Geleceğim Sensin

Geleceğim Sensin-11

Dönme dolap sonunda yere yaklaştığında poyrazın beline sarılmayı bıraktım.
Dönme dolap durdu ve görevli "kusura bakma abi. Bir arıza oldu . En tepede siz vardınız galiba." Dedi.
"Önemli değil koçum. " dedi çocuğun omzuna vurarak.
Çocuk tekrar bizden özür diledikten sonra diğer insanlar ile ilgilenmeye başladı.

Biz de bir köşeye geçerek toprakları beklemeye başladık.

"Pamuk şeker ister misin ? " diye sordu tatlı bir şekilde.
"Bilmem bu gün fazla masrafa soktuk zaten sizi . " dedim.
"Bir daha ki ne siz ısmarlarsınız yemeği o zaman " dedi gülerek.
"Ismarlamaktan ziyade evde yapmak daha hoşuma gider." Dedim.
"Elinden yemek yemek isterim doğrusu . " dedi.

"Hayhay . Haftaya bir gün mert hoca ile seni tabi ki selimi de yemeğe çağırırım." Dedim.
"Unutmam bu cümleyi haftaya hangi gün dersen kapına dayanırım . " dedi. Dediğine güldüm ve kafa salladım. Toprak ve mert ileriden geliyorlardı .
Yanımıza geldiler ve durdular.
"Ee siz neye bindiniz ?" Diye sordu toprak.
"Dönme dolap ." Dedim dönme dolabı göstererek . Şaşkınca bana baktı sonra da dönme dolaba baktı.
"Ciddi misin sen ? " diye sordu hemen .
Kafa salladım.
"İyi misin.? Bayıldın mı peki ? " diye sordu endişeyle.
"Bayılmadım. Ama ağladım . " dedim.
"Hem de çok . " dedi poyraz .
"Poyraz vardı. " dedim poyraza bakarak.
"Oh iyi bari. " dedi.
"Hanımlar. Ee gidelim mi artık?" Diye sordu mert.
"Olur gidelim. Aksama da nöbetim var mert." Dedim.
Kafa salladı.
" biz  lavaboya gitsek ?" Dedim poyraza.
"Tamam gidin. Biz burada bekleriz. " Dedi.
Toprağın koluma girdim ve ileride Wc yazan kapının yanına gittik ve bayan yazan yere girdik. Allah'tan kimse yoktu.
"Kalbim duracak sandım toprak. Aşağıya baktığımda..." Dedim ve sustum.
"Aşağıya baktığımda?" Dedi o da .
"Kenara kaymak istedim ama poyraz oturmuş. Refleks olarak ona sarıldım." Dedim.
"Ohaa." Dedi o da elini ağzına koyarak.
" bana masal seni .... Dedi ama dönme dolap ilerlemeye başladı . sözünü tamamlamadı . " dedim.
"Kızım bu adam seni seviyor." Dedi. Abartıyordu.
"Abartma. Hem daha yeni tanıştık toprak." Dedim.
"İlk görüşte aşka inanmaz misin ?" Diye sordu.
"Neyse gidelim hadi." Dedim ve lavabonun kapısından çıktım. Dışarı çıktığımda rıdvan abi ve babamı gördüm. NE!? Babam mi ?.
Beni gördü ve bana yaklaşmaya başladı.
"Masal!" Diye bağırdı. Etraftaki bazı insanlar bize bakıyorlardı.
Rıdvan abiye baktığımda 'özür dilerim ' der gibi bakıyordu.
"Gelme baba. Yaklaşma." Dedim. Hızlı yürürken.
Babam bu sefer iki adamını peşime salmıştı.
Bunu görünce "toprak koş.!" Dedim elini tutarak.
Poyrazların oraya koşmaya başladık .
Poyraz ile mert gülerek sohbet ediyorlardı.
Ona sadece birkaç adım uzağında ayağımdaki ayakkabının topuğu kırıldı ve üzerine uçtum. Bildiğiniz uçtum.
Beni görünce belimden tuttu ama O da yere düştü. O altta ben ise onun göğsünde yere düşmüştük. Sadece ayağımı biraz sürtmüştüm. Ama o kadar acımıyordu.
"İyi misin ? Bir yerin acıdı mı?" Diye sordu endişeyle.
"Ben iyiyim. Sadece ayağım biraz yere sürttüm. Asıl sen iyi misin ? " diye sordum.
"Yok bir şeyim. Merak etme." Dedi ayağıma baktıktan sonra kalkmaya çalışırken.

"Masal!" Arkamdan babamın sesini değince gözlerimi kapattım. Ve arkama döndüm.
"Ben ne sizin evinize geleceğim ne o Burak ile evleneceğim. Hiç birisi olmayacak!" Dedim sinirle.

"Sen bana karşı mı çıkıyorsun ?!" Dedi.
"Gerekirse Evet! Karşı çıkıyorum . " dedim. Bana baktı bir süre sonra ve konuşmaya başladı.
"Başkasını mı seviyorsun ? " diye sordu.
Belki evet seviyordum. Belki de hayır sevmiyordum.
"Umurunuzda mı?. " dedim ve devam ettim
"Evet..." dedim kısa süreli poyraza bakarak. O da bana bakıyordu . Gözlerimiz kesiştiğinde hemen başka yöne baktım.
"Evet?" Diye sordu babam.
"Seviyorum. Oldu mu başkasını seviyorum." Dedim. Sırıttı.
"Kimmiş o bakalım?" Dedi.
"Sizi ilgilendirmez. Sadece birisini sevdiğimi bilin yeter." Dedim ve çantamı koluma taktım. Ama bu ayakkabılarla nasıl yürüyecektim ? .
"Abi hadi gidelim. Uzatmayalım." Dedi Rıdvan abi babamın omzuna dokunarak.
Babam kafa salladı. Rıdvan abi ve korumalar ile gitti.
"Gidelim mi ?" Diye sordu toprak.
"Siz önden gidin ben yavaşça gelirim." Dedim.
"Siz gidin mert biz geliriz." Desi poyraz.
Kafa salladı mert ve toprak ile gittiler.
Ben de yavaşça yürümeye başladım.
"Yardim etmemi ister misin masalcım?" Dedi.
"Nasıl olacak O?" Diye sordum.
"Bak simdi böyle." Dedi. Yaklaşmaya başladı ve bir elini belime diğer elini de bacaklarımın altına koydu ve beni kucağına aldı.
"Gerek yoktu. " dedim. Utanarak.
"Utanmaya gerek yok. Hem ben seni taşımayı sevdim ." Dedi sırıtarak.
"Taşımayı? " dedim anlamayarak.
"Zayıfsın ya . Onu diyorum. Rahatlıkla taşına biliyorsun . " dedi. Bu dediğine güldüm.
Etraftaki kızlar bize hayran hayran bakıyorlardı.
"Bu kızları anlayamadım hala ya." Dedim sinirle.
"Niye.?" Diye sordu hem yürüyor hem beni taşıyor ve konuşuyordu.
"Bize nasıl baktıklarında baksana." Dedim .
"Ee her kız bu kollarda taşınmak ister güzelim. " Dedi egolu!.
"Yaa öyle mi. Ben her kız değilim yalnız. İndir beni." Dedim çırpınarak.
"Doğru dur." Dedi daha sıkı tutarak.