Not Your Ordinary Cinderella Story

Chapter Twenty Two

Priscila

My son looks so thrilled by the antique house we're in. It looks like a spanish house if not for tje modern lightnings and materials used inside the house.

The furnitures have their own sentimental look despite of being a modern design. It's a pretty imitation of a spanish house.

We are at the recieving area. We're waiting for my client. I heard that she went on a market trip and is running late ti our appointment. I don't mind it  but my son keeps on checking his watch. We are heading to the villa that my client will lend us. My son is excited to swim since  the villa is near the beach.

Donatello and I are sitting together, my hands in his, and sweetly talking to each other when my son came back with a horrible look.

"Mom! They have lots of giant dogs outside!" He sit beside me.

We both hate being near with giant animals, we think we might get attacked. Donatello just laugh and started talking to him.

I look at the far corner. There's this corner that has a dark wall. I stood up and walk over to the hallway heading to that wall.

There,at the middle is another grand staircase, only it has a wooden railings while the one from the other side where we are staying was golden.

I walk nearer. I see that it is not a dark wall but a huge family protrait. I saw the younger veraion of my client. She looks so different in the portrait compared to how she looks right now. She's stunningly beautiful but in the portrait? She looks gothic.

I spun around when I heard someone coming down from the staircase. And there, I saw one of the man in the family portrait. I just can't tell which one is he.

Jesse

Tumawag si Melody. Malelate daw ito kaya ako na ang maghatid sa designer daw niya sa villa. Abusado talaga ang babaing iyon. Palibhasa dahil sa kanya kaya nakabalik ako ng mansyon, inaabuso ang serbisyo ko.

Ang pagkaka-alam ko ay foreigner ang mga bisita niya. Kaya sigurado kong umiiwas iyon dahil mahina sa pag-iingles. Kaartehan lang amg kaya nong sabihin. Kung hindi niya mapapangasawa si Mayor Joaqin, malamang ay pinalayas na siya ni mommy sa bahay. Tss.

Nagbihis na ako. Maghapon akong nagkukulong sa kwarto ko dahil binubulyawan lang ako ni mom kapag nagkikita kami.

Pagkabihis ko ay bumaba na ako sa baba. Nakakarinig ako ng usapan at tawanan. Natuturete ang tenga ko sa ingay. Narito na pala ang kambal ko at si Geraldine. Napaka-bungangera ng babaing iyon, grabe.

Pumunta ako sa kinaroroonan nila at nakita ang mga foreigner. Napadako ang mga mata ko kay Geraldine na ngiting ngiting nakatitig sa  babae. Napatingin tuloy ako.

At ng magkasalubong ang mga mata namin, tumigil ang mundo ko.

Nakapangalumbaba ako habang pinapanood sila mommy at Geraldine. Tila ba may royalty na bumisita sa bahay namin. Asikasong asikaso yung dalawang lalaking foreigner habang si Melody naman ay hindi magkandaugaga sa pagpili ng designs ng gown na pinagpipilian niya.

Hindi ko naihatid ang mga bisita dahil sabi ni dad ay dumito nalang ang mga iyon.

Ayos lang naman sa akin. Pero naagaw ng tisay na iyon ang atensyon ko. Malabong malabo ang hinala ko. Halatang foreigner ito base sa kilos, itsura at pananalita. Pero hindi ko maiwasang ikumpara ang ilang facial features nito kay Marianne.

Sobrang puti nito ay may freckels sa mukha. Bumagay iyon at mukha lang make up. At ang mga mata nito ay hindi ko matukoy kung kulay brown ba o green. Hazel kase iyon pero may kaunting bahid ng luntian. Mukhang mata mg pusa.

At base sa narinig ko, 34 years old na ito at Mexican-American ang nationality. Mas matanda ito kay Marianne ng dalawang taon. May anak din itong kamukha nito ngunit walang pekas sa balat. Gwapo ang binatilyo at mukhang binata na sa edad nitong trese anyos.

Hapunan ay tambak ang pagkain sa hapag kainan. Lahat ay masaya at nagkukuwentuhan maliban sa akin.

Tuwang tuwa sila sa gwapong binatilyo. At yung Donatello naman ay nakakainis. Hindi naman pala niya anak ay feeling proud na proud sa binatilyong si Marcus.

Matapos magdasal ng magulang ko ay nagsimula ng kumuha ng pagkain ang bawat isa.

Nagsimula na akong kumain. Nagutom ako sa matagal na pagtulog maghapon. Napabaling ang atensyon ko kay Melody na masama ang tingin sa akin. Iniwa ko ang tingin ko at sa pagkain ko iyo  itinuon.

Pasubo na ako ng hipon ng marinig kong nang-uusisa si mom sa bisita.

"Why? Don't you like the tase of the oysters ms. Voda?" Tanong nito na may bahid ng pag-aalala.

Ngumunguya ako ng marinig kong sumagot ito.

"No, my son loves seafood and besides  I'm allergic to seafoods." Sabi nito kaya nabilaukan ako. Tinapik ng malakas ng binatang si Marcus ang likod ko. Katabi ko nga pala ito.

"Are you alright sir?!" Tanong nito. Tinanguan ko lang ito.

Matapos ang hapunan ay may pumasok na ideya sa isipan ko.
Walang masama sa iniisip ko. Hindi pa naman sila kasal ng nobyo nito.