No Control (Harry Styles FF)

40- صاحبین عمارت ها

Running from the Devil by District ft. Cheesa

در اتاق رو باز کردم.
راهرو به نظرم ناآشنا میومد و مثل قبل نبود.

چرا انقدر همه جا تاریک و سرده؟!

صدای پای کسی رو شنیدم و به سمت صدا برگشتم.
همون پسری که امشب کنار وی بود و اسمشو الان به خاطر ندارم،کنار دیوار راهرو ایستاده.

با احتیاط جلو رفتم و متوجه شدم با چهره ای وحشت زده، داره به خودش میپیچه و بدنش میلرزه.
خواستم بپرسم که چه اتفاقی افتاده که ملتمس بهم گفت: خواهر.. کمکم کن.."

قبل از اینکه بخوام کاری بکنم، دست یه نفر رو از پشت سرش تو اون تاریکی دیدم که جام شرابی رو نگه داشته بود.
یه دست دیگه ای روی شونه ی اون قرار گرفت و از پشت، اون پسر رو وادار کرد تا از اون جام بنوشه و بعد اون بی حال روی زمین افتاد.

با وحشت و چشم های گرد شده، این صحنه رو دیدم و خواستم کاری بکنم ولی تنهایی نمیتونم.

عقب عقب رفتم و تا جایی که میتونستم دویدم که از یونگی یا وی یا ماتیلدا کمک بخوام ولی نمیتونم اتاق ها رو پیدا کنم.

این اتاق های لعنتی کدوم گورین؟؟

یهو صدای جیغی، باعث شد سر جام خشکم بزنه.
صدا نزدیک بود..

تا ستون بعدی رو رد کردم، از پشت یه پنجره ی بسته ماتیلدا رو دیدم که داشت جیغ میزد.
خواستم برم پیشش ولی راهی به اون سمت نبود.
از پله ها پایین رفتم تا از ساختمون عمارت خارج شم..

چرا هیچکس اینجا نیست؟
نگهبانا کجان؟

در ورودی عمارت یه دفعه پشت سرم بسته شد که از جا پریدم.
دستگیره رو چرخوندم ولی باز نمیشد.

اگه کسی منو این بیرون ببینه، بیچاره میشم..

دستگیره رو بارها و بارها چرخوندم ولی باز نشد.

در زدم بلکه ماتیلدا در رو برام بدون سر و صدا باز کنه.
ماتیلدا..
اون خودش تو یه اتاق گیر افتاده..

خواستم ساختمونو دور بزنم تا راهی برای ورود به عمارت پیدا کنم که یهو دیدم وی روی حفاظ بالکن اتاق جدیدش نشسته و داره به آسمون نگاه میکنه.

اون هنوز زخمش خوب نشده..
چرا اونجا نشسته؟
خطرناکه..

-وی.. وی.."
صداش کردم و اون با مکث پایین رو نگاه کرد.

-وی، منم.. از اونجا فاصله بگیر.. اونجایی که نشستی، خطرناکه. ممکنه بیوفتی.."

با گیجی بهم نگاه کرد.
انگار نمیفهمید چی میگم.
شاید صدامو نمیشنید.

صدای باز شدن در ورودی عمارت، باعث شد با سرعت بدوم و خوشبختانه تونستم دوباره وارد عمارت بشم.