ARABAMDAKİ YABANCI

II. SEZON -BÖLÜM 5-

Ece yirmi dakikadır içerdeydi. Ona söylediğim teselli cümlelerimi bir kendime anlatamıyordum. İçimde yanıp da sönmek bilmeyen bir lamba vardı, bu lambayı besleyense korkudan başka bir şey değildi.

Elimde sıkmaktan neredeyse ezilecek duruma gelmiş telefonum titredi. Bir saniye bile beklemeden kilit ekranını açtım.

Gönderen: Allah'ın Cezası

Artık kızına ve bana gelsen diyorum aşkım... Ait olduğun yere... Evine!..

Bu kız ciddi anlamda psikolojik bir vaka! Gurursuzun önünde gideni!

Ellerim titreye titreye yazmaya koyuldum.

Gönderilen: Allah'ın Cezası

Ulan sen ne gurursuz bir insansın! Bıktım artık senin zırvalamalarından, peşimi bırak düş yakamdan! O çocuğu da birinden mi peydahladın, satın mı aldın bilmem! O, benim kızım değil!

Normal şartlarda hiçbir kadınla bu şekilde konuşmazdım, ama artık iş çığrından çıkmıştı.

Tam ekranı kilitlediğim saniyede yeni bir mesaj geldi.

Gönderen: Allah'ın Cezası

O-ooğ! Sen bugün biraz sinirlisin sevgilim... Ne o? Yoksa tatlı, minik ve masum kızımız Ece'nin ameliyatında bir terslik mi var?

Mesajı okuduğum anda kan beynime sıçradı.

Hızlıca cevap yazdım.

Gönderilen: Allah'ın Cezası

Sen nereden biliyorsun Ece'nin ameliyat olacağını?!

Çevrimiçi... Çevrimiçi... Çevrimiçi... Yazsana ulan!

Alper yanıma geldi ve,

"N'oluyor oğlum? Kızlar şüphelenmeye başladı, bir terslik mi var?" diye usulca fısıldadı.

"Yok, yok. Ne tersliği olacak?"

"Yüzünün rengi öyle demiyor ama. Dişlerini biraz daha sıkarsan kırılacaklar!"

Dişlerimi sıktığımı o an farketmiştim. Ağzımı yavaşça gevşettim ve çenemi gerdim. Gizem yine bir işler peşindeydi...

"Lan bana bak! Ece'yle ilgili bir şey var da bana söylemiyorsan-"

"Gizem, Ece'nin ameliyat olacağını nereden öğrendi?" diye sordum tek nefeste. Kaşları anında çatıldı.

"Yıldız teyze ya da Simge söylemiştir, başka nereden öğrenecek? Kızlar zaten onu hiç görmedi, senle ben de söylemeyeceğimize göre..."

"Simge hayatta söylemez, gördüğü yerde boğası var zaten! Kesin annem söyledi. Ah anne ah!" Öfkeyle arkamı döndüm. Annem Selma teyzeyle konuşuyordu. Seri adımlarla yanına gidip kolundan tuttum.

"Anne yürü seninle konuşacaklarımız var."

"Aa,oğlum ne oluyor?!"

"Kalk sen, bir şey konuşacağız!"

Önce Selma teyzeyle birbirlerine anlamaz anlamaz baktılar. Sonra annem yüzünü buruşturup kolunu çekti ve saçlarını düzelterek önden önden ilerledi.

Kantin bölümüne geldiğimizde sandalyelerden birini hışımla çekip anneme döndüm.

"Anne sen Ece'nin ameliyat olacağını nasıl Gizem'e söylersin?!" Anında rengi attı. Hah! Bir ümit belki de o değildir demiştim, ama annem her zamanki gibi yapacağını yapmıştı.