REZİLLİK

127 36 45
                                    

Bakalım bu gece bizi neler bekliyordu?

Şık bir restorant bekliyordum fakat müstakil bir evin demir kapılarının önüydü durduğumuz yer.

Arabadan indiğimizde yol boyunca kafamdaki tokadan tek tük kurtulan saç tutamlarını düzelterek ilerlemeye başladım. Kapıya yaklaşırken Sude Emirhan'ın kolundaydı,annemle ben yan yana yürüyorduk. Girişteki görevliler bizi içeriye buyur ederken Emirhan'ın parlak fikriyle(!) gözlerimi devirmem bir oldu. Bu mudur?!

"Müge senin yanında Sude dursun benim yanımda Masal. Kötü bir imaj oluşturmayalım."

Ne imaj ama?!

Sude nazlana nazlana annemin yanından yürümeye başladı.
Kimse bunu benim kadar mantıksız bulmuyor sanırım.
Emirhan bir umut gözlerime 'lütfen sorun çıkarma' dercesine bakarken önden tek başıma giderek tavrımı belli etmeye gayret ettim.
Bence mesajı almıştır.

Evin kapısına geldiğimizde kapıdaki işaretleri fark ettim. Koyu kahverengi kapıya özenle oyulmuş yarım daire ve ortasındaki çizginin ne anlama geldiğini merak ettim. Kapıya yakın olmanın verdiği avantajla elimi işaretin üzerinde gezdirmek hissiyle doldum. Kapının ortası da bu işaret yer alırken kenarlarında daha değişik yarım daireler bulunuyordu.Elimi kaldırıp kapıya getirdiğim an kapı açıldı.
Elimin havada kalması hoş bir görüntü oluşturmayınca kapıyı açan kadına yönelttim. "Hoşgeldiniz"
deyip uzattığım elimi sıktı. Bu hareketim yüzünden ailenin diğer üyeleri de kadınla el sıkışmak zorunda kaldı.
İncileri dökülmemiştir kimsenin umarım(!).

Kadın bizi yönlendirirken kendimizi yoğun mangal kokusuyla harmanlanmış bahçede bulduk. Bizim geldiğimizi gören aile üyeleriyle olan selamlaşma faslımız bitince herkes yerlerine oturdu.
Aile, ürettiğimiz çanta ve ayakkabıları pazarlamak için köprü görevi görüyor ve şirketin kademe atlamasına yardımcı oluyordu bildiğim kadarıyla. Şirket sahibi Murat Bey, genelmüdür eşi Selma Hanım.
Varisleri Uğur,Aras,Yeliz.

Mangalda pişirilen etler geldiğinde sadece yemeğimle ilgilenmeye başladım. İş sohpetlerini duyuyordum ister istemez. Ve. Sıkılıyordum.

Uğur sessiz biriydi ve yemek boyunca birkaç kez konuşmuştu. Aras daha konuşkandı fakat Sude'den başkasıyla konuşamamıştı. Yelizle Sude'nin birbirine hemen kaynaşması nasıl biri olduğunu tahmim etmeme yetiyordu.

Kendimi iş konuşmalarına odaklamaya çalıştım hiç olmazsa bir şeyler öğrenirim şirket hakkında diye.

"Desteğiniz yıllık %5'lik artışa olanak sağladı. Yeni bir ortaklık sağlarsak bu oranı %10-15'e çıkarabiliriz."

"Yeni tarzlar bulmanız gerekiyor. Daha modern,daha orjinal. Pazarlamak kolay olmuyor. Birilerini etkilemeniz gerekiyor."

"Biz çok başarılı genç yeteneklerle çalışıyoruz. Yeni fikirler ve tarzlar üretiyorlar. Bu sezonda sesimizi duyuracağımıza inanıyorum."

Emirhan ikna yeteneğini konuşturmaya çalışırken dinlemekten vazgeçtim. Bir şeyler öğreneceksem bu Emirhan'ın sesiyle kendime işkence çektirerek olmamalıydı.

Yemekler bitince havuzun önündeki çardağa geçtik. Bu sefer havadan sudan sohpet dönüyordu. Telefonumu alıp havuzun yakınlarına gittim. Yalnız kalabileceğim tek yer burasıydı.

Gönderen Masal:

"Sıkıldım :( Bunaldım. :( 😣 "
                   Umut'a iletildi

Cevap beklerken havuzun etrafında dolaşmaya başladım. Havuz çok büyük sayılmazdı ve çimler daha yeni biçilmiş gibiydi. Çim kokusu burnuma dolarken bizinkilerden yeterince uzak olmanın verdiği güvenle kısık seste bir müzik açtım. Çimlerin üzerine bağdaş kurup oturdum.

DONUK (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin