Dode rode rozen!

1

'Zie je! Niet aanstellen!' Zegt mijn broer luid door mijn kale kamer heen. Zijn blik blijft hangen op mijn tas waar hij een lampje ziet flikkeren. Het is mijn telefoon.
Ik zie een onbekende nummer en besluit om niet op te nemen.

Vandaag ga ik met tegenzin naar Nederland. Eindhoven. Daar heb ik zeker zin in. Ik heb eerder in Nederland gewoond samen met mijn familie. Toen zijn we verhuisd naar Belgie.

Ik kijk mijn broer niet eens aan en besluit om al te vertrekken. Ik stap mijn auto in en kijk voor het laatst naar mijn huis. Mijn ouders lopen terug naar binnen en mijm broer kijkt me met een rare blik aan. Zal ik toch het leuk hebben zoals ze het zeggen. Ik typ langzaam het adres in en begin te rijden. Mijn auto zit bomvol met mijn tassen met al mijn oude spullen. Sommige die ik niet nodig heb en sommige wel. Ik zie wel als ik daar ben.

Ik zucht als ik er na een uurtje er ben. Mijn blik gaat over de meerdere huisnummers en kom aan bij 45 en begin te parkeren. Als ik net wil aanbellen word de deur hard opengedaan en zie een oudere man staan met een vriendelijke gezicht.

'Salam ik ben Sharah!', zeg ik met een zenuwachtige ondertoon. Hij kijkt me aan en trekt me in een omhelzing. Zijn handen doet hij rond mijn gezicht.

'So mijn dochter wat ben je groot geworden', zegt hij de hele tijd tegen me. Als ik eindelijk iedereen heb gegroet die naar de deur kwam loop ik naar binnen doe netjes mijn schoenen aan de kant en als ik de huiskamer binnenkom zie ik 2 vrouwen en 4 mannen zitten waaronder 2 jongens.

Ik sta een beetje ongemakkelijk en begin iedereen te groeten. 'Igie ga maar zieten!', zegt de oudere vrouw tegen me en duwt me letterlijk de stoel in. Haar ogen blijven in mijn ogen haken en door haar gestaar word ik nerveus en begin aan de uit einde van mijn trui te vriemelen.

'Nou schatje kom het best laat geworden!' Zegt de blonde vrouw tegen een Marokaanse man met een lange baard. Zijn ogen valen op die van mij en geeft me een hand en zegt dat ik hem later nog zie. Als blijkbaar mijn tante me aankijkt sta ik op en loop achter de vrouw aan. Ik groet ze en loop naar mijn auto. Het is een hele vage avond geworden. Plots kwam ik achter dat het mijn familie is. Ze vertelde dat haar jongste zoontje een beste vriend heeft die hier ook woont. Ik heb eigenlijk geen zin en wil naar mijn huis gaan. Met elke minuut verlangde ik naar mijn eigen kamer en bed. Zo zat ik elke keer minuten naar mijn telefoon te kijken of mijn broer me gaat bellen of appen dat het allemaal een grapje is.

Met pijn in mijn hart pak ik een koffertje waar ik alle benodigheden erin heb gestopt. Ik rol zuchtend naar binnen en zie me tanten met een bezorgde blik bij de deur staan.

'Ik snapje lieverd, je wilt naar huis, maar het is beter zo', dat waren haar laatste woorden voordat ze naar de keuken vertrok. Haar hoofddoek haalt ze vaan haar hoofd en gaat vervolgens beginnen met schoonmaken. Ze heeft 1dochter en 5 zoons. Die ene dochter loopt de gang op en loop zo snel de trap op. Ik leg mijn koffer in de gang en stroop mijn mouwen op. Ik za mijn lieve tanten helpen met de afwas. Mijn oom vertrekt naar de moskee met 2 van zijn zonen en de laatste blijft zitten en verdwijnt zo ook de trap op.

Gezellig help ik mijn tante en doe lekker de afwas terwijl zij haar eten aan het verdelen is. Ze kijkt me dankbaar aan en nadat alles klaar is geeft ze me een kus op de wang.

Haar haren zijn wat aan de grijze kantjes en wilt het graag weer zwart. Ik weet het een meidendag maken we het morgen. Ik wil namelijk mijn tante goed leren kennen. Ik moet toch bij haar blijven wonen.

We belanden in een hele gesprek. Ze praat vooral over vroeger en nu. Ze praat hoe de jeugd is verandert. Als het 11 uur word loopt ze met me mee maar boven en laat me een zolder zien waar ik kan slapen. Er is een bed en een kast. Voorderest niks. Ook een raam die er vies uitziet.

'Aggg igie ga maar bij Ibtisam slapen het is nog vies hier!', zegt ze geschrokken en hoor haar nog mompelen. Ze laat me de kamer zien van Ibtisam en zie haar op haar bed liggen en haar telefoon heeft ze in haar handen. Als ze mijn tante en ik in de deuropening ziet kijkt ze haar moeder raar aan en kijkt me ook raar aan. 'Ze slaapt hier tijdelijk! Oke?', zegt mijn tante liefjes tegen haar. Ze knikt en helpt me met een matras op de grond leggen. Ze is best een mooi meisje.

Ze kijkt me lang aan en gaat dan op haar bed liggen met haar rug naar me toe. Ik zeg er niks van en besluit om me om te kleden. Ik doe snel een huisjurk aan en doe mijn haren in een wilde knot. Ibtisam kijkt me nog twijvelend aan en draait zich weer om. Wollah alleen maar vage mensen behalve mijn tante en oom.

Als ik mijn wekker hoor wrijf ik kort door mijn ogen en sta op. Het is 6 uur in de ochtend. Normaal zou ik joggen en dan lekker gezond eten, maar ik ga een lekkere ontbijt maken. Als ik naast me een gekreun hoor sta ik stil. Ibtisam had zich omgedraait en ik kijk haar aan. Waarom deed ze gisteren zo raar?

Ik loop naar de badkamer en doe mijn haar goed en was mijn gezicht. Ik loop terug naar de kamer en kleed me snel om in een wijde joggingbroek met een oversiced trui. Ik loop zachtjes van de trap en zie niemand beneden ik doe mijn oortjes in en begin met snel opruimen en schoonmaken. Ik maak ook een lekker ontbijt. Alles erop eraan.

Dan pak ik mijn laptop uit mijn rugzak die ik gister middag had gehaald. Ik kijk voor schollieren en werk. Misschien als callcenter. Hmmm ik za me even een CV doorsturen.
Als ik zie dat het 7.30 uur is hoor ik boven allemaal gestamp en gerommel. Nadat ik de thee eindelijk op tafel heb gezet loop ik terug naar mijn plaats en begin te kijken welke school hier in de buurt is wat goed is.

Na 10 minuten hoor ik allemaal gestamp dat naar beneden gaat. Een vermoeide Ibtisam kijkt de huiskamer in en ziet een volle tafel. Ze kijkt me dankbaar aan en begint van de trap te schreeuwen dat er eten is. Ik hoor geren en gestamp van de trap af lopen. Opeen zie ik 4 jongens allrmaal in een broek of broek en shirt of niet een eens bijde. Mijn nichtje komt naast me zitten en mijn tante en oom lopen ook naar beneden.

'So wie heeft dit gedaan?', vraagt mijn oom en kijkt zijn dochter aan. Ik snap het al.

'Gerie Ibtisam en ik hebben dit gemaakt!', zeg ik zachtjes. Hij kijkt zijn dochter aan en kust haar en mij een korte kusje op mijn hoofd. Ze tikt me aan en lacht naar me. Ik denk wel dat ze me mag.

Shit ik ken deze jongens niet. Ze kijken me aan. Allemaal met een dankbare blik en ook hun zusje kijken ze liefjes aan.

'Moet jij vandaag naar school?', vraag ik zachtjes maar ook hard aan Ibtisam. Ze knikt. 'Oke ik zet je af want ik moet school en werk zoeken', zeg ik en ze knikt mijn tante kijkt me aan. 'Waarom werk lieverd?', vraagt ze verward. 'Ik euhm ik ga betalen voor de huur ik kan niet wonen op jullie kosten', zeg ik zachtjes terwijl ik naar mijn lege bord kijk. Ik hoor een kleine lachje en kijk op en zie mijn tante me aankijken. Ze schenkt me een blik we praten dadelijk wel over. De jongens zijn namelijk aan het meeluisteren.

' waarom woon je hier?', zegt een jongen met bruine kijkers. Gelijk slik ik een brok weg en denk aan thuis. Mijn thuis haven was dat. Eindelijk voelde ik me veilig na al die jaren. Ik wist niet dat ik staarde en keek weer hem aan. 'Euhm- Ze woont hier omdat het mag', onderbreekt mijn oom me en lacht kort. De jongen zegt niks meer.

Oke sorry mensjes luister heel goed naar me. Hahahahahah. Ik heb zoveel zin in een ander soort verhaal. Ik post alleen maar verhalen maar schrijf het nooit af en heb besloten om het toch af te maken.

Wat zouden jullie vinden van je ouders als ze dat doen???  😟