Dode rode rozen!

43

Met mijn hand ga ik over Reda zijn rug en bestudeer zijn rug wonden die hin heeft opgeleverd tijdens een gevecht. Hij draait zich in 1 keer om als ik een gevoelige plekje heb aangeraakt. Door die plotstelinge beweging viel ik op hem. Ik zucht het uit en wil opstaan alleen hij houd mijn arm middel vast en kijkt me aan met zijn mooie donkere ogen. 'Schatje klaar. Je bent zo schattig als je me verzorgd! Maar dit keer hoeft het niet!', zegt hij zacht en aait over mijn wang. Zijn lippen gaan naar mijn voorhoofd en realiseer me dat hij een crimineel is waarvan ik zoveel van hou. 'Euhm Reda ik heb een vraagje?' 'Ja schatje wat is er aan de hand?', vraagt hij zachtjes. 'Euhm wat doe jij voor shit? Ik weet wel wat maar niet welke hoogte of rang!', zeg ik nerveus. Bang om hem boos te maken. 'Schatje ik ben een soort van boekhouder van een bende! Ik doe de witwasserij!', zegt hij zuchtend. Ik kijk hem aan en knuffel hem dik. Ik ben er niet bepaald blij om, maar hij doet niet het vieze werk.

Nadat ik zijn rug toch heb schoongemaakt kijk ik op mijn telefoon en zie een berichtje van Ous: yo waar ben jij?
Ik: hoezo?
Ous: kanker flikker kom naar Amin rogo
Ik: wat is er aan de hand
Ous: kom naar zijn huis toe ja

Ik kijk om naar Reda en zeg snel dat ik weg moet gaan. Shit. Ik pak snel mijn auto en begin te crossen naar Amin zijn huis. Als ik daar kom zie ik een bordje te koop staan. Wat is dit?

Oussama kijkt me boos aan. 'Deze hoerenzoon en onze familie hebben ons ook in de steek gelaten!', zegt Oussama woedend.

Ik sta vast genageld aan de grond en ren opeens naar de auto en begin naar huis te rijden. Daar zie ik het bordje te koop staan. Nu gaat mijn hart al helemaal kapot. Mijn lichaam stopt met functioneren en bel Reda op.

'Saar ik kan het je vertellen!', zegt Reda het eerste als hij heeft opgenomen. Ondertussen hoor ik Oussama boos aan de telefoon praten. Hij staat opeens achter me en ik draai me om. Hij is gebroken net als mij. Niemand wilt ons.

'Ga jij ook weg?' 'Saar schatje in het begin wel!' 'In het begin he!' 'Maar ik ben er mee gestopt! Ik wouw het niet meer omdat ik je echt leuk begon te vinden!', zegt hij zacht. Door de plotselinge wending raak ik helemaal in paniek. Wat gebeurt er allemaal en Oussama trekt aan mijn arm. 'Het is klaar Reda!', zeg ik met tranen in mijn ogen.

Oussama en ik stappen in mijn auto en beginnen naar zijn huis te rijden. 'Hoe wist je het?', zeg ik zachtjes. 'Ik hoorde van Nabil zo een mattie van me dat Amin weg is gegaan en dat zie een jonge en een meisje hadden geflasht alleen voor het geld!', zegt Oussama zachtjes. Hij pakt mijn hand vast. 'Saar ik zal je nooit meer verlaten! Nooit meer in heel mijn leven zal ik je nog verlaten!', zegt hij zachtjes de tranen staan in mijn ogen en ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen! 'Schatje zullen we ergens anders gaan wonen in nederland. Weg van het zuiden?', zegt hij zacht. Ik knik en kijk hem eventjes aan. 'We gaan weg zonder geld. Alles zelf doen. Zonder dat iemand ons helpt oke?', het klinkt heel aantrekkelijk en knik. 'Voorlopig slapen we bij mij thuis en dan gaan we verder kijken!', ik knik en we stappen uit. Oussama pakt 2 grote tassen uit de koffer. 'Ey kom jou tassen even pakken!', zegt Oussama snel. Ik lach me ziek omdat Oussi het niet vol kon houden. 'Kom maar broer!', zeg ik snel.

We belanden op de bank met een grote zucht. 'Ik haat het leven!', zeg ik zacht. 'Ik ook!'

Mijn gedachtes gaan naar Reda. Hoe kan alles zo zijn gelopen. Een echte man was het. Maar het blijkt dat hij het speeltje meespeelde. Hoe vreselijk kan je zijn. Ik weet nog steeds de rede niet en kan alleen mezelf voorstellen hoe makkelijk het voor hun is. Om gewoon weg te gaan. Mijn hart zit letterlijk in mijn keel en ik weet niet hoe ik moet functioneren.

Tranen biggelen naar beneden. Oussama kijkt me met rode ogen aan. 'Niemand houd van ons!', zegt hij zacht. Ik pak hem vast en begin hem te sussen. We gaan weg hier. Van Eindhoven en van de mensen. Nu moeten we op ons zelf focussen.

'Hoe laat is het?', vraag ik zacht. 'Het is net 2 uur in de middag!' 'Ik ga alles verkopen en geef al die vieze geld weg!', zeg ik boos en sta op. 'Ik ga hetzelfde doen! Zo een vriend van me is in Marokko voor een half jaartje we mogen best in zijn huis slapen!' 'Waar?' 'Amsterdam!', zegt hij zachtjes. Ik knik en loop naar Oussama toe. Ik geef hem een dikke knuffel en veeg zijn overgebleven tranen weg. 'Ga maar douchen. Ik ga alvast oke?', zeg ik tegen hem. Hij knikt en knuffelt me hard!' 'Ik ga een normale auto kopen!', zeg ik zachtjes en begin naar buiten te lopen. Ik ga ook die lelijke bedrijven verkopen en het geld doneren. Ik hoef zoveel geld niet en die bedrijven al helemaal niet.

Die avond

Zo gezegd zo gedaan. Al het geld dat ik niet heb verdient is al gedoneerd en nu heb ik een afspraak met Nasr. Hij gaat kijken of ik het bedrijf voor een goede prijs weg ga doen. 

'Euhm Sharah goede avond!', zegt hij verwarrend.

Na een hele gesprek heb ik met een aantal mensen gesproken die het willen overkopen. Ik moet volgende week tekenen en dan is het officieel niet meer van mij. Alle bedrijven.

Een normale leventje leiden dat is het beste. Een enorme zucht rolt van mijn lippen. Ik rij weer terug naar huis. Ik zet mijn telefoon aan en zie dat Reda me meerdere keren heeft gebeld. Hij heeft een voicemail achter gelaten.

'Saar ik hou van je met heel mijn hart. Ik ga wil echt met je trouwen. Ik wil echt jou als mijn vrouw. Na alles heb ik besloten om jou als mijn vrouw te hebben. Alsjeblieft bel me op en ik kan het je uitleggen. Ik hou van je schatje. Bel me op!'