Geleceğim Sensin

Geleceğim Sensin-43

Burak'tan devam  ....

Hastanenin otoparkına park edip hemen arabadan indim ve koşarak hastaneye girdim. Danışmanın yanına gittim ve nefes nefese "Masal ... Masal Çelik hangi odada kalıyor? " Danışmadaki kadın öylece yüzüme bakıyordu. 

"Bey efende ziyaret saati geçti . Giremezsiniz!" dediğinde sinirle saçlarımı çekiştirdim ve elimi masaya vurdum. "Ortalığı birbirine katmamı istemiyorsanız oda numarasını söyleyin !" kadın tereddütte kaldı ve oda numarasını verdi. " 126 numaralı oda . üst kata çıkın merdivenlerden sağda." dediğinde kafamı salladım ve merdivenlere yöneldim. 

Koşarak merdivenleri çıktığımda sağa döndüm ve oda numaralarına baktım.  "124, 125 ... hah 126." hemen kapıyı açtım ve içeri girdim. Masal  yatakta başı  sargıda kolunda alçı ve yüzünde bir kaç sıyrık ile yatıyordu. Odayı incelediğimde canan koltukta uyuyordu. 

Ses çıkartmadan yatağın yanındaki sandalyeye oturdum ve Masalın elini ellerimin arasına alarak öptüm. Çok mu kötü çarptın sen arabayı sevgilim? Yüzü solgun görünüyordu. Ayağa kalktım ve yanağına kuş kadar hafif öpücüğümü kondurdum. 

Meleğim benim . 

Yol yorgunu olduğum için avuçlarımın arasında olan ele alnımı yasladım ve gözlerimi kapattım. Meleğimin yanında uyuyacaktım. Artık ne onu ne de oğlumu yalnız bırakacaktım. Yurt dışında işim çıksa bile yanımda götüreceğim ikisini. 

*********

Masaldan ...

Başıma keskin bir ağrı girmesi ile güne gözlerimi açmıştım. Elimi başıma götüreceğim sırada  elimin üzerinde ağırlık olduğu için kaldıramadım. Kafamı elimin oraya çevirdiğimde . Burak ? O ne zaman gelmişti. Yüzü bana doğru çevriliydi. Uyurken o kadar çok tatlı gözüküyordu ki. 

Ben bu adamdan onca zaman neden nefret etmişim ? Bu kadar iyi, tatlı bir adamdan neden kaçmışım? Tam bir aptallık . Boşta olan elimi saçlarına daldırdım ve okşamaya başladım.  her ne kadar acısa da ...

Saçları, yüzü ve o kapalı gözleri ... o kadar kusursuzdu ki . Ben seni hak edecek ne yaptım be adam ? Ben bunca zaman sana değil de o adama nasıl bakmışım ? İçimde o kadar çok pişmanlık var ki sevgilim. Göremezsin... 

Saçları ile oynarken yerinde kıpırdandı, sonra yavaşça gözlerini açtı. İlk başta etrafa baktı, sonra ona gülümseyerek bakan beni görünce o da gülümsedi ve sandalyede doğrularak boynunu ovdu. 

"Günaydın. " dediğinde gülümseyerek "Günaydın ... Gelmişsin." dediğimde arkasına yaslandı ve o güzel gözleri ile bana bakmaya başladı. "Evet geldim ... Ağrın var mı ?" diye sorduğunda başımı göstererek ,"Başım ağrıyor biraz. Ama geçer birazdan." dediğimde kafasını salladı ve sandalyeyi bana biraz daha yaklaştırdı. 

Salınık olan saçlarımdan bir tutam eline doladı ve oynamaya başladı. "Sana bir şey olsaydı . Ben ne yapardım masal ? Oğlumuz ile sensiz ne yapardık ?!" dedi sinirle. Elimi yeni çıkmaya başlamış sakallarında gülümseyerek gezdirdim. 

"Bir anda direksiyon hakimiyetimi  kaybettim. " dediğimde beni kendisine çekti ve sıkıca sarıldı. Bende sargısız olan elimi boynuna sardım. "Ama çok korktum. " dedim. 

"Bir daha o kadar hızlı sürmek yok arabayı. Hem sen ne diye o kadar hızlandın ki Kızım?!"dedi kaşları çatık  bir şekilde. "Bilmiyorum. Fark etmedim.  Korna seslerini duydum. O anda zaten araba savrulmaya başladı.  El frenini çektim o an sadece arabanın bir şeye çarptığını hatırlıyorum. " dediğimde cevap vermedi ve bana tekrar sarılarak saçlarımdan öptü.  Ayağa kalktı ve ayakkabılarını çıkartarak yanıma oturarak sırtını yastığa yasladı ve beni kendisine çekerek göğsüne yasladı.