Παυλίνας POV
Μετά απο λιγο φτάσαμε στο αεροδρόμιο για να πάμε Κέρκυρα. Δεν εχω ξαναταξιδεψει με αεροπλάνο και η αλήθεια ειναι πως φοβάμαι.. τοσο ψηλά, με τους ανθρώπους να φαίνονται σαν μυρμήγκια.. ψυχραιμία Παυλίνα!
*Στο αεροπλάνο*
Καθίσαμε όπως και στο λεωφορείο. Εγω με την Δανάη μαζί, η Μαρια με ένα αλλο κορίτσι πίσω μας, ο Δημήτρης με τον κολλητό του μπροστά μας .. κοιτάζω δίπλα μου και αντί να δω τα αγόρια που ήταν πριν.. ποιον βλεπω? Σωστα! τον πολυαγαπημένο μου καθηγητή, τον Λουκά.
Λιγο πριν ξεκινήσει η πτήση, μου χαμογελάει.
Π:Δεν πρόκειται να με αφήσεις ποτε?, του ειπα οσο πιο χαμηλόφωνα μπορώ.
"Η πτήση θα ξεκινήσει σε λιγα λεπτα. Παρακαλώ οι επιβάτες να καθίσουν στις θέσεις τους με τις ζώνες τους και να απενεργοποιησουν τα κινητά τους. Ευχαριστώ."
Π:Άσε μας και εσυ μαντάμ!
Δ:Κορίτσι μου ηρέμησε.. ολα θα πανε μια χαρα. Βρισκόμαστε στο 2019, τι ακριβώς φοβάσαι?
Λ:Τι πάθατε κορίτσια?
Δ:Εδω κύριε, η Παυλίνα φοβάται γιατί ειναι η πρώτη φορά που μπαίνει σε αεροπλάνο.
Λ:Παυλίνα ε? Ωραίο όνομα., με κοιταξε και μου χαμογέλασε. Για πες μου, τι φοβάσαι?
Π:Δεν ξέρω αλλα αν δεν κατέβω ΤΩΡΑ θα πάθω κρίση πανικού! Δανάη τι θα κάνω?
Λ:Δανάη να σου πω λιγο?
Δ:Ναι πείτε μου.
Τον πλησίασε και κατι της ειπε.
Δ:Ναι δεν εχω θεμα, αρκεί να ηρεμήσει.
Λ:Ωραια.
Σηκώθηκαν και άλλαξαν θέσεις.
Π:Εε τι γίνεται?
Ο Λουκάς ήρθε και κάθησε δίπλα μου.
Λ:Τώρα φοβάσαι?
Π:Τωρα εχω νεύρα, του απάντησα ειρωνικά.
Το αεροπλάνο απογειώθηκε.
Είχα κοκκαλωσει στη θέση μου και δεν κουνιόμουν.
Λ:Ηρέμησε.
Π:Δεν είναι και πολυ εύκολο!
Μου κράτησε το χέρι και μου το έσφιξε. Μείναμε ετσι για λίγο. Δεν είπα τίποτα. Απλα κοιτούσα μπροστά.
Μετά απο λίγη ώρα φτάσαμε. Πήγαμε στο ξενοδοχείο μας που ήταν κοντά στο αεροδρόμιο.
Κ. Παπαπέτρου:Παιδιά εδώ είμαστε.. το πρόγραμμα αρχίζει απο αύριο οπότε τωρα μπορείτε να τακτοποιήστε τα πράγματά σας και να πάτε στην πισίνα. Και προσοχή !
Έχουμε κλείσει δωματιο για εμένα, τη Μαρία και τη Δανάη. Θα περάσουμε ΤΕ-ΛΕΙ-Α! Αφου πρωτα πνίξω τον Λουκάκο στην πισίνα! Βάλαμε τα μαγιό μας και πηγαμε κατω. Εγώ φορούσα ενα μαύρο ολόσωμο.
Στην πισίνα ήταν ηδη ο Δημήτρης με την παρέα του. Ευτυχώς δεν ειδα πουθενά τον Λουκά.. ποσο στραβά μπορεί να παει?
Ήρθαμε πολυ κοντά με τον Δημήτρη. Σε καποια φάση με αγκάλιασε και ήταν πραγματικά υπέροχα!
Εκείνη τη στιγμή είδα τον Λουκά να μας κοιτάζει θυμωμένος αλλά δεν έδωσα σημασία. Με ένοιαζε ο Δημήτρης και μόνο ο Δημήτρης! Το απόγευμα πήγαμε στα δωμάτια να ξεκουραστούμε και το βράδυ θα πηγαίναμε για φαγητό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Έβαλα ενα σκισμένο τζιν, μια γκρι κοντή μπλούζα και τα super star μου. Πήγαμε κατω ήσυχα ήσυχα και φάγαμε. Γυρίσαμε στο δωμάτιο μας. Βάλαμε τις πιζάμες μας και ξαπλωσαμε. Εγώ φορούσα μια αρκετά στενή μαύρη μπλούζα και ένα σορτσάκι με άσπρες λεπτομέρειες.
Χτυπάει η πόρτα. Ανοίγω.
Λ:Γεια σου Παυλίνα.
Μπήκε μεσα. Οχι ρε φίλε παλι..
------------------------------------------------
