Dode rode rozen!

6

Het is al een paar weken later. Van Isaac heb ik niks meer gehoord. Het gaat alleen maar beter thuis. Oussama en ik hebben afgesproken vandaag. Ik pak een zwarte broek van PP, een vel gele polo van PP en mijn zwarte Gucci heuptasje. Ook trek ik mijn zwarte Valentino Runners.

Ik spuit wat parfume en doe mijn haar in een hoge knot. Ik maak er een foto van en zet het op mijn snap. Ik heb trouwens ook Isaac snap gekregen. Als ik net de deur uit wil gaan belt mijm broer dat hij voor de deur staat. Ik open het en roep dat ik weg ga. Ik kijk of ik nog alles heb en vertrek. Mijn telefoon gaat af en ik zie een appje van Isaac. Ik reageer wel in de auto.

Ouss en ik rijden naar een restaurant. Ondertussen reageer ik onder het appje van Isaac.

Isaac Lieverd: hey
Ik: hoi?
Isaac Lieverd: alles goed
Ik: goed met jou?
Isaac Lieverd: ook goed

Dat was het. Leuke gesprek. Ouss is heel stil. Normaal praten we vollop. We komen aan bij de restaurant en we stappen uit. Het is best een mooie restaurant. Een dure ook nog. Je ziet dat de lampen niet van de action zijn. 

We gaan aan een tafel zitten. Gelijk kijkt Ouss me aan. 'Ik heb je gemist kleine!', zegt hij met een zucht. 'Ik jou ook hoor', zeg ik zachtjes. Mijn vingers vriemelen aan de uiteinde van mijn polo.

Hij zegt niks en het is opeens heel akward. Hoe kan dat hij is mijn broer. Als hij op zijn telefoon zit gaat mijn telefoon af. Ik kijk en zie Sami staan.

Sami😛: yo waar ben je
Ik: met mijn broer
Sami😛: ohhh dacht je was weg ofzo
Ik: hoezo
Sami😛: we missen je thuis broer
Ik: Roch kowed HAHAHAHAH
Sami😛: HAHAHAHHAAH mongooltje maar ik zie je
Ik: safffff broer
Sami😛: beslama sisiii❤️
Ik: brothaa❤️❤️

Ik lach naar mijn telefoon. Nadat we klaar zijn letterijk na een halfuurtje moest hij opeens weg. Het was niet eens leuk. We zouden normaal altijd lachen en praten, maar nu? Het was zo raar pfff.

Ik kom thuis aan en kijk hoe laat het is. 7 uur. Ik trap mijn schoenen uit en loop vermoeiend de huiskamer binnen en zie Sami, Nordin, Damin en 1 jongen. Ik groet de jongens en val naast Sami op de bank. Hij lacht en doet zijn arm rond me heen. De jongens vragen hoe het was. ' het was zo Akward het is mijn broer en toch was het zo raar.', zeg ik zachtjes.

Mijn telefoon gaat af en zie Ibtisam. 'Yo!', 'kan je me ophalen van sportschool!', ' oke lieverd ik ga even omkleden en dan kom ik', ' okeeeee'
Ik zet mijn telefoom af en kijk naar Sami. Hij lacht en ik loop naar boven. Ik pak een hoge highwaisted broek van D2 en en een zware Moncler strakke truitje en stop het in mijn broek, ik heb een zwarte Gucci riempje om gedaan. Ook pak ik mijn stone island jasje.  Mijn schoenen van daarnet trek ik aan.

Ik loop naar beneden en loop terug naar de huiskamer en pak mijn telefoon. Ik loop naar boven en ga aan mijn kaptafel zitten en haal mijn haren uit mijn knot. Ik begin erover te stijlen en doe mijn wenkies onfleek en een beetje mascara. Mijn sleutels gris ik van mijn tafeltje en loop naar beneden. Daar zie iedereen op de bank zitten van de jongens.

Ik rij naar de sportschool en loop naar binnen. Daar zie ik Ibtisam staan. Ik zwaai naar haar en loop naar een bankje en ga zitten. Wat als ik Isaac  weer zie. Ik wil niet met hem spreken. Hij is een vage kerel.

Als je over de duivel hebt. Daar staat hij op dezelfde plek. Hij draagt een donkerblauwe broek en een zwart jasje, ook zwarte LV runners. Dat is wat ik alleen kan zien. Als hij om zich heen kijkt kijk ik snel weg. Als ik iets in mijn richting zie kijkik op.

Het is Isaac. Hij kijkt me emotieloos aan en gaat naast me zitten. 'Wat doe je hier?', vraagt hij met een 1 wenkbrauw omhoog. 'Ik haal mijn nichtje hier op!', zeg ik zachtjes.
Ik praat nooit hard, want ben bang dat mensen boos op me worden. Dat mensen me gaan uitlachen om hoe ik ben.

Hij knikt en kijkt me nog kort aan. Mijn nichtje komt naar me toe gelopen. Ze is klaar. Ik sta op en geef haar een boks. Ze begint te praten, maar ik ben er niet helemaal bij. Als ik mijn moeder zie lachen naar een jongetje. Een man komt achter haar staan en kust haar op haar haren. Er vormen tranen in mijn ogen. Als haar ogen rond de zaal gaan ziet ze me staan. Mijn lip trilt een beetje. Ze schrikt en maakt haar snel los van die man. Ze komt op me af lopen.

'Sharah alsjeblieft!', zegt ze zogenaamd verdrietig. 'Jij bent zo een vieze vuile hoer! Je laat ons alleen. Ouss en ik zijn helemaal alleen. Ik hoop dat je hetzelfde gaat voelen als mij!', zeg ik hard in haar gezicht. 'Je bent mijn moeder niet meer. Sinds de dag dat ik weet wat je hebt gedaan!', zeg ik boos. Haar mond gaat open en ik loop met woede naar Ibtisam die al klaar staat. Ze kijkt me medelijdend aan. Ik draai me nog een keer om en zie Isaac bedenkelijk naar me kijken.

Als moeder zijnde kan dat toch niet. Je eigen kinderen alleen laten. Hoe kan jij een man boven ons zetten. Je eigen kinderen die je negen maanden hebt gedragen.

Ik krijg een appje. Ik open het.

Isaac lieverd: wat was dat!
Ik: gaat dat jou iets aan?
Isaac lieverd: je zag er heel gekwest bij.
Ik: ja dus?
Isaac lieverd: was het je moeder?
Ik: nee
Isaac lieverd: ja
Ik: oke ja
Isaac lieverd: ik snap je
Ik: je snapt het niet.

Ik doe mijn telefoon uit en zet mijn nichtje af. Ik rij door naar mijn broers huis. Ik bel aan en de deur gaat open. Hij kijkt me raar aan. 'Sharah wa- wist je dat mama hier is?', zeg ik tegen hem. Ik onderbreek hem, maar het boeit me niet.