ARABAMDAKİ YABANCI

23.Bölüm

Arkada Kim Milyoner Olmak İster jenerik müziği, sol tarafımda durmak bilmeyen kalp atışlarım ve sağımda nefes alma rekorları kıran Ozan ile gerilim dolu anlar yaşıyordum. Demir şaşkınlık ve korkunun vermiş olduğu baskıyla koltuğa gömülmüş, ürkek bakışlarıyla benden yardım dileniyordu.

"Iııı,Ozan. Şimdi sakin ol ve nefesini yavaşça düzene sok seni lanet olası!"

Yok, bu olmadı. Amerikan dublaj polisiye filminden fırlayan FBI ajanı gibi, ne o öyle?

"Yani şey demek istedim, sakin ol. Gençler birbirlerini görmüş, beğenmişler."

Offf! Bu da kızını evlendiren baba gibi oldu!

"Ozan, sen taramalı tüfek değilsin!

Ciddi ciddi söylediğim bu soru ünlem cümlesi dikkatini dağıttı ve bakışlarını yumuşatarak bana döndü.

"O ne alaka ya?!"
"Çok alaka! Taramalı tüfek değilsin sen, Gereksiz'sin! Bakışlarınla deştin resmen! Bi'kendine gel, sakin ol!"

"Ne sakini Ece, şuan sakin makin olamam ben! Çocuk karşımda oturmuş, kardeşime çok tatlı diyor, cesareti kes!"

Ozan'ın yükselen sesi vesilesiyle koltukta uyuklayan Güney ve Su çifti ayağa fırladı.

"He, ne oldu? Geldik mi?" diye sersemce sordu Güney. Ozan öfkeyle ayağa kalkıp odada volta atmaya başlayınca Su'yun yanına iliştim.

"Offf! Kıyamet kopacak!"

"N'oluyor ya?"
"Bu Demir'in sosyal medyadan konuştuğu kız, Ozan'ın kardeşiymiş!"

Su safça gözlerini kıstı.
"Demir, sosyal medyadan bir kızla mı konuşuyormuş ki?"
Gözlerimi devirdim.
"Siz o ara Güney'le ağzınız açık, omuz omuza uyuyordunuz, duymaman çok normal tabii!"

O sırada Demir yapmaması gereken bir şey yaptı.
"Hayır, sanki siz Ece ablayla hiç flört etmediniz!"

Ozan...

"Ne?"

Tüm nefesler tutulmuştu. İki çift göz bir Ozan'ın fırtına öncesi sessizliğini, bir de Demir'in deli cesaretini hayretle seyrediyordu.

Hızla koltuktan fırladım ve Ozan'ın yanına koştum.

"Şey demek istedi, sinirlenecek bir şey yok dedi! Aaaa, dedi, hah, bu nedir ki dediii, bunlar halledilir, konuşulur, minik şeyler bunlar... dedi!"

"Ya, haksız mıyım ben şimdi?!"

"Oğlum kaşınıyorsun bak,"

Su hemen yardımıma koştu. Ben Ozan'ı kolundan çekiştiriyor, Su Demir'e siper olmaya çalışıyordu.

Güney...O her zamanki gibi,sadece uyuyordu.

Sonra birden Demir, kendi kendi kendine bağırmaya başladı.

"Ozan, bence senin uykun geldi. Kesin, bak gözünün feri gitmiş uykusuzluktan! En iyisi biz odaya çıkalım, sonra konuşuruz!"

Su'ya uyarıcı bakışlar atıp Ozan'ı sırtınndan itekleye itekleye merdivenlere yönelttim.

İlk basamağa gelince rahat bir nefes aldım, verdim... Aldım, verd-
"Tutmayın ulan beni, tutmayın!"

Bu laf üzerine Ozan kendinden emin bir dönüşle koltuğa ilerledi. Koşup Demir'in yanına geçtim.

"Ya Ozan! Çocukların bir şey yaptıkları yok, hiç mi konuşmasınlar?! Tamam, abisi olarak biraz dokunmuş olabilir! Ama beni dinle, yukarı çık! Sen de kaşınıyorsun Demir, valla susmazsan ben döveceğim seni!"