Iedereen wordt geboren met drie data op zijn of haar arm getatoeëerd.
•Datum 1: De dag dat je je levensdoel bereikt.
•Datum 2: De dag dat je je zielsverwant ontmoet.
•Datum 3: De dag waarop je sterft.
Deze datums zijn op de seconde nauwkeurig en kl...
Nog steeds waren Carmens ogen rood van het huilen. Nadat ze gisteravond thuis was gekomen van haar vriendin had ze nog een hele tijd zitten huilen en nog steeds vulden haar ogen zich met tranen als ze dacht aan haar vriendin.
"Ben je bang?" dat was de vraag die Lydia haar gisteren had gesteld, en sinds dien ging de vraag niet meer uit haar hoofd. Was ze bang? Ja, Ja ze was bang. Angst voor het onbekende, dat is waar ze last van had. Ze kon het negeren. Ze kon het ontkennen, maar diep van binnen had ze heel veel angst.
Angst, het was eigenlijk een raar iets. Waarom betond het eigenlijk? Carmen had er wel eens wat over gelezen in een tijdschrift. In de tekst werden allemaal redenen genoemd waarom we angst hebben en er werd in besproken wat het verschil was tussen 'gezonde' angst en 'overdreven' angst ofwel een angststoornis.
Zou ze zelf ook last hebben van een stoornis? Ze had er wel eens vaker over na gedacht, eigenlijk best wel vaak. Maar toch had ze nooit geprobeerd het uit te zoeken. Misschien had ze er inderdaad wel last van. Het zou kunnen, maar zeker weten wist ze natuurlijk niet. Tenzij.. Dat tijdschrift moest nog ergens in haar kamer liggen. Ze wist honderd procent zeker dat ze het niet weg had gegooid. Als ze dat tijdschrift nu zou kunnen vinden, zou ze misschien wel met die informatie antwoorden voor zichzelf kunnen vinden.
Na wat leek uren zoeken zag ze een dun boekje onder haar kast liggen. Met een klerenhanger lukte het haar net om het tijdschrift vanonder haar kast te krijgen. Ze bladerde door het tijdschrift, tot ze bij het artikel kwam wat ze nodig had. Hopelijk stond er wat in wat ze kon gebruiken. Snel en nieuwsgierig begon ze te lezen.
'Gezonde' angst heeft iedereen. Iedereen is wel eens bang. Dit is maar goed ook want angst beschermt je tegen gevaren. Adrenaline, een hormoon in je lichaam, wordt aangemaakt als je bang bent of als je angst hebt. Adrenaline zorgt ervoor dat je goed oplet en het laat je hart sneller kloppen. Angst zorgt er dus voor dat je goed oplet en dat je snel kunt reageren. Hierdoor kan je bijvoorbeeld sneller vluchten of vechten.
Angst is dus een normaal iets. We kunnen zelfs niet zonder angst. 'gezonde' angst heeft verschillende functies. De belangrijkste twee functies zijn de beschermende functie en de adviserende functie.
Angst beschermt ons dus. Dit gaat als volgt in zijn werk. Stel je voor je wandelt ergens in het bos en je komt in een keer oog in oog te staan met een gevaarlijk dier. Neem bijvoorbeeld een wild everzwijn vrouwtje dat haar jong wil beschermen. Op zo een moment is de emotie angst enorm hoog en neemt het lichaam het van je over, je krijgt niet eens zelf de kans om bewust in te grijpen, je lichaam reageert namelijk veel sneller. Dit noemen we het vecht-vlucht-mechanisme. Dit mechanisme is er dus puur om je te beschermen. Nog een voorbeeld waarin dit mechanisme een rol speelt is als je bijvoorbeeld een straat over wil steken of je wil afslaan maar ineens zie je wat aankomen en deins je snel terug. Voordat je zelf al bewust nagedacht hebt over de situatie ben je al teruggedeinsd en heeft je lichaam het dus weer van je overgenomen door sneller te zijn in het reageren.
Angst heeft ook een adviserende functie. Kijk bijvoorbeeld naar een jongentje dat buiten aan het spelen is. Aan de kant van de weg ligt een wei, en het jongentje wil de paarden die daar instaan aaien. De wei is afgezet met schrikdraad, maar het kind kent dit niet en kijkt dus niet uit. Hij komt tegen het draad aan en krijgt een schok. Op dat moment zal het jongentje dus pijn ervaren. Als hij nog een keer schrikdraad tegenkomt wordt er op onbewust niveau een herinnering geactiveerd. Deze herinnering is gekoppeld aan de emotie angst en natuurlijk pijn. Doordat deze emoties gekoppeld zijn aan de herinnering weet hij dat hij het draad niet aan moet raken. Hij krijgt dus onbewust het advies door om van het draad af te blijven.
Nu we het een en ander weten over 'gezonde' angst kunnen we het hebben over angststoornissen. Angst is heel normaal en zelfs noodzakelijk zoals hierboven beschreven is. Maar wanneer je bang bent terwijl er geen gevaar is dan is er sprake van overdreven angst. Als een persoon dit vaak ervaart, als hij of zij dus vaak bang is voor dingen waar je eigenlijk niet bang voor hoeft te zijn, dan spreken we van een angststoornis.
Toch kan je niet alle angststoornissen met elkaar vergelijken. Er zijn namelijk veel verschillende angststoornissen. Een paar voorbeelden hiervan zijn;
Gegeneraliseerde angststoornis (GAS) Dit is de meest voorkomende angststoornis. Het is een chronische aandoening waarbij een persoon langdurig angstig is en zich zorgen maakt over gebeurtenissen, objecten en situaties in zijn of haar leven. Mensen die dit hebben zijn niet altijd in staat te achterhalen waar de angst vandaan komt.
Paniekstoornis. Bij een paniekstoornis heeft de persoon meestal korte of plotselinge aanvallen van intense heftige angst. De aanvallen leiden tot bevingen, verwardheid, duizeligheid, misselijkheid en ademhalingsmoeilijkheden. Een persoon die een paniekaanval heeft denkt soms dat hij lijdt aan een levensbedreigende ziekte zoals dat hij of zij een hartaanval heeft vanwege de ademhalingsmoeilijkheden die deze persoon op zo een moment ervaart. Paniekaanvallen gebeuren soms ma een stressvolle situatie maar soms ook ineens uit het niets.
Sociale fobie. Sociale fobie is een angst waarbij mensen angst hebben om contact te maken met andere mensen. Ze zijn bijvoorbeeld bang negatief beoordeeld te worden door anderen. Dit uit zich in bijvoorbeeld plankenkoorts, een angst voor intimiteit en een angst voor vernedering. Door deze stoornis vermijden personen openbare situaties en menselijk contact, zodat ze geen confrontatie hebben met hun angst en ze niet zoveel stress ervaren. Het is bij elke persoon anders hoe heftig deze persoon ervaart. Maar bij heftige gevallen wordt het dagelijks leven ernstig verstoord door hun ontwijkende gedrag. Een voorbeeld hiervan is dat ze bijvoorbeeld het huis niet meer uit gaan.
Natuurlijk zijn er nog meerdere angststoornissen en fobieën maar dit zijn de meest bekende. Natuurlijk zijn er ook behandelingen voor. Voor elke stoornis of fobie wordt tekenen welke behandeling het beste aansluit, want behandelingen voor fobieën en angststoornissen kunnen heel erg verschillen per persoon.
De meest gebruikte en bekende behandelingen is de exposure therapie. Dit betekent het blootstellen aan de angsten in kleine stapjes. Angst kan je namelijk zien als een golfbeweging. Het gaat in een stijgende lijn tot de angst zijn hoogtepunt heeft bereikt en vervolgens zakt de angst dan ook weer. Tijdens de exposure therapie let de psycholoog of therapeut op het zakken van de angst en vraagt steeds elke keer hoe hoog de angst is die de persoon ervaart. Het is meestal de bedoeling dat tijdens de oefening de angst 2 punten naar beneden is gezakt vanaf het punt dat ze begonnen zijn met de oefening. Als dit gebeurt is stoppen ze met de oefening en noteren ze het resultaat. Het is belangrijk om dit resultaat te noteren, want hoe vaker je iets doet wat je spannend vind hoe minder spannend het wordt omdat je ervaart dat er geen gevaar is. Door je resultaten te noteren kan de persoon en de psycholoog zien hoe de angst elke keer minder wordt en hoe er vooruitgang wordt geboekt.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hier zie je een afbeelding waarin je duidelijk kan zien wat de bedoeling is van deze therapievorm. De eerste keer is de angst heel hoog, maar hoe vaker de persoon deze oefening doet hoe kleiner de angst is.
Voor meer informatie kunt u onze site raadplegen.
Carmen zuchtte, dit was in een keer wel heel veel informatie. Ze vond het heel interessant, maar veel wijzer was ze er nou niet van geworden.
Na even nadenken en de tekst nog eens goed te bekijken, kwam ze toch tot de conclusie dat ze waarschijnlijk geen angststoornis had. Als ze het nu zo had gelezen vond ze zichzelf stom om ook maar even te denken dat ze er last van had.
Ze had medelijden met de mensen die dit hadden. Het leek haar heel zwaar om met zoiets te moeten leven. Zelf moest ze niet zo zeuren.
Ze wilde zo graag iets voor zulke mensen betekenen, maar zelf wist ze ook wel dat niet zou gebeuren. Al zou ze het willen, de tijd was er gewoon niet voor...
