Γεια σας! Με λενε Παυλίνα και ειμαι 16, πηγαίνω δηλαδή Ά Λυκειου. Μένω στην Πρέβεζα μαζί με την οικογένειά μου.
Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019
Σήμερα εχουν καλέσει στο σχολείο τους γονείς για να τους ενημερώσουν για μια αλλαγή
που θα γίνει στην 3ημερη. Οι δικοι μου δεν μπορούσαν να έρθουν γι'αυτό θα τους πάρουν τηλέφωνο.
Πάμε Κέρκυρα την Τρίτη!
Κάθομαι στο προαύλιο και κουβεντιάζω με την παρέα μου. Δεν εχω και πολλούς φίλους,λίγους και καλούς, όπως μου αρέσει να λέω δεν είμαι αντικοινωνική αλλά κοινωνικά επιλεκτική. Τουλάχιστον δεν ειμαι σαν κάτι άλλες που έχουν πηδηχτεί με τον μισό πληθυσμό της Πρέβεζας!
Δανάη: Τι λέτε να τους θέλουν?
Παυλίνα: Δεν ξερω και ουτε με νοιάζει. Μόνο μη μας χαλάσουν την εκδρομή μας γιατί θα έχουν να κάνουν μαζί μου!, σηκώθηκα όρθια και σήκωσα τα μανίκια μου
Γιώργος: Κατσε κατω ρε που με αυτό το ύψος μόνο τα στρουμφακια μπορούν να σε πάρουν στα σοβαρά!, ειπε και γέλασε
Παυλίνα: Ει είμαι 1.60 και σε πληροφορώ οτι ψηλώνω ακόμα!, ειπα και καλα πειραγμενη.
Αντρέας: 1.60 με τα χέρια στην ανάταση εννοείς...
Γέλασαν ολοι
Παυλίνα: Χα χα! Πολυ αστείο!(Διακρίνετε την ειρωνια, ετσι? Μιλήστε ρε! Καλα!)
Έρχεται ο Δημήτρης.
Δανάη:Ψυχραιμία εσυ, μου ψιθύρισε
Δημήτρης: Τι γίνεται?
Α,Γ,Δ: Γεια!
Δημήτρης: Παυλίνα, δεν μιλάμε?
Παυλίνα:Με πρόλαβαν! , χαμογελάσαμε ο ενας στον αλλο αμήχανα.
Γιώργος:Βγήκαν οι γονεις μας!
Παυλίνα:Καιρός ηταν!
Τελικά μια απο τις καθηγήτριες που θα ερχόταν στην εκδρομή έσπασε το πόδι της και κανένας καθηγητής δεν μπορεί να την αντικαταστήσει, γι'αυτο θα μας φέρουν ενα καθηγητή από κάποιο άλλο σχολείο για την εκδρομή.
Ο,τι να 'ναι.
Παυλίνα:Απο αλλο σχολείο? Πάμε καλα? Ποιος ξέρει ποιον παππού θα μας φέρουν!
Μαρία:Κορίτσια κορίτσια!
Παυλινα:Πες το.
Μαρια:Παντα τοσο γλυκιά!, ειπε ειρωνικά
Παυλίνα:Κι εγω σ'αγαπάω, απάντησα με το ιδιο ύφος.
Μην παρεξηγείτε.. για πλακα το κάνουμε.
Μαρια: Αυτος ο καινούριος λένε οτι ειναι νεος και πολύ ωραίος..
Παυλίνα: Δεν με απασχολεί. Εγώ άλλον θέλω. Σιγά μην ασχοληθώ με τον κάθε παππου-καθηγητή...
Γιώργος:Οκay Παυλίνα.. ξέρουμε ποιον θες.. μάζεψε τα σάλια σου., ειπε γελώντας.
Δανάη: Και για πες τον ειδες?
Μαρια: Οχι μου είπαν οτι εφυγε γρήγορα., είπε απογοητευμένη.
Δανάη: Γαμωτο να μην τον δουμε...
Παυλίνα: Τι ατυχία,ρε γαμωτο να χάσουμε τέτοιο κελεπούρι, τις ειρωνευτηκα!
...
*Το απόγευμα*
Ετοιμάζω τα πράγματά μου εδω και 5 ωρες που γυρίσαμε απο το σχολείο. Εντωμεταξύ δεν βρισκω ενα μπλουζακι που θελω να παρω μαζι μου και εχω τοσα νεύρα!Παω στην καφετέρια να παρω κανενα καφε.. αν εχω ΜΙΑ κακή συνήθεια ειναι να πίνω συνέχεια καφε.
#Τηλέφωνο Παυλίνας#
Παυλινα:Ελα
Δαναη:Ελα. Τι γίνεται?
Παυλίνα:Παω να παρω ενα καφέ.
Δανάη:Παλι καφέ ρε συ Παυλίνα?
Παυλίνα: Παλι..
Δανάη:Αμαν ρε Παυλίνα..
Παυλίνα:Για να μου κανεις κύρηγμα με πήρες?
Δανάη:Όχι αλλά αν θες μπορώ να αρχίσω!
Παυλίνα:Όχι Ευχαριστώ δε θα πάρω. Εκτός αυτού πρέπει να σε κλείσω γιατί μόλις έφτασα στη καφετέρια.
Δαναη:Καλά θα μιλήσουμε αργότερα bye
...
Παυλίνα:Γεια σας! Τι κανετε?
Κ. Μαριος:Καλώς την! Καλα, εσυ?
Παυλίνα:Καλα!
Κ. Μαριος: Σε μισο λεπτό στον εχω έτοιμο!(ναι ξέρει την παραγγελία μου μετα απο τοσο καιρό σταθερή πελάτισσα. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι αυτό συμβαίνει και στα σουβλατζίδικα!)
...
Κ. Μάριος: Έτοιμος ο cappuccino σου!
Παυλίνα: Ευχαριστώ πολύ!
Πλήρωσα και βγαινοντας απο τη καφετέρια κάποιος βλάκας επεσε πάνω μου και έχυσε όλο τον καφέ στα ρούχα μου!
Παυλίνα:Ρε πας καθόλου καλά? Κοιτάμε και λιγο μπροστά μας ξέρεις όχι μόνο το κινητό μας! Τι θα κάνω τώρα γαμωτο μου και ήθελα να την πάρω μαζί μου αυτή τη μπλούζα!
Τότε σήκωσα το κεφάλι μου για να δω ποιος γελοίος με έκανε έτσι!
Μόλις κοίταξα το πρόσωπο του και αυτά τα μάτια μου κόπηκαν τα πόδια! Ήταν τόσο ωραίος και γοητευτικός αλλά ταυτόχρονα και τόσο γαϊδούρι που τόση ώρα δε μου έχει ζήτησει ούτε μια συγγνώμη!
Τώρα θα μου πεις ποιος τα υπολογίζει αυτά μπροστά σε μια τόσο ωραία θέα....
------------------------------------------------
