Jungkook'la aramızdaki problemi(!) düzelttikten sonra pek de düşündüğüm gibi olmadı. Aramızdaki mesafe hâlâ vardı ama bunu Jungkook bilerek oluşturuyormuş gibiydi. Sanırım gerçekten 'gerçek' anlamda onlara güvenene kadar aramızdaki mesafeyi koruyacaktı.
Bu daha mantıklı olsa da içim hiç rahat değildi. Çünkü sıkılıyor, sıkılıyor ve sıkılıyordum. Kendisini odaya kapatınca onu rahatsız etmek de istemiyordum.
Jungkook beni yalnız bırakmışken kaçabilirdim, buradan ruhu bile duymadan tüyebilirdim ama yapmak istemiyordum. Burdan çıkınca kalacak yerim olmayacaktı, o bok gibi yere tekrardan dönmek, zaten kararan hayatımı daha da kötüleştirmek istemiyordum. Stajyerlik hayatım boyunca akla gelebilecek her kötülüğü yaşamıştım. Hakaretler, sözlü ve fiziksel tacizler..
Bu yüzden oraya bir daha dönmek istmiyordum. Kaçmak için sokağa bir adımımı atsam çoğu kişi beni tanıyacaktı ve şirketin hemen haberi olacaktı. Sonsuza kadar saklanmak istiyordum. Ortaya çıkmamak ve yalnız bir hayat yaşamak.
Ya da benim gibi bir yükü bütün hayatı boyunca taşıyabilecek biriyle tüm ömrümü paylaşmak..
Bilmiyorum garipti. İki haftada Jungkook'u bile delirtmiştim, kim bana katlanırdı ki zaten?
Derin bir nefes alarak sıkıntıyla yastığa vurdum.
"Sıkıldım." Kendi kendime söylenerek yatakta yuvarlanmaya başladım. Bir süre kendi kendime değişik şeyler yaparak zamanı geçirmeye çalışsam da yalnızca yarım saat geçmişti ve ben hala sıkılıyordum.
Oflayarak yataktan kalktım ve odadan çıkarak salona gittim. Filmlerin olduğu kutuyu alarak ilgimi çekecek bir şey ararken Jungkook'un sesini duydum. Sanırım birisi ile telefonla konuşuyordu. Fakat daha sonra önden Hoseok ve arkadan da Jungkook beraber geldiklerinde Jimin kaşlarını çattı.
Ne ara gelmişti yahu?
İkili konuşurken Hoseok beni farkederek gülümsedi. İtiraf etmeliyim ki onun neşesi bulaşıcıydı. Anında iki yana gerilen dudaklarımla elimi kaldırıp salladım. Gülüşü hipnotize ediyordu insanı.
"Napıyorsun burada?" Jungkook gözlerini kısarak sorduğunda elimdeki kutuyu havaya kaldırdım.
"Film seçiyorum. Çünkü canım sıkıldı." diyerek onu cevapladığımda kafasını salladı. Hoseok yanıma gelerek birkaç filmi bana gösterip, konularını söylediğinde ilgiyle onu dinlemiştim. Ama ciddi anlamda hiçbiri ilgimi çekmemişti. Dudaklarımı büzüp kafamı iki yana salladım.
" Sevmedim ben hiçbirini." dediğimde Hoseok sırıtarak yanaklarımı elleri arasında alıp büzülen dudaklarımı daha da büzdü.
"Şuna bak! Bebek gibi." Jungkook'a ithafen konuştuğunda Jungkook bakışlarını telefondan çekerek bize çevirdi. Bakışları önce Hoseok'a sonra da yanaklarımdaki ellerine gittiğinde anlamsız birkaç saniye yaşanmıştı. Kimseden çıt çıkmıyor, sanki eski bir kovboy filmindeki gibi birbirimize öylece bakıyorduk. Nihayet bir tepki vermişti. Bakışlarını kaçırıp tekrar telefonuna döndü.
"Evet Jungkook, bence de öyle. Haklısın." Hoseok abartılı bir şekilde gözlerini devirip tekrar filmlere bakışlarını çevirdiğinde ben hâlâ Jungkook'a bakıyordum. Neden bu kadar soğuktu bugün?
Jungkook ona baktığımı anlamıştı ve kafasını kaldırıp bakışlarımızı birleştirdi. Kafasını iki yana 'ne var?' dercesine salladığında bakışlarımı ondan çekip Hoseok'a çevirdim.
Bir süre daha bana bir şeyler anlatmaya devam etmişti ve bu süre zarfında Jungkook'a bakmayı reddetmiştim. En sonunda da derin bir nefes verip yanımızdan kalkıp gitmişti zaten.
Gidene kadar onu izlemiştim.
"Dengesizdir o bakma. Muhtemelen akşam sırnaşık bir kediye dönüşür. Biz bile çözemedik onu daha." dediğinde omuz silktim.
"Beni ilgilendirmiyor. Sadece ilk defa böyle bir şey yaptığı için garibime gitti." diye açıklamaya yaptığımda Hoseok anlamını bilmediğim bir yüz ifadesi yaparak Jungkook'un gittiği tarafa ve sonra da bana baktı.
"Eminim ilgilendirmiyordur."
×
sizi bekletmemek için yazdım fakat ruh halim bok gibi olduğu için saçma, gereksiz ve kısa bir bölüm oldu öncelikle bunun için üzgünüm
ikinci olarak da tam olarak yakınlaşmaları için bir şeylere ihtiyacım var ama ne yapmam gerektiği hakkında hiçbir fikrim yok bana biraz yardımcı olur musunuz?
sadece nasıl yakınlaştıracağımı bilemiyorum, aklımda çok güzel sahneler var ama hepsi yakınlaştıklarında yapmam gereken şeyler işleri yokuşa sürmeden bir şeylere ihtiyacım var bana akıl verirseniz çok mutlu olurum

ŞİMDİ OKUDUĞUN
inicio, kookmin
Fanfictiontamamlandı ✔️ 'Benim, en güzel anlarını yaşaması gereken gençliğim bunları haketmemişti.' jjk + pjm