dediğinde hızla yanına gittim.
" Benim bir sorun mu var. Karım, kızlarım iyi mi ?" Diye sordum.

"Saatlerdir karınız Normal bir doğum istedi fakat sezaryen yapmamız gerek bebeklerden birinin boynuna kordon dolanmış." Dedi.
"Ne duruyorsunuz o halde hemen yapın!" Diye bağırdım.

"Peki efendim bilgilendirmek için gelmiştim."  Dedi  ve kapıyı kapatarak gitti.

"Korkma oğlum. Allah'ın izni ile sağ salim kucağınıza alacaksınız kızlarınızı." Banu anne geldi ve sarıldı.
Ben de ona sarıldım ve ağlamaya devam ettim.

Bu gibi zamanlarda insanın annesine o kadar ihtiyacı var ki insanın.

Neredesin anne?! Görüyor musun beni. Ne halde olduğumu. Annem. Dua et torunlarına bir şey olmasın. Gelinine...

**********

Masal odaya alınmıştı çoktan. Kızlarımız da 7 aylık olduğu için kuvözün içinde duruyorlardı . Bütün aile kızların başında ben de karımın yanındaydım. Onun uyanmasını bekliyordum. 

Allah'a şükürler olsun ki her şey sorunsuz  bitti. Kızlarıma kavuştum sonunda . Şimdi oğlumuzun kurtulacağı günü sabırsızlıkla bekliyorum. Ve kızlarımın kuvöz den çıkmasını. 

 Saate baktığımda sabahın 7 sine geliyordu. Yorucu bir geceydi. Gram uyumadım . Meleklerimi bekledim . 

"Meleğimi bekledim". dedim uyuyan karımın saçlarını okşarken. 

"Kızlarım..." masal gözlerini yavaşça açtı ve elini karnına koydu. Boşluk hissedince yanağından  süzüldü   aşağı ve bağırmaya başladı. 

"Kızlarım nerede Burak.! Onlar nerede ?!"  kolundaki serumu sökmeye çalıştı.  Elini tuttum ve ona sıkıca sarıldım. 

"Yapma Masal! Yapma!" kafasını göğsüme bastırdım . "Bırak beni ! kızlarımı getir bana! Yalvarırım Burak !"  Kafasını ellerimin arasına aldım ve alnımızı birleştirdim. 

"Onlar iyi. Dedeleri ve anneannesi yanlarında . Kuvöze aldılar. " dedim sakince . 

Ağlayarak yanağıma dokunda. "Beni , onlara götür!" dediğinde kafamı salladım. 

"Tamam ama ilk önce Mert gelip sana bakacak ondan sonra ." dediğimde kafasını salladı. 

Yataktan kalktım ve Mert'i aradım. Masalın uyandığını söylediğimde hemen odaya geldi ve onu muayene etti. 

"Gayet iyisin Masalcım . Kızlarını görebilirsin ." dedi ve serumu çıkarttı. Masal ayağa kalktığında ben de belinden ve elinden tutarak yürümesinde yardımcı oldum. 

Yavaş bir şekilde kızlarımızın olduğu odaya ilerledik. Üzerimize yeşil bir önlük, bone ve maske taktıktan sonra içeri girebildik. Masal çok küçük olduklarını gördüğü zaman sendeledi . Belinden tutarak ona destek verdim.