Yannah's POV
Ipapasa ko na yung ginawa ko sa teacher's faculty ng biglang....
nabangga ako ng isang junior high schooler...
Isa syang babae na mukhang nagmamadali...
Tinulungan ko syang tumayo... at tinanong.....
"Bakit ka ba tumatakbo, alam mo ba na lumalabag ka sa rules and regulations ng school na'to? Bawal tumakabo sa corridor. Posible ka kasing mabangga o makabangga ng ibang student. But luckily, ako yung nabangga mo. Wag ka mag-alala di kita isusumbong, but promise me don't you even dare to do that again, it might cause accident", Sabi ko sa kanya.
"Sorry po ate... nagmamadali lang po kasi ako",sagot nya habang napansin kong umiiyak sya.
"Why are you crying?",tanong ko.
"Sinabi ko po kasi sa crush ko na gusto ko sya... nireject nya ako....Ang sakit-sakit ate....Lalo na kung alam mong may sakit ka na maaari mong ikamatay....",umiiyak nyang Sabi.
"Ha!?, anong sakit mo?napakabata mo pa para magkakaroon ng taning?",gulat kong sabi.
"Ate, Leukemia po..... sabi po ng doktor I only have a year to live... kaya sinabi ko na po lahat ng sasabihin ko sa lahat ng mga friends, classmates and teachers ko po pati po sa kanya kahit po hindi nila alam yung tungkol sa sakit ko aside from teachers, kasi ngayon po... ako mismo....aalis ng school at magpapagaling kung kakayanin pa po after the bone marrow transplant...",sagot nya habang patuloy ang pagluha sa mga mata nya.
Napapaiyak din ako sa kanya kasi kahit papano, kahit nareject ako at least I can still live and fullfil my dreams,
pero sya she have no choice. Isipin mo ikaw yung nasa kalagayan nya, ito na yung huli. Huling kita mo sa mga friends mo, sa mga taong minahal mo't minahal ka, sa pamilya mo't mga kamag-anak, hindi ba ang ang sakit kasi parang kelan lang ayos ka tapos malalaman mo na eto na pala yung huli....yung huling beses tapos nasaktan ka pa...dun mo malalaman na sayang dapat matagal ko nang ginawa o sayang sana sinunod ko sila...na sayang kasi huli na...
"Ano bang name mo?",tanong ko.
"Ahm...Althea po. Althea de Castro po",sagot nya.
Nagpaalam na ako sa kanya sinabi ko yung pangalan ko at minotivate sya na Don't give up kaya mo yan tiwala lang. Inedit ko rin yung sulat ko inilagay ko yung istudyante na yun sa essay ko... Humihiling na sana hindi yun yung huli, na sana walang goodbyes just see you later.
Pagkatapos noon dumiretso na ako kay Sir Hector at pinasa yung gawa ko.
Pero parang ayaw ko pang magmove on dahil sa nangyari, pero ayoko nang masaktan kaya kailangan kong magpatuloy...
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
So, guys to be honest habang nagtatype ako ng chapter na'to naiyak ako sobra kasi 'You'll never knew the value of life when you're still living' maraming tao yung ganon. Wasting their time doing bad things ,being selfish and rude to others.
So guys magcomment kayo sa'kin kung naiyak ba kayo, it's okay it's normal. Ibig sabihin lang kasi noon eh may puso ka.💗💞💜
Abangan ang next chapter!😭😂😁😀😐😑😶
YOU ARE READING
Stop Loving Me
RomanceTungkol ito sa isang babae na patuloy na nasasaktan pero patuloy pa ring nagmamahal. Halos lahat sa school nya inayawan sya dahil sa isang pangyayaring naganap sa nakaraan nya.
