Dode rode rozen!

45

Reda—

Haar in mijn handen was het beste dat er bestond. Haar geur is nog steeds het zelfde. Een grote litteken zit op haar wang wat haar aantrekkelijk maakt. 'Euhm Saar wil je terug mijn verloofde zijn!', vraag ik lief en kijk haar aan. Ze is zo prachtig en zie dat ze twijfelt. 'Denk er maar rustig over na!', zeg ik rustig en hou haar hand vast. We lopen door de stad voor mij! Ik ga namelijk naar Marokko voor een paar zaken en ben een par dingen kwijt.

'Kom hier!', zegt ze terwijl ze me de Zara in trekt. 'Ben je gek! Ik draag daar geen kleding!', zeg in hoofdschuddend. 'Kom we gaan naar de Pc!', zeg ik lachend. Ze staart me met open mond aan en schud haar hoofd. 'Nee!', zegt ze rustig. 'Het is kapot duur daar!', zegt ze ongelovig. 'Alsof jij geen dure dingen aan hebt ga ga!', zeg ik lachend naar haar en doe mijn arm om haar heen. Ze lacht en slaat op mijn buik. 'Ah dikzak!'

We komen daar aan en gaan verschillende winkels in. 'Saar wat is dat?' 'Een Lv tasje!', zegt ze zuchtend. Ze kijkt er verliefd aan en legt het terug als ze de prijs ziet. 'Ben je klaar!', zegt ze lachend. 'Ja ga maar buiten wachten oke?', vraag ik haar. Ze knikt en pakt een paar tassen van me over. Ik pak het tasje en zie een grote bedrag en koop hem toch. Ik heb nooit iets gekocht voor haar. Bij de kassa vraag ik of ze die kunnen inpakken en loop naar buiten. 'Zijn we klaar? Ik voel me heel arm hier!', zegt ze schamend. 'Doe normaal schat kom!', zeg ik zacht en kus haar hand.

We lopen naar de auto en ik begin naar haar huis te rijden. 'Oussama is er niet wil je even naar boven komen?', vraagt ze liefjes. 'Ja is geen probleem!'

We gaan naar boven en heb het cadeau meegenomen heb het heel mooi gemaakt. Had snel een brief geschreven en ging zogenaamd naar de toilet en legde het in haar kamer. Had haar verloving's ring erin gedaan en ben toen snel terug naar de huiskamer gegaan. Daar liep ze met een dienblad naar de tafeltje. Ze had kopje thee en koffie gemaakt. Een bordje koekjes en wat chips.

We praten en praten en hadden niet door dat haar broer binnenkwam. Ik heb hem vaker gezien. Nou ja wel gezien, maar nooit gepraat. Hij is de beste vriend van Hout.

Hij kijkt me geschrokken aan en trekt zijn zusje naar achteren. 'Is dit Reda?' 'Ja hoezo reageer je zo?' 'Ben je nou dom hij is gevaarlijk man!', zegt hij geïrriteerd. Ze kijkt me aan en zucht. 'Ik weet wat hij doet!', zegt ze zachtjes. 'Luister Oussama ik hou van haar!', hij kijkt me alleen aan en knikt. Hij knikt alleen en pakt mijn arm vast. 'Ik zweer het je mattie je gaat eraan als je haar verdrietig maakt en ik praat serieus!', sist hij in mijn gezicht. Ik knik alleen en kijk Saar aan. Haar gezicht staat verward en verdrietig. 'Ik ga eventjes weg ja!', zegt hij snel. Snel werpt hij me een boze blik en loopt weg. 'Waar sloeg dat op!', zegt ze verward en stilletjes. 'Euhm je broer en ik hebben een beetje een geschiedenis!', zeg ik rustig. Ik zucht en plof op de bank.

'Hij was mijn beste vriend! We waren 4 jaar goed bevriend tot vorig jaar. We hadden een klus die we moesten afhandelen. Mohim Ouss was zoals wat later en ik werd constant gebeld en gebeld. Hij zei zelf ga maar naar die klus ik kom eraan. Dus ik reed ernaar. Ik regelde de klus en had onze geld gekregen. Onderweg naar huis werd ik overvallen door 4 auto's. We hadden veel geld verloren en hij denkt dat ik het geld had gepakt! Dus weken gingen voorbij en elke dag werd onze ruzie erger. Tot op een dag. We hadden weer een klus en het was chaos. We werden gepakt en iemand had ons gesnicht. We moesten praten. Uit eindelijk heb ik alles op me zelf genomen en mocht je broer vrij komen. Ik zat 4 maanden vast en geen 1 x is hij gekomen. Dus toen ik vrij kwam kwam ik hem tegen. Hij schold me helemaal uit en we raakte in een gevecht. Sinds dien is onze vriendschap gebroken!', zeg ik zuchtend. Ze wilt wat gaan zeggen tot ik Oussama hoorde. 'Helemaal niet. Je hebt niks op je genomen vriend!', zegt hij boos en stapt op me af. 'Billah van wel jij had 2 maanden en ik ook en omdat ik zei dat ik alles heb gedaan kreeg ik 4 maanden vriend!', zeg ik met volle woede. Ik heb hem gesaved en dan krijg ik dit.

'Wat de kanker praat jij!', zegt hij boos en duwt mij weg. 'Broer hoe lang zag jij mij niet meer!', gelijk is hij stil en begon na te denken. 'Helemaal niet klok zei dat hij langs je ging en dat je vanplan was om mij te snichten man!', zegt hij verwarrend.