inicio, kookmin

-17-

Ellerim ve ayaklarım bağlı bir şekilde koltukta oturuyordum. Heejin ise karşımda gülerek beni izliyordu. Yaklaşık birkaç dakika sonra elindeki kamerayı yüzüme tuttu. Birkaç fotoğrafımı ve videomu çektikten sonra yerine oturduğunda boş bakışlarla ne yaptığını çözmeye çalışıyordum. Fakat bu istek kısa sürmüştü çünkü ne yaptığı sikimde bile değildi. Tek umurumda olan birinin beni burdan kurtarmasıydı.

"Sende mi diğerleri gibi mafyacılık oynamaya başladın yoksa?" diye sorduğumda kafasını gömdüğü telefondan kaldırıp bana çevirdi.

"Ben sadece gitme sürecini hızlandırıyorum." Kafamı iki yana sallayarak geriye atarak koltuğa yasladım.

"Sen gelene kadar az da olsa şansım vardı Jimin. Fakat sen gelince her şey boka sardı. Jungkook tamamen sana odaklı biri haline geldi. Ne oldu da bu kadar çabuk etkilendi senden anlamıyorum. Yıllardır yanındayım ama bana hiçbir zaman ilgi göstermedi." Heejin konuştuğunda kafamı kaldırıp tekrar ona baktım.
"Sana zarar vermeyeceğim Jimin. Gerçekten, sadece daha erken göndermeye çalışıyorum seni."

"Neden Jungkook'un eşcinsel olabileceğini düşünmüyorsun? Dünyanın her bir yanında eşcinsel olan insanlar var bu gerçekle yaşamaya başlamalısın." dediğimde gülümsedi. Ama bu gülümsemenin acı dolu bir gülümseme olduğunu anlamıştım.

"Daha önce birçok kız ile ilişkisi oldu."

"Diyelim ki beni gönderdin. Jungkook ile iletişim halinde olamayacağımı mı düşünüyorsun? Dünya küçük bir yer Heejin, illaki karşılaşacağız."

"Senin kendi isteğinle gittiğini düşünmesini sağladım. Muhtemelen şu an seni umursamıyor bile. O arasa bile şirketin ve medyanın bir daha sana nefes aldıracağını düşünmüyorum."

"Sen..." dedim ve kafamı iki yana sallayarak konuşmaya devam ettim.
"...hayatımda gördüğüm en sürtük insan olabilirsin."

Birbiri üzerine attığı bacakları indirip yanıma geldi ve bağladığı ellerimle bacaklarımı çözdü. Saniyeler sonra yanımıza iki tane adam gelmişti ve beni kollarımdan tutmuştu.

"Odasına götürün ve kapısında bekleyin. Biriniz bile ayrılmayacak ordan." Kafalarını sallayarak beni odama kadar adeta taşıdımışlardı. İpin tahriş ettiği bileklerimi ovalarken çoktan yatağıma oturmuştum.

İyi ki bir idol olmuştum, hayatımda yaşamadığım aksiyonu 1,5 ayda yaşamıştım resmen. Televizyon veya bir kitapta görsem ne kadar absürt diyip başımdan savacağım şeyleri yaşıyordum. Şaka gibiydi her şey.

Jungkook. Ona kızgın değildim ama kırmıştı işte bir kere beni. Bana inanmasını beklerdim ama kendimi onun yerine koyunca da ben de kendime bu konuda pek güvenmezdim. Daha geçen gün çikolata yedim diye kendimi kusturmuş insandım. Bir hafta boyunca adeta bebek gibi bakmıştı ve üzerime çok düşmüştü. Gece beni o halde görmek/duymak hayal kırıklığına uğramıştı evet, yine de keşke dinleseydi beni.

Eminim, o da bunu düşünmezdi. Heejin'in böyle bir şey yapacağını...

Oflayarak yüz üstü yattım. Köle hayatı yaşıyordum resmen.

&&&

"Şu an yapmamız gereken Heejin'i avucumuza almak.." diyerek bize döndü Taehyung.
"...ve ben iki gün içinde Jimin ile aynı ev sınırları içerisinde olmak istiyorum. Anlaşıldı mı beyler?"

Herkes aynı anda kafasını salladığında iç çektim.

"Sen Jungkook, yapman gerekeni biliyorsun." Ofladım ve yüzümü sıvazladım. O kızla aynı ortamda durmak bile istemiyordum hiçbir zaman.