Ben pek sosyel bir kişi değilim.Daha çok insanın sessizliğe sürükleyen yalnızlıkta duran biriyim.Bir sabah içimde garip bir hisle uyandım.Bu his beni maffediyordu.Zaman geçtikçe beni daha çok içine çekiyordu.Bu hissi unutmak için elimden geleni yapıyordum ama işe yaramıyordu.Uyursam geçer diye düşündüm.Hemen üst katta çıkmak için on dört basamaklı,uzun,soğuk merdivenleri hızlıca çıktım.Odamın kapısını hızlıca açıp,yatağıma zıpladım.Yatağa değer değmez uykuya daldım.Gece yarısı saat 03:00'da uyandım.Tekrar o hisle uyandım.Ama o içimdeki his gitmemişti.Dahada artmıştı.Dışarıya nefes almaya çıktım.Dışarıya hafif bir esinti vardı.Yıldızlar sanki ayla dans ediyordu.Gözümü kapatıp yürümeye başladım.Aradan bir 5 dakika geçti.Elimde ve yüzümde bir ağırlık vardı.Yüzümde yüzümü kapatan bir şey vardı.Yüzümdeki o şeyi çıkardım yüzümdeki bir maskeydi.Elimde ise bir bıçak vardı.Bilmediğim bir evin önündeydim.Evin içindeki kadın pencereden bana bağırıyordu: ''LÜTFEN BANA ZARAR VERME.BENİM KÜÇÜK BİR ÇOCUĞUM VAR.LÜTFEN GİT!''.
Gözümü açıp kapayınca ise kendimi o evin içinde buldum.Elimde o kadını parçalanmış cesedinden kopmuş başı vardı.Duvarda ise derisi yüzülmüş bir ölü bir bebek vardı.Garip bir şeyde vardı.İçimdeki o kötü his gitmişti ve rahatlamıştım.O an hatırlamıştım ben bir seri katilim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kısa Korku Hikayeleri
HororBiliyorsunuz değil mi? Bu koskocaman dünyada tek insanlar,hayvanlar,bitkiler yaşamıyor.Bizim görmememiz istenen bazı canlılar var ve bu canlılar bizi istiyorlar ve onlar bizi izliyor.Bizde onları göremiyoruz ve ne iyiki görmüyoruz çünkü biz onları f...
