10 Rules Of My Boss

Chapter 15

Red's POV

Hindi mawala sa isip ko ang ginawa ni Gold kanina. Kung hindi ko nakita ang ginagawa niya ay napahamak na si Tifa, pero napaisip ako kung ano ang ginagawa ni Tifa sa restaurant na iyon? But it's not my business.

"Hi, babe. Look." Napatingin ako kay Bianca nakasuot ito ng lingerie pero wala akong nararamdaman na kahit anong excitement kay Bianca. Kay Tifa parang gusto ko araw-arawin.

"You looks beautiful." Ngumiti ako ng tipid kay Bianca bago humiga sa kama at tumalikod na sa kanya.

"Babe, I'm ready for make love with you." May pagaakit sa kanyang boses pero wala talagang epekto sa akin.

"I'm tired, love. Maybe tomorrow." Hindi na ako kinulit ni Bianca dahil iniisip niya ay pagod talaga ako sa trabaho pero ang totoo ay wala akong ganang galawin na ang asawa ko simulang may nangyari sa amin ni Tifa. Tama nga ang sinabi ko sa kanya noon baka hanap-hanapin ko iyon.

"Are you thinking that bitch?!" Napakurap ako ng magsalita si Bianca kaya nilingon ko siya habang nakakunot ang noo ko.

"No. I'm thinking about work. Okay? Stop being so paranoid, Bianca." Gusto niya akong halikan ko pero hinwakan ko ang balikat niya para pigilan si Bianca sa gusto niyang mangyari. "Not now. I'm tired."

Kaya Red, tigilan mo na ang pagiisip kay Tifa dahil pinapahamak mo lang sila kapag nalaman ni Bianca na nagkakagusto ka na sa ibang babae.

I remember the day when I told her that I don't love my wife and she married me because of my money, ang totoo ay kaya ko lang naman sinabi kay Tifa iyon para pumayag siya sa kagustuhan kong mangyari. I know she's different, kung hindi matagal na siyang pumapayag sa kagustuhan ko. To fuck her. No, to make love with her.

Kinabukasan...

Kahit Sabado ngayon ay kailangan kong pumunta sa kumpanya dahil may tinatapos pa akong trabaho. Kumukusot ako ng mata habang nalalakad patungong kusina.

"You're up, babe. Good morning." Tinanguan ko lang si Bianca.

"Manang, ano po ang almusal?"

"Si ma'am po ang nagluluto ng almusal niyo, ser."

Parang nagising ang diwa ko sa sinabi ni Manang. Oh shit, hindi marunong magluto si Bianca at baka masunog ang bahay namin wala sa oras nito.

"Manang naman. Alam niyo naman po hindi marunong magluto ang asawa ko." Napakamot ako ng ulo.

"Ayaw po paawat ni ma'am dahil gusto niya ako ipagluto."

Arggh... Ang aga-aga masisira na agad ang araw ko.

Nang nakalapit na ako kay Bianca ay kinuha ko na sa kanya ang spatula.

"Babe..."

"Let manang Ching do this, okay?" Ngumiti ako kay Bianca.

"But I want to make your breakfast today."

"It's okay. I don't want to lose our house." Pabiro ko sa kanya kaya lumabi siya sa akin. Isip bata talaga itong si Bianca. Wala na akong ibang choice at binigyan ko siya ng isang smack kiss sa labi nito.

"I love you, babe."

"I love you too." Bumitaw na ako sa pagkayakap kay Bianca at humarap kay manang para ibigay sa kanya ang spatula. "Manang, kayo na po ang tumuloy sa niluluto ni Bianca."

"Okay po, ser." Kinuha na ni manang ang spatula sa kamay ko.

Pagkatapos kumain ay magaasikaso na ako para pumasok sa trabaho.

"Where are you going?"

"I have work today, love."

"But it's Saturday, Red. It supposed to be our date today."

"I'm sorry but I have urgent at work."

"Why don't you ask your secretary to do that?" Tanong niya pero umiling lang ako. Sana nga may gagawa pero ilang araw na akong walang sikretarya at mukhang wala pang mahahanap si Gael na lalaking pwedeng maging sikretarya ko.

"I don't have a secretary. Remember?"

"I should apply to be your secretary, then?"

"You have work need to do, Bianca. Don't worry I already asked Gael if he knows someone who want to be my secretary."

"No bitches to be your secretary." Biglang nagbago ang facial expression ni Bianca ngayon.

"Yes, love. No worries." Tumalikod na ako sa kanya pero inikot ko ang mga mata ko bago lumabas ng bahay at sumakay na ako ng sasakyan.

Pagkarating ko sa kumpanya ay dumeretso na ako sa opisina ko. Hindi ko na pinapansin ang mga bumabati sa akin dahil ganito naman ako kapag nasa trabaho. Pagpasok sa loob ng opisina ko ay hinubad ko na muna ang suot kong coat bago umupo sa swivel chair at binuksan ang laptop. Napapatingin ako sa desk kung saan ang pwesto ni Tifa noon at minsan pa nga nahuhuli ko siyang nakakatitig sa akin pero hindi naman niya napapansin nahuhuli ko siya. Ayos lang naman sa akin pero ngayon mukhang malabo na dahil hindi ko na rin siya makikita ngayon.

Tumingin ako sa phone ko ng tumunog ito at nakita ko ang pangalan ni Gael.

"Pula!"

"What?" Kumunot ang noo ko dahil sa pagsigaw ng kumag na ito sa kabilang linya. Hindi naman niya kailangan sumigaw.

"Have you seen Gold? Puro bugbog ang mukha niya."

"That bastard deserved a punch."

"Huh? May alam ka nangyari kay Ginto? O baka naman may kinalaman ka?"

"I'm the one who did it to him. Nahuli siya kahapon sa labas ng isang restaurant na sinasaktan si Tifa. Hindi ko naman pwedeng hahayaan na ganoon ang gawin niya."

"Wow. I can't believe he can do that."

"Ngayon maniwala ka na dahil nagawa na nga niya."

"Ewan ko ba diyan kay Ginto. Mukhang natamaan na yata kay Tiffany at mukhang binasted rin."

"Dapat lang. Nararapat lang sa kanya iyan dahil masyado na siyang babaero. Mukhang nagsisimula na ang karma niya."

And Tifa is mine.

"At dito na rin masisira ang pagkakaibigan niyong dalawa."

"I don't care. Kung may ginawa na naman ang lalaking iyan na kagaguhan ay hindi na ako magdadalawang isip na sirain ang pagmumukha niya. Kung umabot man sa korte maghanap siya ng magaling na abogado niya."

"Whoa. Chill, Pula. Huwag mong sabayan ang init ng panahon dito sa Pilipinas."

Napatingin ako sa pinto ng may kumakatok.

"I have to go. May trabaho pa akong kailangan tapusin sa kumpanya." Binaba ko na yung tawag at nilagay ko na ulit ang phone ko sa table. "Come in."

"Sir, heto na po ang reports na pinapagawa niyo."

"Okay, put it there. Mamaya ko na iyan titingnan." Nilapag na ni ms. Julie ang reports sa table ko pero tinuloy ko pa rin ang pagta-type sa laptop. "Uh, ms. Julie."

"Yes, sir?"

"Dahil ikaw ang head ng HR baka may kilala ka na gusto maging sikretarya ko. I need male secretary."

"Hm, wala po pero inform ko na lang po kayo kung may nahanap na ako."

"Thank you." Nakita ko ang pagkagulat sa mukha ni ms. Julie. Oh right, I never say thank you to my employees before. Nagkakaganito lang ako simulang nakilala ko si Tifa.

Saying please or thank you are not in my vocabulary before.