The Queen Wattys2019BC

το μίσος

  Ημουνα έτοιμη να σκάσω μετά από τόσο φαγητό ,μετά από παρολίγον εκτέλεση μου άνοιξε η όρεξη.

<<έχεις γονείς? >> τα δάχτυλά του στο πηγούνι του σκεφτικός να με κοιτάει χωρίς να θέλει να με σκοτώσει.

<<θα σου πω ένα μυστικό. Οι μάγισσες φυτρώνουμε>>

  Κοίταξε αλλού για να μην τον δω να χαμογελάει.

<<Είναι νεκροί ;>>
Δυστυχώς όχι, ζούσαν και οι δύο και βασίλευαν με την ίδια σκληρότητα που βασίλευε ο γιος τους.

<<Ναι είναι νεκροί. >>

Σηκώθηκα από τη θέση μου και του γύρισα την πλάτη, δεν άντεχα άλλο να τον κοιτάω, και με τόσα μαχαίρια πάνω στο τραπέζι δεν θέλει και πολύ για να συμβεί το ατύχημα.

<< σε μισώ Χένρι και είμαι σίγουρη πως και το μωρό σου θα σε μισήσει μόλις μάθει τι έκανες στη μητέρα του >>

<<ο γιος μου δεν θα μάθει ποτέ για σένα, μην σκοτίζεις το μυαλουδάκι σου με τέτοιες θεωρίες >>

<<έλα τώρα, και οι δυο ξέρουμε πως δεν πρόκεται να με σκοτώσεις ακόμα κι όταν γεννήσω το παιδί σου. Και συνήθως βασιλιά μου οι μάγισσες γεννάμε κορίτσια. >>

Γύρισα να τον κοιτάξω για να καταλάβει πως δεν μπορούσε πάντα να πετύχει αυτό που θέλει. Ηθελε έναν γιό, έναν διάδοχο, μπορεί να γεννούσα κόρη, μια μάγισσα που θα μισούσε τον πατέρα της με τον ίδιο τρόπο που τον μισούσα κι εγώ.

<<Κορίτσι... Θα είναι υπέροχη. Λάρα... >>

   Πες μου ότι  τόσην ώρα με κορόιδευε και πως θα ήμουν νεκρή σε λίγο? Ηξερε τα πάντα! Το σκυλάκι του θα του τα είχε ξεράσει όλα είμαι σίγουρη.

Ξεροκατάπια για να καταφέρω να μιλήσω.

<<ο πώς με... Με αποκάλεσες?>>

<<όχι εσένα . Την κόρη μου. Λάρα. Το όνομα της αδερφής μου. >>

  Τι γλυκό και άρρωστο ταυτόχρονα. Θα έβαζε στην κόρη του το όνομα του παιδιού που δολοφόνησε.

Εκανε πίσω την καρέκλα και και ήρθε κοντά μου, ήθελε πάλι να ακουμπήσει την κοιλιά μου. Δεν μου άρεσε αυτό, με ενοχλούσε και μάλιστα πολύ. Δεν άντεχα να με αγγίζει το τέρας ο αδερφός μου και να αγγίζει και το μωρό μου.