Hazırlanmaya Çalışmaya Çalışıyorum

109 34 36
                                    


"Evet." deyip somurttu,gözlerime bakıp" Masal, benimle..."

Nedensizce hızlanan kalbim sözlerini bitirmesiyle donakaldı.

"...alışverişe gelir misin?"

"Hı?" dedim şaşkınlığımı gizleyemeden.

Bir erkek. Alışverişe çıkmak istiyor. Alışveriş? Umut? Ben?

"Ya niye şaşırıyorsun ki bu kadar? Benimde alışveriş ihtiyacım olamaz mı?"

Hızlıca kendimi toparlayıp"Pardon. Tabiki olabilir. " dedim ve ekledim" ee neden duruyoruz? Gidelim hadi."

***

Saatlerce elimde poşetlerle Umut'u oradan oraya sürükledim. Onun için alışverişe çıkmıştık fakat girdiğim heryerde bir şeyler beğeniyordum. O ise kendine uygun bir şey bulamadığını söylüyordu.

Bir süre sonra erkek reonlarının olduğu kısma bakmaya başladım. O beğenemiyorsa ben bir şeyler bulabilirdim onun için. Umut yanıma geldi ve seçtiklerime bakmaya başladı. Elime aldığım gömlekleri ona döndürdüm ve "Nasıllar?" diye sordum. Kafasını olumsuz anlamda salladı.
Oysa ben bu gömleklerin ona yakışacağını düşünmüştüm.
O yine bir şeylere bakmaya gidince kasiyerin yanına gittim ve gömlekleri satın aldım. Beğensin veya beğenmesin ona çok yakışacaktı. Ayrıca beni kırmayacağını da biliyordum.

AVM'den çıkınca başka bir tanesine girdik. Uzun zamandır alışverişe çıkmamıştım ve sanırım o günlerin acısını çıkarıyordum.

Umut en azından bu mağzada birkaç şey buldu ve bana da nerede giyeceğimi asla bilmediğim kırmızı bir elbise aldı. Elbise hoş duruyordu fakat rengiyle 'ben burdayım' diye bağırıyordu. Kendime göre birkaç elbise bulup kabinde denemeye başladım. Giydiğim mavi elbiseyi Umut'a göstermek için kabinden çıktım ve " Nasıl durdu?" diye sordum. Yanındaki kızlardan bunalmış erkekler dikkatle bana bakmaya başladılar. Onlara kötü bir bakış atıp elbiselerin kalanını denemeden aldım.

Nihayet biten alışveriş maceramızdan sonra bir kafeye gidip bir süre oturduk.  Saatin beş olduğunu görünce eve gitmem gerektiğini hatırladım. Umut'a geçirdiğimiz gün için teşekkür ettim.

Kafeden ayrılınca farkettirmeden aldığım poşeti onunkilerin arasına koydum. Taksiye binip eve doğru gitmeye başladım.

Yorucu fakat eğlenceli bir gün olmuştu. Hele ki Umut'un bir şey bulamadığında olsa gerek takındığı surat ifadesi aklıma gelince istemsiz olarak gülümsedim.

Eve gelince annemin sorgulayıcı bakışlarını umursamadan odama çıktım. Saat altıya geliyordu ve artık hazırlanmalıydım.
Hemen kısa bir duş aldım. Saçlarımı kurutup uzun süredir sürmediğim ojelerimi önüme çıkarttım. Onlara 'siz ne işe yarıyorsunuz?' bakılşarı atmaktan vazgeçip elime gelen ojeyi sürmeye başladım.

Saçlarımı düzene sokmaya çalıştım ama beceremedim. Değişik bir topuz yapıp bugün aldığım siyah elbiseyi giydim. Krem rengi bir topuklu ayakkabı bulup ayağıma geçirdim fakat emanet gibi durunca giymekten vazgeçtim. Odam savaş alanı gibi olmuştu ve saçlarım çözülmüştü.

İçeriye pat diye annem girince bana bakıp önce ağzını açıp baktı sonra gülümsemeye başladı.

"Bu halin ne?" dedi hala gülümserken.

Arkama dönüp boy aynasından kendime baktım. Saçlarım çözülmüş, yüzümü garip göstermişti. Giymekten vazgeçtiğim ayakkabının teki ayağımda duruyordu.
Gerçekten, berbattım.

"İşim bitince aşağı inerim, beklemene gerek yok." dedim. Umursamaz görünmeye gayret ederek.
Annem beni dinlemeyip yanıma geldi. Beni sandalyeye oturtup saçlarımı toplamaya başladı." Ben hallederim."dedim gitmesi için." Yarım saat kaldı ve yardıma ihtiyacın olduğunu görebiliyorum"dedi saçlarımı çoktan topuz yaptığında. Bir şey demediğimi fark edince makyaj yapmaya başladı. Karşı koymuyordum. Şimdi annmele inatlaşmaya gerek yoktu,uğraşamayacak kadar da yorgundum. Makyajı da kısa sürede bitirince odadan çıktı. Elime bir çanta alıp telefonumu ve cüzdanımı koydum. O sırada annem yine odaya girdi. Bu sefer elinde ayakkabılar vardı. Giymemi söyleyip hemen çıktı.
Getirdiği sarı topuklulara baktım. Sıkıla sıkıla giyip aşağıya indim. Benden hemen sonra da Sude indi.  Yüzüme bakmadan arabaya ilerledi. Ben ona meraklıydım sanki.

Emirhan direksiyona geçerken hala gergin olduğunu görebiliyordum.
Haklıydı. Gergin olmalıydı.
Çünkü oraya kesinlikle iş sohpetlerini dinlemeye gitmiyordum. Ortalığı karıştıracaktım.
Emirhanın dikiz aynasından bana baktığını gördüm. Ona dik dik bakarak sırıttım. Daha çok gerildi ve yutkundu. Arabayı çalıştırdı.
Bakalım bu gece bizi neler bekliyordu?

Selamlarrr. Yeni bir bölüm daha.😊Umarım beğenirsiniz.😊
Oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağım😊
Instagram :stranger__sn(link profilde)

DONUK (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin