Π:Ε θα βγω με τον Δημήτρη.
Λ:Και θα βάλεις αυτά?
Π:Ναι γιατί?
Λ:Τι γιατί! Δε σε αφήνω να πας έτσι έξω!
Π:Ναι καλά. Δε θυμάμαι να άλλαξα κηδεμόνα!
Λ:Έλα εδω, είπε και άνοιξε την ντουλάπα μου.Αυτα θα βάλεις, εβγαλε ενα τζιν, μια γκρι κοντομανικη μπλούζα και μια ζακέτα.
Π:Σιγά μην βάλω και φούστα μέχρι τον αστράγαλο! Εγώ έτσι με τον Δημήτρη δεν βγαίνω.
Λ:Βαλτα και τελείωνε.
Π:Τι πρόβλημα έχεις? Έτσι θα πάω! Τέλος.
Λ:Πού θα πάτε?
Π:Δεν ξέρω. Αυτός τα κανονίζει.
Λ:Και πού θα συναντηθείτε?
Π:Σιγά μην σου πω. Για να έρθεις να μου το χαλάσεις πάλι!
Λ:Πες μου μόνο αυτό. Χτες το πρωί, κάνατε κάτι?
Π:Δε νομίζω να σε αφορά!
Λ:Τι ώρα θα έρθεις?
Π:Δεν ξέρω. Κατά τις 1 λογικά.
Λ:Και θα γυρίσεις μόνη σου?
Π:Όχι θα έρθω με τη λιμουζίνα μου, τον ειρωνευτηκα. Μόνη μου βέβαια.
...
*Το βραδυ*
Π:Γειά.
Δημ:Γειά. Τι κάνεις?
Π:Καλά. Εσύ?
Δημ:Καλά. Πάμε?
Π:Πού πάμε?
Δημ:Cinema.
Π:Τέλεια! Δεν πιστεύω να με βάλεις να δούμε καμιά περιπέτεια!
Δημ:Οχι. Θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα δούμε ρομαντική. Μεχρι τι ώρα μπορείτε να είστε μαζί μου δεσποινίς?
Π:Λογικά μέχρι τις 1.
Δημ:Τέλεια! Το σημερινό βράδυ θα σου μείνει αξέχαστο.
*Στο cinema*
Ο Δημήτρης έφερε τα εισιτήρια για την ταινία και εγώ πήρα pop corn.
Δημ:Πάμε?
Π:Ναι .
...
Κατά τη διάρκεια της ταινίας ο Δημήτρης μου έπιασε το χέρι και εγώ ακούμπησα το κεφάλι μου πάνω του. Ήταν πολύ ωραια!
Λουκάς POV
Είμαι ακριβώς απο πίσω τους. Τι κάνει? Της πιάνει το χέρι!!
Η ταινία τελείωσε.
Παυλίνας POV
Π:Τι έχει τώρα το πρόγραμμα?
Δημ:Τώρα φαγητό.
Με πήγε σε ενα πολύ ωραίο εστιατόριο και το φαγητό ήταν εξαιρετικό!
Λουκάς POV
Είναι εδώ και ώρα σε ενα εστιατόριο και εγώ κάθομαι απ'εξω σαν τον μπουφο!
Παυλίνας POV
Δημ:Φεύγουμε?
Π:Ναι.
Δημ:Επόμενη στάση...τ'αστέρια.
Λουκάς POV
Τ' αστέρια? Κοίτα που ο μικρός εχει καλύτερες ιδέες από μενα!
Παυλίνας POV
Με πήγε σε ενα μέρος που τα αστέρια και ο ουρανός φαίνονταν υπέροχα!
Π:Είναι πανέμορφα!
Δημ:Έκανα 3 εβδομάδες να σκεφτώ πού θα σε παω και 4 ώρες να καθαρίσω πλήρως τον χώρο από χαλίκια.
Π:Είσαι ο καλύτερος!
Ξαπλωσαμε και μου κράτησε το χέρι. Κοιτούσαμε για ώρα τον ουρανό...κάποια στιγμή με κοίταξε και μου έδωσε ενα φιλί στο μέτωπο. Του χαμογέλασα.
Λουκάς POV
Κοιτα ρε πώς τον κοιτάει! Πότε δε με έχει κοιτάξει έτσι. Τα μάτια της γυαλίζουν απο χαρά! Δεν έχω άλλες ελπίδες. Έφυγα...
...
Παυλίνας POV
Αποχαιρετηστηκαμε με τον Δημήτρη και έφυγα. Το σπίτι μου ειναι 5 λεπτά απο εδώ. Είναι τελείως σκοτεινά και δεν εχει καθόλου κόσμο. Αχ Λουκά, πού εισαι? Φοβάμαι!
Ξαφνικά δυο χερια ακουμπάνε τη μέση μου.
Π:Λουκα ήρθες!, είπα και γύρισα χαρούμενη. Όμως δεν ήταν ο Λουκάς.
?:Πριγκίπισσα δεν είμαι ο Λουκάς!, με ειρωνευτηκε. Είμαι ο Κώστας. Δεν πιστεύω να με ξέχασες!
Αυτή η φωνή μου προκαλεί ανατριχίλα...την ίδια αίσθηση που μου προκαλεσαι την πρώτη φορά που την άκουσα...
Τώρα θυμήθηκα! Είναι ο τύπος απ'το club στην εκδρομή.
Κ:Καταλαβαίνω οτι ξαφνιάστηκες. Περίμενες τον καθηγητάκο σου να έρθει να σε σώσει!
Π:Τι θες? Άσε με!
Κ:Δεν πρόκειται! Θα έρθεις μαζί μου και κανένας δεν θα ξέρει πού εισαι!
Π:Θα με βρει ο Λουκάς!
Κ:Κι ομως! Και ξέρεις γιατί? Γιατί πολύ απλά ο Λουκάς έφυγε οταν σας είδε με τον Δημήτρη, οπότε δεν ξέρει τι κάνεις αυτή τη στιγμή!
Π:Πού ξέρεις εσυ για τον Δημήτρη?
Κ:Δεν έχω σταματήσει λεπτό να σε παρακολουθώ. Απλώς περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να δράσω! Αλλά μην καθόμαστε όρθιοι.. πάμε;, είπε και έδειξε ενα φορτηγάκι.
------------------------------------------------
