The Legend of Heaven (တစ္ခါတုန္းက ေကာင္းကင္နန္းေတာ္မွာ..)

အပိုင္း-၁၃ က်ိဳး႐ွီကို ျပန္ေပးဆြဲခဲ့မယ္

‘ငါသာ သူ႔ကို မကူညီဘူး ဆိုရင္ သနားစရာ ေဟာ္ရဲ႕ရွီဟာ.. ေကာင္မေလးကို မထိႏုိင္ မေတြ႔ႏုိင္ ျဖစ္ေနမွာ.. အဲ့တာဟာ ဘယ္ေလာက္ ထိန္းခ်ဳပ္ရ ခက္တယ္ ဆုိတာ ငါသိျပီးျပီ..’

ရွီးရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ရဲတက္လာျပီး ပင္းနဲ႔ ခပ္ေဝးေဝးကို တိုးမိတယ္။ ပင္းက ရွီး ျဖစ္သြားတာကို သြားေတြ ေပၚလာတဲ့အထိ ရယ္ေမာလုိက္ျပီးမွ..

‘မင္းနဲ႔ငါ လက္ထပ္ ထားတာ ႏွစ္ႏွစ္ရာ ရွိျပီ မင္း ငါ့ကို ရွက္ေနတုန္းပဲလား..’

‘ငါ့အနား ကပ္မလာနဲ႔..’

ပင္းဟာ အဆက္မျပတ္ ရယ္ေမာရင္း ရွီးကို ေပြ႔ခ်ီလ်က္ ပ်ံတက္သြားရင္း.. နဖူးကို နမ္းလ်က္ျဖင့္..

‘ဘယ္လို လုပ္မလဲ ငါမွ မင္းမရွိပဲ မေနတတ္ေတာ့တာ..’

ပင္းေျပာလုိက္တဲ့ စကားကို နားဝင္ခ်ိဳစြာႏွင့္ ရွီး ျပံဳးလုိက္မိတယ္။ အျပစ္တင္လိုက္ဖို႔ကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့ႏွင့္..

‘အပိုေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ.. ပင္း ဘယ္တုန္းက ဒါေတြ တတ္သြားတာပဲ..’

‘ငါေျပာလုိက္လို႔ မင္းသေဘာက်သြား တတ္တာေတြကို မွတ္ထားတာ..’

‘ငါ ဘယ္တုန္းက သေဘာက်တယ္ ေျပာလို႔လဲ..’

ထိုသို႔ေသာ စကားႏုိင္လုျခင္း မ်ားက ပင္းႏွင့္ ရွီးၾကားတြင္ ေန႔စဥ္ ရွိတတ္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္သာ ျဖစ္တယ္။ ပင္းက ရွီးကို စေနာက္ရတာကို အရမ္း သေဘာက်တတ္လာျပီး.. ေျပာင္းလဲတဲ့ အမူအက်င့္ေတြကေတာ့ ရွီးအနားမွာ အဆက္မျပတ္ ကပ္ေနခ်င္တာပဲ ျဖစ္တယ္။ အရယ္အျပံဳး ကင္းမဲ့တတ္တဲ့ ပင္းဟာ ရွီးအေရွ႕မွာဆို စေနာက္တတ္တဲ့ လူပ်က္လိုပဲ ျပဳမူေလ့ ရွိတယ္။

ေဟာ္ရဲ႕ရွီနဲ႔ လံုရွီရဲ႕ ေလးေယာက္ေျမာက္ သမီးေတာ္.. လံုရန္ တို႔ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာကို လက္ခံ ရရွိခဲ့တယ္။ လံုရွီကေတာ့ ဒီမဂၤလာေဆာင္ကို သေဘာမတူဘူး ျဖစ္တဲ့ အတြက္ နတ္မင္းေတြဟာ မဂၤလာပြဲ တက္ေရာက္ဖို႔ မတက္ေရာက္ဖို႔ကို ေတြးေတာ ရတယ္။ ဟုန္လ်န္ကေတာ့ ခပ္ေအးေအးနဲ႔ပဲ ေနမေကာင္းလို႔ မဂၤလာေဆာင္ မတက္ႏုိင္ဘူးလို႔ ဆိုလုိက္တယ္။