The Queen Wattys2019BC

τύψεις

Ημουν ακόμα στο κρεβάτι αν και δεν πονούσα πλέον, οι μάγισσες αναρρώνουμε γρήγορα,  τουλάχιστον πιο γρήγορα από τους θνητούς. Είχα τον Γκάροχ δίπλα μου να γελάει καθώς προσπαθούσε να σηκώσει τα πόδια του ψηλά στον αέρα και την μικρή μου Λάρα στο στήθος να πίνει το γάλα μου ήρεμη με κλειστά τα μάτια.

<<Τι; θες να δεις πάλι την αδερφή σου; >>. Τον ρώτησα γλυκά και έτριψα την φουσκωτή κοιλίτσα του.

<<λαίδη μου θέλετε να πάρω τον πρίγκιπα; >>. Η Κέιτλιν ετοιμάστηκε να σηκώσει τον γιό μου αλλά σήκωσα αμέσως το χέρι μου για να την σταματήσω.

<<Μπορώ να τα καταφέρω Κέιτλιν. Ασε που θέλω και τα δύο μωρά μου κοντά μου >>

   Η Κέιτλιν χαμογέλασε και ίσιωσε την πλάτη της.

<<Είστε καλή μητέρα λαίδη μου>>

<<Λοιπόν απλά προσπαθώ να μην μοιάσω στη δική μου >>

Ξρφύσιξα απογοητευμένη, εγώ ποτέ δεν είχα τέτοιες στιγμές με την μητέρα μου ,ποτέ δεν μου έδωσε τρυφερότητα, μια αγκαλιά. Μόλις γεννήθηκα βρέθηκα κρυμμένη στην αγκαλιά του αδερφού μου  να μην έχω σπίτι.

<< Είπατε κάτι λαίδη μου; >>

<<όχι κέιτλιν... Απλά σε ευχαριστώ... Δεν ξέρω αν το εννούσες αλλά σημαίνει πολλά για μένα >>

<<λαίδη μου, εννοώ κάθε λέξη που σας λέω. >>

    Τελικά η Κέιτλιν δεν ήταν σαν τους υπόλοιπους αγρικους του νότου, ήταν ευγενική, αθώα, καλόκαρδη και πιστή  σε μένα, όχι στον Χένρι.

     Κάποιος χτύπησε δυο φορές την πόρτα.

<<περάστε >>. Μέσα μπήκε ο Χένρι, γύρισε αμέσως το κεφάλι του προς την αντίθετη μεριά του κρεβατιού μόλις με είδε να θηλάζω, τι ντροπές είναι αυτές ξαφνικά!

<<Θα περάσω αργότερα >>

<<Οχι μείνει, είναι εντάξει. Κέιτλιν δεν σε χρειάζομαι άλλο, μπορείς να φύγεις >>

<<Οπως επιθυμείτε λαίδη μου >>
  Εκανε μια υπόκλιση σε μένα και μετά μια υπόκλιση στον βασιλιά της.

<< Πού οφείλεται η αμηχανία ακριβώς; >> τον Ρώτησα δήθεν μπερδεμένη, κατάφερε τελικά να με πλησιάσει.