Geleceğim Sensin

Geleceğim Sensin - 55

"Saçmalama Selim. Canan öyle bir kız değil. Seni terk edecek kız hiç değil. Tamam şuan çok kırılmış belli. Ama bu kırgınlığı sana değil annene . Ama bunun acısını senden çıkaracak." dedi ve omzuma vurdu. "Geçmiş olsun kardeşim." dedi ve gülerek gitti içeri. 

Derin bir nefes aldım ve ben de içeri girdim. Canan ağlamıyordu artık . Ama yüzü de gülmüyordu. 

"Kahve yapacağım. İçer misiniz?"  Açelya ayağı kalkıp sorduğunda kafamı salladım ve Canan'a bakmaya devam ettim. O da bana bir süre baktı ve peşinden gitti. 

"Bu gün bizde kalsın. Kızı yalnız bırakma sende kal. Nasıl olsa yarın iş yok." dedi Uraz televizyona bakarken. 

"Tamam kardeşim. Sağ ol. sizi de rahatsız ettik." 

"Ne rahatsızlığı aga. Beraber kalırız işte. " dediğinde kafamı salladım ve televizyona bakmaya devam ettim. 

Kızlar içerideyken Canan'ın telefonu çalmaya başladı. Arayana baktığımda masal abla idi. Açtım ve konuşmaya başladım. 

" Masal abla." 

"Aa Selim. Canım nasılsın?"    "İyiyim abla sağ ol. Sen nasılsın?" dedim.

" İyiyim sağ ol canım. Canan yanında sanırım ona verir misin?" dediğinde ayağı kalktım. 

"Urazlardayız. Onlar  kızlar ile mutfakta . Hemen götürüyorum." dedim ve mutfağa ilerledim. 

"Canan . Hayatım Masal abla seni istiyor." dediğimde ellerini sildi ve telefonu aldı. Ama bana hiç bir şey demedi. 

"Efendim yengelerin en güzeli." dedi sevecence ama sesi hala kötüydü. Ağlamaklı geliyordu. Onları mutfakta bırakıp salona geri döndüm. 

******

Canandan...

"İşte böyle Açelya . Bir anda oldu her şey. " dedim  üzgünce ." Ah anne ah. Annemdeki bu Poyraz aşkı olduğu sürece hepimizi kıracak. Ama senin bir suçun yoktu ki canım. Masal ablalar da olması gerekeni yaptılar. Abim bunu çoktan hak etti. Ama sen yine de Selimi ..."  sözünü kestim ve ben konuşmaya başladım. 

"Asla . Ben Selimi bırakmam Açelya . Tamam kırgınım. Ama bırakmam." dedim. O da makinede kahve yapıyordu. O hemen konuyu değiştirdi . 

"Bu gün buradasın beraberiz yani. Selim'i de bırakmam. Beraber zaman geçirmeyeli uzun zaman oldu." dedi gülerek. 

"Kalalım bakalım." dediğimde gülümsedi . Biz böyle konuşurken içeri Selim girdi. 

"Canan . Hayatım Masal abla seni istiyor." dediğinde ellerimi sildim ve telefonu aldım. Ama Ona  hiç bir şey demedim.

"Efendim yengelerin en güzeli." dedim neşeli bir şekilde. Ne kadar neşeli çıkarsa...

"Kuzum sen iyi misin ?" dedi.  Aramızdaki şeyi onlara anlatacak değildim. Abim hemen olay çıkartırdı. Arada selim ve ben yanardık . 

"Yok abla iyiyim sen yanlış anladın." dedim hemen. 

"Belki de. Neyse yarın sizi bize bekliyorum. Kızlar artık eve geldi. Haber veriyim dedim. Ve uzunca bir süre buradasın şekerim.Hala olmak kolay değil." dediğinde sevinç çığlıkları atmaya başladım. Uraz ile Selim koşarak yanımıza geldi. Bir şey oldu sandılar galiba.

"Tamam abla geliriz. Yanaklarından çokça öp !" dedim ve telefonu kapattım. Merakla bakan 3 kişiye baktım ben de. 

"Kızlar eve çıkmış." dedim bağırarak . Herkes sevinerek birbirine sarıldı. Selim de hemen bana kollarını sarıp saçlarımdan öptü.