Jestem uwięziony w waszych oczekiwaniach.
Zamknięty w presji i ciągłych wymaganiach.Nie potrafię się uwolnić.
Inni mogą. Są do tego zdolni.Najchętniej zamknęlibyście mnie w pałacu.
Złotym zamku, z brylantami, kryształami,
Z obrazami pięknymi, spod oka znawców
Oraz kwiatami srebrnymi, świata władcami.Pałac byłby piękny, niczym z bajki.
Lecz ogrodzony czarnymi kratami, wokół których by rosły niezapominajki.I byłbym dalej uwięziony,
Zniewolniony przez myśli i życie.
Miałbym władzę.
Jednak dalej byłbym przez samotność zniszczony.Bo człowiek zraniony, destrukcję niesie.
Zniewolniony samotność,
A uwięziony strach.Jestem zraniony, zniewolniony i uwięziony.
Niosę destrukcję, samotność i strach.
CZYTASZ
Wspomnienia |Drabble I Wiersze|
PoetryZbiór wierszy i drabbli mojego autorstwa. Amatorska poezja i te sprawy