Keiji သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ သူ ေရာက္ေနသည့္ေနရာ... သူ႕လက္တုိ႕အား ႀကိဳးျဖင့္ တုတ္ေႏွာင္ထားသလို သူ႕ေျခတို႕သည္လည္း ပူးကပ္တုတ္ေႏွာင္ခံထားရသည္။ သူ႕အား မခိုးမခန္႕ၾကည့္ေနခဲ့သည့္ သူမ်ား။ Shao Lin သည္ အခန္းထဲတြင္ရိွမေန။ သူ အေျခအေနကို အကဲခတ္ေနမိသည္။ ထိုသို႕ေသာ အေနအထားမ်ဳိး သူ ၾကံဳေတြ႕ရသည္မွာ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လဲ။ သူ႕အား Reiji ၏ အနီးကပ္လူယံုမို႕ ဖမ္းဆီးသည့္ သူ ေျမာက္ျမားစြာ ရိွသည္။ အစပထမက Reiji ၏ အၾကံကို စိုးရိမ္မိေသးသည္။ Shao Lin ကဲ့သို႕ေသာ သူက သူ႕အား ဖမ္းဆီးပါ့မလား။ ထိုေကာင္ေလးက ထြက္ေျပးရန္ ၾကံစည္ေနသည္မဟုတ္လား...
"သူက ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ျဖစ္ေနတာ... Umekaze ကလည္း သူ႕ကို မကူညီႏိုင္သလို... မင္းသားကလည္း လ်စ္လ်ဴရႈထားတယ္... အဲ့ဒီအတြက္ သူက မင္းကို ဓားစာခံလုပ္လိမ့္မယ္... မဟုတ္ရင္ သူ ထြက္လုိ႕မွ အဆင္မေျပတာ... Kit ကလည္း သူနဲ႕တြဲတဲ့ ကေလးရဲ႕ လူေတြကို ခုိင္းထားတယ္ဆိုေတာ့...အျဖစ္ႏိုင္ဆံုးက မင္းပဲ..."
သူ႕အား ရင္ခြင္ထဲတြင္ထည့္ကာ သူ႕ မ်က္ႏွာအား အသာသပ္ရင္းေျပာခဲ့သည့္ Reiji... သူ႕အား ၾကည့္ေနခ့ဲသည့္ ညိဳေမွာင္ေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားတြင္ သူ႕ကို အားနာသည့္ အရိပ္မ်ား။ အျမဲတေစသူသည္ Reiji Tsukasa ၏ လူယံုျဖစ္ေနသျဖင့္ အျခားေသာ အဖြဲ႕မ်ား၏ မ်က္စိက်ျခင္းကိုခံရသည္။ သူသည္ Reiji Tsukasa ၏ ေပ်ာ့ကြက္။ သူသည္ Reiji Tsukasa ကို အပိုင္စားရထားေသာသူ။ သူ Reiji Tsukasa ကို သူ႕အား ျပန္ခ်စ္လာရန္ သူ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ရသည္။ ထိုသူ အတြက္ သူ ဘာမဆိုလုပ္ရဲသည္။ သူ႕အေတြးတို႕က အခန္းထဲမွ သူ႕အား ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ သူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ လက္ရိွအခ်ိန္သို႕ ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။
"သူက တကယ္ႀကီး Reiji Tsukasa ရဲ႕..."
သူ႕အား ရိတိတိၾကည့္ရင္းေျပာလာသည့္ သူတစ္ေယာက္။ သူ သက္ျပင္းသာခ်လုိက္မိသည္။ ထိုစကားက အျမဲတမ္း သူၾကားေနရသည့္စကား။
"ဒါေပမဲ့ ငါဆိုလည္း..."
သူ႕မ်က္ႏွာအား လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ရင္း ရိသဲ့သဲ့ၾကည့္လာသည့္ သူ။ သူ ေပေပေတေတသာ ျပန္ၾကည့္ေနမိသည္။ ထိုသို႕ အကိုင္ခံရျခင္းက သူ႕အတြက္ သိပ္ထူးဆန္းသည့္ ကိစၥေတာ့မဟုတ္ေတာ့။
