The Legend of Heaven (တစ္ခါတုန္းက ေကာင္းကင္နန္းေတာ္မွာ..)

အပိုင္း-၁၂ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ငါမွ မင္းမ႐ွိပဲမေနတတ္ေတာ့တာ

‘ရွီး.. မင္း စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ပါနဲ႔.. ငါမင္းအတြက္ ေကာင္းကင္မွာ.. ပန္းဥယ်ာဥ္ တစ္ခု ဖန္တီးခိုင္းလိုက္မယ္..’

‘ေကာင္းကင္ကို လုိက္ေနမယ္လို႔ ဘယ္သူက ေျပာတာလဲ.. ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာပဲ ေနေပ်ာ္တယ္..’

ပင္းရွီဆိုတာ နဂိုရ္တည္းက ရိုးရွင္းတဲ့ နတ္မင္း ျဖစ္တယ္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ေဒါသထြက္လို႔ ရြဲ႕ေျပာတာလား.. ဒါမွမဟုတ္ တကယ့္ကို စိတ္ရင္းနဲ႔ ေျပာတာလား ဆုိတာကို ပင္းက မခြဲျခားတတ္ဘူး။ ပင္းအဲ့လို မခြဲျခားတတ္တာကို ရွီးဟာ နားလည္ေပမယ့္ စိတ္ထဲက မဟုတ္တဲ့ စကားကိုသာ ေျပာလုိက္မိတယ္။

ပင္းဟာ ရွီးရဲ႕ စကားကို အမွန္တကယ္လို႔ ထင္မွတ္မိတယ္။ ျပီးေတာ့ ျငင္းဆန္ျခင္း မရွိဘူး။ ေနာက္ဆက္တြဲ အေနနဲ႔ ပင္းဟာ ရွီးနဲ႔ အတူတူ ေျမျပင္မွာပဲ ေနက်န္ခဲ့ဖုိ႔ကို ေတြးေတာေနမိတယ္။ ေျပာရရင္ ရွီး ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို လံုးဝ မုတ္သံု အမွန္လို႔ ပင္းက ထင္ျမင္ခ်က္ ခ်လုိက္ျပီးသား ျဖစ္ေနတယ္။

ပင္းလို နတ္မင္း တစ္ပါးဟာ ရႈပ္ေထြးမႈေတြကို ရင္ဆုိင္ႏုိင္တယ္လို႔ တစ္စံု တစ္ေယာက္က ေျပာလာရင္ အဲ့ဒီသူဟာ အလိမ္အညာကို ေျပာလုိက္တာပဲလုိ႔ လက္ညိဳးထိုး စြပ္စြဲခ်က္ ထုတ္ရႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံဆိုး ကံေကာင္းနဲ႔ ရွီးဟာ ပင္းရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြကို မသိဘူး နားမလည္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။

တကယ္လို႔သာ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ပင္းကို ပန္းက လွတယ္ေနာ္ လို႔ ေျပာရင္ အင္းဟုတ္တယ္လို႔ပဲ ဆိုလိမ့္မယ္.. တကယ္လွလုိ႔ ခ်ီးက်ဴးတာလား တမင္သက္သက္ ရႈပ္ခ်ခ်င္တာလား ဆုိတာကို ပင္းက ေခါင္းရႈပ္ခံျပီး ထပ္ေတြးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ပင္းက အဲ့လိုမ်ိဳး နတ္မင္း ျဖစ္တယ္။

အခုလည္း ပင္း ၾကိဳးၾကိဳးစားစားနဲ႔ ထပ္ျပီး ေတြးေတာလုိက္တာက.. ရွီးကို ပန္းဥယ်ာဥ္အသစ္ တစ္ခု ဖန္တီးေပးဖို႔ ေျမေနရာကို ျဖစ္တယ္။ ရွီးကေတာ့ မ်က္ႏွာေလး စူပုတ္ေနျပီး ေကာင္းကင္မွာ ေနဖို႔ ထပ္မေခၚတဲ့ ပင္းကို စတင္ျပီး စကားမေျပာႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အစပိုင္းမွာ ပင္းက မသိေသးပဲ သူ႔ဖာသာပဲ ေျမေနရာကို ေတြးေတာေနတယ္။