TERRIFIED

-Chapter Fifteen-

PARANG bomba na sumabog sa ulo ni Enzo ang deklarasyong iyon ni Kristen.

Hindi na niya nagawang habulin ang asawa para iklaro ang narinig dahil natulos siya sa kinatatayuan.

Pupunta na si Kristen sa France? Aalis na siya. Napakabilis naman yata siyang iiwanan ng asawa. Bakit ito pinadalhan ni Claude agad ng ticket nang hindi siya sinasabihan? Siya ang asawa nito!

Pero bakit nga ba siya nagugulat pa? Alam naman niyang darating ang oras na ito, na aalis si Kristen at iiwan siya. Bakit nabigla pa siya? Bakit parang gusto niya itong pigilan?

Unti-unting nagflashback sa kanya ang mga eksena mula ng sunduin niya si Kristen sa airport hanggang sa kasalang naganap, ilang araw na ang nakararaan.

Nagulat na lang siya ng biglang sumara ng malakas ang pinto, dala ng malakas na hangin na siyang nagpabalik ng diwa niya sa kasalukuyan.

Naramdaman niya ang panlalambot ng tuhod kaya napaupo siya sa kama at huminga nang malalim. Hindi siya dapat nasasaktan. Hindi dapat.

PINAGMASDAN NI KRISTEN ang bawat kilos ni Enzo. Tinitingnan niya kung may nagbago rito pagkatapos niyang ipaalam dito ang napaagang pag-alis. Parang wala naman. Ganoon pa rin ang pamamaraan nito sa paghahanda ng kanilang hapunan. Katulad ng nakasanayan, para siyang prinsesa na pinaglilingkuran nito.

The worst part of being a chef's wife was not having the guts to cook for him. He was the master of the kitchen. The genius. Nakakahiyang hainan ito ng hindi masarap. May nakahanda nang tenderloin at chorizo sa mesa. Hinihintay na lamang niya ang kanin na hawak nito. As for dessert, they have fruits for a change. Hindi ang nakakapagpatabang cakes at cookies na palaging bini-bake nito.

"Last supper," aniya, wanting to emphasize na aalis na siya kinabukasan. Gusto niyang makita ang lungkot sa mga mata ng asawa. Gusto niyang maramdaman na mami-miss din siya nito. Kahit konti lang.

"Maybe," he said nonchalantly while putting food on her plate.

Mukhang hindi tumatalab ang kanyang drama. "Paano iyan, bukas ng gabi wala ka nang kasamang mag-dinner?"

Enzo took a quick glance at her, "Okay lang, sanay naman ako. Don't worry."

Manhid!

"Eh, para namang hindi mo ako mami-miss." Nagdabog na siya.

"Of course, mami-miss kita. Pero sa una lang iyon."

She could not take it anymore. Tumayo na siya at iniwan si Enzo sa harap ng hapag. Masamang-masama ang loob niya rito. Para naman kasing balewala rito ang pag-alis niya.

"Kristen, wait!" Hinabol siya nito at pinigilan ang kanyang braso. "Ano ka ba? Kailangan mo ba talagang mag-walk out?"

"Considering that you made me feel like I don't mean anything to you? Yes, sa palagay ko I have the right na mag-walk out," she said not facing him. She struggled for her arm that he held captive.

"Okay okay, I'm sorry if I made you feel that way, but..." Bumuntong-hininga ito. "I'm so sorry, okay?"

"Sorry-sorry ka d'yan, pagkatapos mo akong saktan."

"Ito naman, ang arte," biro nito. "Harap ka naman sa akin."

Umirap siya kahit nakatalikod dito. "Ayoko! Nagtatampo ako sa iyo."

She felt Enzo wrapped his arms around her body. Naramdaman niya ang matigas na dibdib nito sa kanyang likuran. "Ito naman, huwag ka nang magtampo, sweet wife."

There he went again with the sweet wife thing. Kapag iyon na ang itinatawag nito sa kanya ay napapalambot nito ang kanyang puso.

Huminga siya ng malalim, at marahan siyang humarap dito. She stared at his eyes longingly.

"Tell me, honestly... Will you ever miss me?" paanas na tanong niya.

Enzo just stared at her. He could have answered yes, but he didn't. Sa halip, humigpit pang lalo ang pagkakayakap nito. Nagulat na lang siya ng niyuko niya ang dalaga at hinagkan ito sa mga labi.

At first, she thought that it would be another sweet-and-tender lip-locking. Ngunit nagkamali siya.

Her eyes widen in shock when she felt his tongue invading her mouth; intense passion every time his lips touch hers. It was one hell of a kiss. He took charge of the moment. She knew that he was leading her into something deeper. A place she had not ever ventured into before.

Bago iyon sa kanya, pero hindi siya natatakot. Dahil right there and then, handa na siyang isuko dito ang lahat... ang lahat-lahat.

Ipinikit niya ang mga mata, iniyakap nang mahigpit ang mga braso sa batok nito. She tried to reciprocate with the same intensity, but she just couldn't.

Enzo...

For some reason, she wanted to call his name.

A moan escaped from his mouth. From passionate, Enzo's kisses transcended into hunger.

Habol niya ang hininga nang palayain nito ang mga labi niya. Ngunit muli niyang nahugot ang paghinga nang dumapo ang bibig nito sa leeg niya. Kusang kumilos ang katawan niya para bigyan ito ng mas maraming access sa balat niya.

"Enzo," she gasped. Wala siyang ibang naidugtong pa roon dahil muli nitong siniil ng mainit na halik ang bibig niya. He was insatiable. Unstoppable. Just the way she hoped he would be.

She felt the air caressed her upper body. Saka lang niya napansin na half-naked na siya. Hindi niya mawari kung paano nito iyon nagawa.

He stopped for the briefest second as he took his shirt off. She almost gasped at the sight of more than perfect abs before her, only Enzo did not give her a chance. Sapagkat muli nitong ibinalik ang mga labi sa kanya. They kissed for what seemed like an eternity until his lips parted from hers. Sunod na hinalikan siya nito sa noo, sa ilong, sa pisngi, sa leeg pababa sa kanyang dibdib.

Isang mahabang ungol ang kumawala sa labi niya. He left her breast and started caressing her belly using his lips... his tongue. She almost lost it right there and then.

Kumilos ito upang buhatin siya. Pinaikot niya ang mga braso sa leeg nito. He was staring straight into her eyes, speaking a language that only their souls could understand.

Marahan siya nitong inihiga sa kama nang marating nito ang kuwarto niya.

Tumayo ito sa harap niya habang hinuhubad ang suot na maong shorts at underwear. He swiftly positioned himself on top of her. Nag-aalala sigurong magbago pa siya ng isip.

Ano siya, antagal na kaya niyang inasam na mangyari to. Parang panaginip lang. Ayaw na niyang magising.

He started to kiss her senseless, tugged down her remaining clothes, then finally, took her.

They danced the oldest dance ever known to man. They felt the rhythm and they waltzed to the tune. Enzo led her all throughout and when they were in the sweetest step, she cried his name. he kissed her lips and joined her in ecstasy.

°°°

Sorry po sa short chapter at medyo magulong update... bawi po ako sa susunod...

pÜsa★

P.S.

Sorry nga pala sa very lame na BS, ahaha...

P.P.S.

Like, comment, follow, share!