Παυλινας POV
Είμαστε εδώ και 4 μέρες στη Σαντορίνη και είναι όλα υπέροχα. Πηγαίνουμε βόλτες, κοιμόμαστε αγκαλιά, βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα, κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα.. τίποτα δε μπορεί να το χαλάσει!
Τώρα έχω έρθει στο mini market να πάρω κάποια πράματα.
Λουκάς POV
Η Παυλίνα έχει πάει στο mini market και εγώ κάθομαι στο δωμάτιο και χαζεύω στη τηλεόραση. Νιώθω τόσο ευτυχισμένος που μπορώ να περάσω τόσο χρόνο με την Παυλίνα μου και που επιτέλους τα ξαναβρηκαμε και είναι όλα όπως παλιά. Το μόνο πρόβλημα που έχει ακόμα να αντιμετωπίσει η σχέση μας είναι ότι πρέπει να πούμε στους γονείς της Παυλίνας για ο,τι γίνεται μεταξύ μας τα τελευταία 2,5 χρόνια. Θα γίνει κι αυτό δεν αγχώνομαι. Οσο σκέφτομαι ότι τσακωθηκαμε και ότι παραλίγο να την χάσω για κάτι ηλίθιες εξετάσεις τρελαινομαι.. έτσι κι αλλιώς μου το ξεκαθάρισε ότι δεν έχει πάει καθόλου καλά. Βέβαια η Παυλίνα πάντα έτσι ειναι.. νομίζει ότι έχει πάει χαλια και τελικά αριστεύει. Όμως αυτή τη φορά φαίνεται να το πιστεύει.
Ξαφνικά ένας ήχος διέκοψε τις σκέψεις μου. Μήνυμα στο κινητό της Παυλίνας.'Το ξέχασε εδώ', σκέφτηκα. Σηκώθηκα να δω ποιος της είχε στείλει πάλι μήνυμα. Λογικά τα κορίτσια..
*10 λεπτά αργότερα*
Π-Γειαα! Σου ελειψα; Γιατί δε μου απαντάς τι έγινε;
Λουκας POV
Δεν είπα τίποτα απλά της έδειξα την οθόνη του κινητού της.
Λ-Αυτο ηταν που δεν είχες περάσει; Αλλά βέβαια ,έπρεπε να το περιμένω, το είπες επίτηδες για να μη θυμώσω και να μπορείς να με έχεις για όταν βαριέσαι την υπόλοιπη χρονιά! Δε φταίει κανείς άλλος! Εγώ φταίω που για ακόμη μια φορά σε εμπιστεύτηκα! Γίνεται κάτι με τον Δημήτρη, το ξεχναω. Έχεις εσύ νεύρα, το ξεχνάω. Το παίζεις δύσκολη, το ξεχναω. Μου κρύβεις τις εξετάσεις, το ξεχναω. Μου λες ψέματα, το ξεχνάω. Ξέρεις κάτι; Κουράστηκα να διαγράφω με το ζορι πράγματα από τη μνήμη μου! , Είπα φωνάζοντας.
Η Παυλίνα δεν έλεγε τίποτα απλά κοιτούσε κάτω και εκλεγε.
Παυλίνας POV
Π-Συ γγν ωωμ η, κατάφερα να πω ενώ εκλεγα.
Λ-Δε θέλω τη συγγνώμη σου! Δε θέλω τίποτα από σένα πια! Θέλω να ξεχάσεις ότι υπάρχω! Είδες οι ρόλοι αντιστράφηκαν! Στην αρχή εσύ δεν με ήθελες και εγώ καθόμουν σαν τον βλάκα και στενοχωριομουν, τώρα φεύγω εγώ και κάτσε εσύ να κλαις!
Λουκάς POV
Λ-Πηρα ένα σακίδιο και μερικά απαραίτητα πραγματα και έφυγα από το ξενοδοχείο. Πήρα το αυτοκίνητο και άρχισα να τρέχω να τρεχω.. δεν ήξερα πού πήγαινα! Ήθελα μόνο να φύγει μακριά από το ξενοδοχειο, τις αναμνήσεις, την .. Παυλίνα. Στη διαδρομή μίλαγα μόνος μου, φώναζα, εβριζα με ανοιχτά τα παράθυρα. Οι περαστικοί με κοίταζαν περίεργα αλλά το μυαλό μου είχε θολώσει και μπορούσα να σκεφτώ μόνο μια λεξη 'Παυλινα'.
------------------------------------------------
