Kısa Korku Hikayeleri

Aldığım En Tuhaf 911 Çağrısı

    Bir polis memuru olarak bir çok şey gördüm. Bazıları rezil, bazıları komik ,bazıları da iğrenç. Akılda kalıcı olmayanlar hariç genel olarak yaşadığım olayları kategorilere sokmak istersem temel 3 kategori bunlar olur. Çok nadir olarak da bazen "inanılmaz" olarak nitelendirdiğim çağrılar alırız. Bu zamana kadar karşılaştığım en ilginç ve garip çağrıyı sizlerle paylaşacağım.
    Molama çok yakın bir zamanda çevremde bir haneye tecavüz vakası hakkında bir çağrı almıştık. Bu sözde haneyee tecavüzün yaşandığı çevre o alandaki eski evlerden birindeydi. Aslında o çevre zamanında lüks bir mahalleydi. Fakat şimdi üzücü bir şekilde o civardaki evler eski değerini kaybetmişti veya bir çoğu terkedilmişti. Kalan binaların çoğunda da yaşlı insanlar yaşıyordu. O insanlar da o civarda eski zamanlardan beri yaşıyorlardı. Gelen 911 çağrısı oradaki evlerde yaşayan bir ev sahibinden gelmişti. Ona uhmmm Robin diyeceğim.
    Robin operatörü aramış ve ön kapısının açılıp kapandığını ve aşağısındaki kattan yürüme sesleri duyduğunu söylemişti. Yıllar önce eşini kaybettiği için artık yalnız yaşıyordu o yüzden açık bir şekilde belliydi ki bu normal birşey değildi. Bütün o zaman boyunca Robin telefonda operatörleydi ve hala zemin katta birisinin yürüdüğünü duyduğunu belirtiyordu. Ardından operatöre bir yere gidip saklanacağını söyleyip telefonu kapattı.
Bölgedeki içinde 2 memur bulunduran başka bir araçla aynı anda olay yerine varmıştık. Diğer memurlardan birisini evin arkasına gönderdik diğerini ise evin önüne koyduk. Öbür memurla de ben ön kapıdan girdik. Silahlarımız hazır bir şekilde sessizce zemin kata giriş yaptık. Benimle birlikte önden giren diğer memur arayan kadını bulup onun güvenliğini sağlamak için direkt olarak merdivenlere oradan da üst kata doğru ilerledi. 
Ben de aynı zamanda zemin katta sessizce ilerleyerek
herhangi birşey duyabilmek için uğraşıyordum. Fakat ilk odayı kontrol edip birşey olmadığını gördüğümde bunu diğerlerine duyurmak için seslendim. Bu orada olduğumuzu ele verecekti ama protokol bu şekildeydi. Oturma odasını kontrol ettim ve yemek odasına girdim hala birşey duymamıştım. Ardından mutfağa ilerledim ve mutfak çok boştu. Mutfak camından evin arkasına gönderdiğimiz polis memuruna baktım ve "Herhangi birşey gördün mü?" diye sordum o da görmediğini söyledi. Daha sonra üst kata çıkan polis memurundan odaları kontrol ettiğine dair hiçbirşey duymadığımı farkettim. Olabilecek en kötü şeye kendimi hazırlayarak ona seslendim ve merdivenlerden yukarı doğru koşar adımlarla ilerledim.
    Merdivenlerden çıktığımda üst kattaki koridora ulaştım. Tam o sırada üst kata çıkmış olan polis memurunun bana doğru yürüdüğünü gördüm. Aynı anda ikimiz de odaları kontrol ederken sesli bir şekilde neden birbirimize seslenmediğimizi sorduk. Ben seslenmiştim emindim, aynı şekilde o da seslendiğini söylüyordu. 911'i arayan kişiyle karşılaşıp karşılaşmadığını sordum, karşılaşmadığını söyledi. Kaçan birisi olursa diye evin önündeki ve arkasındaki memurlara güvenerek üst katı üst kattaki memurla tekrar aramaya karar verdik. Her odayı teker teker kontrol ettik. Odalardaki bütün dolapları da teker teker kontrol ettik fakat arayan kadını bulamadık. Ardından dönüp zemin kata bakmaya karar verdik.
    Zemin katı tekrar kontrol ettik hiçkimseyi bulamadık fakat ardından mutfağa gittiğimizde bir kapı gördük. Size yemin ederim ilk mutfağa girdiğimde olmayan bir kapıydı o. Herşeye rağmen kapıyı açtım, bodruma iniyordu. Fakat normal olmayan birşeyler vardı, karanlıkta ilk 3 basamaktan sonra hiçbirşey görünmüyordu. O karanlık boşluğa baktığımda üstesinden gelemediğim tuhaf bir duygu hissettim. O kadar saf bir karanlıktı ki tam bir korku hissetmiştim. O katı araştırdığım polis memuru bir acemiydi, göreve yeni başlamıştı. Sanıyorum ki benim gibi bir eski bir memuru etkilemek için hemen kendini bodrum katı kontrol etmek için merdivenlere attı.
    Robin saklanacağını söylediğinde, sadece ön kapının açılıp kapandığını söylemişti. 60 seneyi aşkın süredir aynı evde yaşadığı için evdeki her sesi tanıdığını ve o yüzden eve giren kişinin hala zemin katta olduğundan emin olduğunu söylemişti. Acemi memur fenerini açtı ve merdivenlerin geri kalanını aydınlattı. Ama karanlık sanki el fenerinin ışığını emiyor gibiydi. Etrafı kuşatan karanlığın içine doğru gıcırdayan merdivenlerden aşağı doğru inmeye başladı. Kata indiğinde "Temiz" diye bağırdığını duymuştum. Ardından hemen geri dönmesini bekledim, fakat hemen hemen 5 saniye boyunca hiçbirşey duymamıştım.
    Ardından merdivenlerden bana doğru yaklaşan bir gıcırtı duymaya başladım, silahımı olur da karanlıkta gelen şey aşağı inen polis memuru değildir diye hazırlamıştım. Gelen o polis memuruydu. Yüzü tamamen solmuştu, sanki yüzündeki tüm renkler emilmişti, gözleri yaşlar içindeydi. Aşağı inmeden önceki o kendine güvenen hali gitmiş yerine, endişe dolu ceset gibi bir hal gelmişti. Neler olduğunu sordum fakat cevap vermedi. Ben de bodrum katının dediği gibi gerçekten de temiz olup olmadığını sordum, titreyerek başını salladı ve onayladı. Tekrar tekrar neler olduğunu sordum fakat cevap vermeden hızlıca evin önüne doğru çıktı.
    Artık evde bir şüphelinin olmadığını bilmenin verdiği güvenle Robin'e saklandığı yerden çıkması için seslendim. "Merhaba! Kim o!?" diye cevap verdi ben de kendimin polis memuru olduğumu söyledim. Üst kata çıktığımda Robini sağdaki ilk odada buldum, yataktaydı. Sanki bütün zaman boyunca orada gibiydi. Sadece o da değil, sanki 911'i hiç aramamış gibi davranıyordu sanki olan biten hiçbirşeyden haberi yok gibiydi. Polisi onun aramadığını hatta bir telefonu bile olmadığını iddia etti.
    Bütün bunlara rağmen ona bir çağrı aldığımızı ve zemin katı, bulunduğu katı ve bodrum katının temiz olduğunu endişelenmesi gereken hiçbirşey olmadığını söyledim. Söylediklerime cevabı tüylerimi diken diken etmişti.
"Bu evin bir bodrumu yok."
    O an bu kadının bunamış olduğunu düşündün ve buna ek olarak evde tek yaşaması beni endişelendirdi. Kadının güvende olduğundan emin olduktan sonra ayrılmak için zemin kata doğru ilerledim. Kendi merakımı tatmin edebilmek için, yemek odasına oradan da mutfağa doğru ilerledim. Mutfağa geldiğimde daha önce hiç olmadığı kadar kafam karışmıştı. Bodruma inen kapı oradaydı ama bodruma gitmiyordu. Bir kilere açılıyordu. Raflara dizilmiş konservelerle ve yiyecek kutularıyla doluydu. Hepsi de camdan giren ay ışığıyla tamamen görünür bir şekildeydi.
    Karanlık yoktu, merdiven yoktu.
    Dışarı çıktım ve diğer polis memurlarıyla bir araya geldim. İçeri benimle girip bodrumu kontrol eden polis memurunun ortağı evin içinde neler olduğunu sordu ve tüm dürüstlüğümle tam olarak benim de bilmediğimi söyledim. Bodruma inen polis memurunu kontrol etmeye gittim, kendi devriye arabalarının yolcu koltuğuna oturmuş kendi kendine aynı şeyi fısıldıyordu.
    "Orada olmamalıydım. Onu görmemeliydim. Orada olmamalıydım. Onu görmemeliydim."
    Daha sonra bana o çağrının ardından merkeze döndükleri ve döner dönmez o memurun istifa ettiği söylendi.
    O akşam neler olduğu hakkında en ufak bir fikrim yok. Aklımda oraya ilk vardığım andan daha çok soru var şuan. O akşam 911'i kim aradı bilmiyorum. Üst katı bir değil iki kere kontrol ederken Robin neredeydi bilmiyorum. Bir bodrumu olmayan bir evin bodrumuna o polis memurunun nasıl inebildiğini bilmiyorum. Evi ilk kez dolaşırken o kapıyı atladım mı bilmiyorum. Herşey anlamsız geliyor.