A Teacher's Seduction - Pierwsze Tłumaczenie PL |JB|

Rozdział 23 - The Meeting

JUSTIN

Zapisywałem kilka notatek na tablicy, kiedy ostatni dzwonek rozbrzmiał.

- W porządku moi drodzy, świetna robota. Nie zapomnijcie, wasze prace będą pierwszą rzeczą, którą się zajmiemy na jutrzejszych zajęciach! Miłego popołudnia!

Usiadłem na swoim miejscu, zmęczony przebiegam palcami przez włosy. Zazwyczaj stoję przy drzwiach osobiście się żegnając z każdym moim uczniem, ale miałem sporą dawkę stresu. Odkąd dostałem tamtego SMS'a wczorajszego wieczoru, nie mogłem nic na to poradzić, ale czułem się niespokojny.

To, co sprawiało, że byłem jeszcze bardziej niespokojny, to tajemnicze spotkanie o 16:30 tego popołudnia.

Spotkajmy się na szkolnej sali gimnastycznej równo o 16:30. Ani minuty szybciej, ani minuty dłużej.

Ani minuty szybciej, ani minuty dłużej.

Dlaczego to brzmi tak znajomo?

- Hej - miękki głos rozbrzmiał, odciągając mnie od moich myśli.

Rozejrzałem się, by ujrzeć Levi zamykającą drzwi za sobą, a potem kierującą się na jej miejsce. Uśmiechnąłem się do niej, a potem spojrzałem na zegarek.

14:45

Godzina i czterdzieści pięć minut.

To czekanie doprowadzi do mojej śmierci.

- Wszystko dobrze? - Levi zapytała. Podeszła do mnie, usadowiając się na moich kolanach. Chciałem przyciągnąć ją blisko do siebie i żeby powiedziała mi, że wszystko będzie w porządku. Chciałem, by moja głowa spoczęła na jej klatce piersiowej i słuchać uspokajającego bicia jej serca, ale czułem się jakbyśmy byli obserwowani. To, że na mnie siedziała, sprawiało, że robiłem się jeszcze bardziej spanikowany niż już jestem.

- Tak, wszystko okej - powiedziałem, pocierając jej plecy.

Wstałem z miejsca, powodując, że również wstała.

- Jesteś pewien? Wygląda, jakby coś cię trapiło.

- To nic, kochanie. Nie martw się - uśmiechnąłem się, próbując ja przekonać.

Posłała mi dziwne spojrzenie, zanim wzruszyła ramionami a potem zabrała swoją pracę domową.

***

15:57

15:58

15:59

16:00

Kiedy czas zbliżał się coraz bardziej, zacząłem drętwieć. Starałem się zając pracą, by odciągnąć mój umysł od spraw, ale moje ręce nie mogły przestać się trząść. Więc to także nie wypaliło.

Levi wciąż tu była, czytając książkę na jej zajęcia z angielskiego. Uśmiechnąłem się na to, jak słodko wyglądała, gdy byłą skoncentrowana.

Chciałem jej powiedzieć, co działo się tak okropnego. Jednakże, to by bezcelowo ją wkurzyło. Obiecałem jej, że wszystko pójdzie perfekcyjnie, jeśli nam się uda. Obiecałem, że nic nie pójdzie źle. A teraz oto jestem, wychodząc z siebie, ponieważ ktoś nas przyłapał. Ktoś groził nam, że nas wyda, jeśli nie postąpię tak jak mi powiedziano.

Znów spojrzałem na mój zegarek.

16:10

Miałem dokładnie dwadzieścia minut.

- Skarbie, wychodzę dzisiaj trochę wcześniej. Będziesz musiała jechać już do domu.

Pokiwała głową i zaczęła pakować swoje rzeczy. Kiedy Levi skończyła, podeszła do mnie.